11
รซอม เชีย ยุฮ ด่าวิต ฮอยจ ละ ฮัวนา โม ป เชีย
พะจาว เอีจ มัฮ เนอึม ตัว เปิง อาึ. โม เปะ เมอยุ อัฮ เปอะ ละ อาึ ตอก เฮี, “ไมจ เปอะ ตอ ฮอยจ นึง บลาวง ตอก โปว ไซม โฮ, แก แลน เมอะ, ปุย ฆอก ปุย เบร ววยฮ อาึง ทนู ยุฮ แตะ. เอีจ ฟวยจ ดุฮ อื อาึง ตี นึง อื ละ ซ โปยญ แตะ เน่อึม ก เฟียก อื, ละ ซ เกือฮ อื ลอก ปุย ซื ปุย ไซ. ดัฮ โอเอีฮ ยุฮ อื เอีจ เญื่อฮ เอีจ ไลจ โอยจ โฮ, ปุย ซืไซ ซ เกียฮ ยุฮ ลั่ง ติ แตะ ตอก เมอ?” เมอยุ อัฮ เปอะ ตอก เซ?
โม เปะ อัม มัฮ โอ เปอะ ยุง, พะจาว อาวต นึง วิฮัน ซง่ะ ซงอม ยุฮ แตะ, นา ก งาวม อื อาวต นึง เมือง มะลอง, ไง่ อื แลน ปุย ปลัฮเตะ, ยุ ที ตอก มัฮ ตอก มอยฮ อื. พะจาว ลอง แลน ปุย ซื ปุย ไซ ไม่ ปุย ฆอก ปุย เบร. พะจาว ปังเมอ เกละ ลัมเลือ ยุ โม ป โคมเฮง คาเคียน ปุย, ไม่ โม ป มวน ยุฮ กัน ฆอก ละ.
ปุย ฆอก ไล ตอก เซ พะจาว ซ โทก รฆุ งอ ราว อื, ซ เกือฮ งอ รเออึป ไม่ มัต ราื ราว อื ตอก ราื เฮละ โฮ, เกือฮ โรฮ กาื กอยจ ปอ ฮุ ฮะ ปุย ฮอยจ ละ อื, เอีจ มัฮ โอเอีฮ ตอก เซ ป มัฮ รโตง อื. พะจาว ฮรัก กัน ซื กัน ไซ นึง มัฮ โกะ อื ป ซื ป ไซ เนอึม. ปุย ซื ปุย ไซ ซ โฮลฮ เนอึม ยุ นา พะจาว.