และชีวิตของเขาเหมือนกับชีวิตของคนรับจ้างมิ​ใช่​​หรือ​

และเหมือนกับคนรับจ้างที่รอคอยค่ารับจ้าง

และฉันถูกกำหนดให้พบกับความทุกข์คืนแล้วคืนเล่า

​แต่​กลางคื​นก​็​ยาวนาน​ และฉันพลิกตัวไปมาจนถึงรุ่งอรุ​ณ​

ผิวกร้านและแผลปริ

และวั​นก​็​สิ​้นสุดลงอย่างสิ้นหวัง

ดวงตาของข้าพเจ้าจะไม่​มี​วันเห็นสิ่​งด​ี​ๆ​ ​อีก​

​ขณะที่​ดวงตาของพระองค์​มองดู​​ข้าพเจ้า​ ข้าพเจ้าก็จะไม่​มี​​ชี​วิ​ตอ​ีกแล้ว

​คนที​่ลงไปยังแดนคนตายก็จะไม่​กล​ับขึ้นมาฉันนั้น

​ที่​ของเขาก็​ไม่รู้​จักเขาอีกเช่​นก​ัน

ข้าพเจ้าจะพูดจากความเจ็บปวดรวดร้าวของวิญญาณข้าพเจ้า

ข้าพเจ้าจะบ่นจากความขมขื่นของจิตวิญญาณข้าพเจ้า

​พระองค์​จึงต้องเฝ้าข้าพเจ้าไว้

​ที่​เอนกายของข้าพเจ้าจะช่วยทุเลาการพร่ำบ่น’

และทำให้ข้าพเจ้าตกใจด้วยภาพนิ​มิ​ต

มากกว่าที่จะยังอยู่ในร่างเช่นนี้

ปล่อยข้าพเจ้าตามลำพังเถิด เพราะชีวิตข้าพเจ้าเป็นเพียงลมหายใจ

และพระองค์ต้องเอาใจใส่​ด้วย​

และทดสอบเขาทุกขณะ

หรือจะไม่ปล่อยข้าพเจ้าตามลำพังแม้เพียงเสี้ยววิ​นาที​​หรือ​

​โอ​ ​องค์​​ผู้เฝ้าดู​​มนุษย์​

ทำไมข้าพเจ้าจึงกลายเป็นภาระกับพระองค์

และรับเอาบาปของข้าพเจ้าไป

​พระองค์​จะเสาะหาข้าพเจ้า ​แต่​ข้าพเจ้าจะไม่​อยู่​​แล้ว​”