๘
บิลดัดพูด: โยบควรสารภาพ
๑ แล้วบิลดัดชาวชูอัคตอบว่า
๒ “ท่านจะพูดเรื่องเหล่านี้นานแค่ไหน
คำพูดจากปากท่านเป็นแค่ลมๆ แล้งๆ
๓ พระเจ้าบิดเบือนความยุติธรรมหรือ
องค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพบิดเบือนความถูกต้องหรือ
๔ ถ้าลูกหลานของท่านกระทำบาปต่อพระองค์แล้ว
พระองค์ก็ได้ให้พวกเขารับโทษตามที่เขาได้รับไปแล้ว
๕ ถ้าท่านจะแสวงหาพระเจ้า
และวิงวอนขอความเมตตาจากองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ
๖ ถ้าท่านบริสุทธิ์และมีความชอบธรรม
พระองค์จะเฝ้าดูแลท่าน
และให้ครอบครัวของท่านคืนสู่สภาพเดิม
๗ แม้ว่าชีวิตเบื้องต้นของท่านจะมีอย่างน้อยนิด
แต่เบื้องปลายท่านจะมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่มาก
๘ ถามพวกอาวุโสเถิด
และเสาะดูว่าบรรพบุรุษเรียนรู้อะไรบ้าง
๙ เพราะชีวิตพวกเราเพิ่งเริ่มเมื่อวานและไม่รู้อะไร
วันเวลาของเราทั้งหลายเป็นเหมือนเงา
๑๐ พวกเขาจะไม่สอนท่านและบอกท่าน
และพูดสิ่งที่เขาเข้าใจหรือ
๑๑ ต้นกกจะเติบโตในที่ไม่มีหนองน้ำได้หรือ
ต้นอ้อจะงอกขยายในที่ที่ไม่มีน้ำได้หรือ
๑๒ ขณะผลิดอกที่ยังอ่อนอยู่และยังไม่ถูกตัด
ดอกก็เหี่ยวไปก่อนพืชชนิดอื่น
๑๓ ทางของทุกคนที่ลืมพระเจ้าก็เป็นเช่นนั้น
ความหวังของคนที่ไม่เชื่อในพระเจ้าก็จะดับสูญไป
๑๔ ความหวังที่เขามีนั้นเปราะบาง
และความไว้วางใจก็เป็นอย่างใยแมงมุม
๑๕ เขาพิงบ้าน แต่มันทานไม่ไหว
เขาจับคว้ามันไว้ แต่มันก็คุ้มหัวเขาไม่ได้
๑๖ เขาเป็นดั่งพืชเขียวชอุ่มที่แสงตะวันสาดส่อง
และรากก็แผ่ขยายไปทั่วสวน
๑๗ รากชอนไชและพันรอบหิน
เขาหาที่เกาะกับหินให้แน่น
๑๘ ถ้าเขาถูกกำจัดไปจากที่ของเขา
ที่นั้นจะปฏิเสธว่า ไม่มีใครเคยรู้จักเขา
๑๙ ดูเถิด นั่นคือทางสู่ความสำราญของเขา
และผู้อื่นจะงอกโผล่ขึ้นจากดินเพื่อแทนที่เขา
๒๐ ดูเถิด พระเจ้าจะไม่ปฏิเสธคนที่ไร้ข้อตำหนิ
และไม่ช่วยเหลือคนทำความชั่ว
๒๑ พระองค์จะโปรดให้ปากของท่านได้หัวเราะ
และริมฝีปากของท่านได้ตะโกนร้อง
๒๒ บรรดาผู้ที่เกลียดชังท่านจะได้รับความอับอาย
และกระโจมของผู้ชั่วร้ายจะไม่มีอีกต่อไป”