□63:1 «Heqqaniyliq bilen sözligüchi Men, qutquzushqa küch-qudretke Ige Bolghuchidurmen» — ayetning aldinqi qismidiki soalgha jawab bergüchi shübhisizki, 61:10-11-ayette «qaltis-karamet» kiyim-kéchek kiyiwalghan», Özi (62-babta) közetchilerni békitken Mesihdur. Biraq uning kiyim-kéchekliri bashqiche körün’gechke, u yiraqtin kéliwatqan chaghda, ular uni toniyalmighan. «Bozrah» shehiri toghruluq yene 34-babni we izahatlirini körüng.
□63:2 «Üstibéshingdikisi némishqa qizil, qandaqsige kiyim-kéchekliring sharab kölchikini cheyligüchiningkige oxshap qaldi?» — Mesih kiyiwalghan kiyim eslide «nijatning, heqqaniyliqning» kiyimi (belkim ap’aq) bolghandin kéyin, «Némishqa qizil bolup qalghan» — dep soraydu.
□63:3 «Men ularni ghezipimde cheylidim» — «ular» (nijatni ret qilghan) yat ellerni körsitidu (6-ayetni körüng).
□63:4 «Men hemjemetlirimni qutquzidighan yili» — démek, Xudaning nijatini qobul qilghan bendiliri mushu dunyadiki barliq bozek qilishlardin, barliq ziyankeshlerdin azad qilinip erkin bolush waqtidur. Rezillerning jazalinishi bilen ular erkin bolidu.
□63:5 «Öz qehrim bolsa, Méni qollap Manga chidam berdi» — mushu sözlerge qarighanda, insanlarni jazalash Xuda hem Uning Mesihi üchün könglige intayin éghir kélidighan tes bir ishtur.
□63:6 «Qehrimde ularni mest qiliwettim» — bundaq «mest qilish»ni chüshinish üchün, 51-bab, 17-, 21-22-ayetlerni yene körüng. Xelqlerni mest qilidighan sharab «Perwerdigarning qolidiki qehrige tolghan qedeh»tiki «sharab»tur.
□63:8 «U ularni: — «Ular Méning xelqim, aldamchiliq qilmaydighan balilar» dep, ularning Qutquzghuchisi boldi» — mushu ayetler Xuda Israilni Misirdin qutquzup chiqarghan waqitni körsitidu. Shu chaghni Israilning «tughulushi», yeni «yéngi bir xelq, yéngi bir millet» bolushi dep hésablighili bolidu.
□63:9 «Uning (Perwerdigarning) yüzidiki Perishtisi» — mushu zat del Tewrat-zeburda köp yerlerde «Perwerdigarning Perishtisi» dep atilidu.
□63:10 «biraq ular asiyliq qilip uning Muqeddes Rohigha azar berdi» — mushu sözge qarighanda «Xudaning Muqeddes Rohi» choqum Xudaning Özidin (démek, Xuda’Atidin) ayrim bir shexsdur.
■63:10 Chöl. 14:11; Zeb. 78:56-59; 95:9-11
□63:11 «Öz padisi bolghanlar» — Israil xelqi. «Öz ... padichiliri» — shübhisizki, Musa peyghember, akisi Harun hem achisi Meryem, shundaqla belkim Yeshua peyghember idi.
□63:16 «gerche Ibrahim bizni tonumisimu, Yaki Israil gerche bizni étirap qilmisimu,...» — Ibrahim hem Israil (ularning ata-bowiliri) xéli burunla alemdin ketkenidi, elwette. Mushu sözning menisi, nawada atimiz Ibrahim yaki Israil (yeni Yaqup) mushu alemde téxi turghan bolsa, bizning nachar ehwalimizni, exlaqsizliqimizni, peziletsizlikimizni körüpla intayin bizar bolup: «Mushu xelq bizning ewladimiz bolmisa kérek» — dep bizlerni étirap qilmasliqi mumkin, démekchi.
□63:18 «Düshmenlirimiz muqeddes jayingni ayagh asti qildi» — Yeshayaning ömride Xudaning muqeddes ibadetxanisi téxi mewjut idi. Shuning bilen peyghember bu bésharette özidin kéyinki bir dewrni közde tutqan bolushi kérek. Yérusalémdiki shu ibadetxana miladiyedin ilgiriki 586-yili weyran qilindi. Bésharet mushu weqedin kéyinki dewrning bolidighan héssiyatlirini, arzu-xiyallirini hem dualirini körsetse kérek.