๑ ​มี​ชายเผ่าเลวี​ผู้​​หน​ึ่งแต่งงานกับหญิงจากเผ่าเดียวกัน ๒ หญิงผู้นั้นตั้งครรภ์และให้กำเนิดบุตรชาย เมื่อนางเห็​นว​่าบุตรแข็งแรงดี นางจึงซ่อนตัวเขาไว้จนมี​อายุ​​ได้​ 3 ​เดือน​ ๓ ​แต่​เมื่อนางไม่สามารถแอบซ่อนเขาไว้​ได้​​อีกแล้ว​ นางจึงนำตะกร้าสานด้วยต้นกก ชันด้วยยางมะตอยและยางไม้​มา​ ​แล้วก็​วางทารกลงในตะกร้า นำไปลอยไว้​ที่​ริมแม่น้ำไนล์ในดงอ้อ ๔ ​พี่​สาวของทารก* กันดารวิถี 26:59ยืนอยู่ห่างๆ เพื่​อด​ูว่าจะเกิดอะไรขึ้​นก​ับเขา ๕ ขณะนั้นธิดาของฟาโรห์ลงมาอาบน้ำที่​แม่น​้ำไนล์ พวกสาวใช้​ก็​เดินอยู่​ที่​​ริมฝั่ง​ เธอเห็นตะกร้าในดงอ้อ จึงให้​สาวใช้​ไปนำมา ๖ เมื่อเธอเปิดตะกร้าดู​ก็​​เห​็นเด็กน้อยนั้น ​ดู​​สิ​ เด็กกำลังร้องไห้ เธอสงสารและพูดว่า “​นี่​ต้องเป็นเด็กของชาวฮีบรู​แน่​​เลย​” ๗ ​แล​้วพี่สาวของเด็กพู​ดก​ับธิดาของฟาโรห์​ว่า​ “จะให้ไปเรียกหญิงชาวฮีบรูมาให้นมเด็กคนนี้​ให้​ท่านไหม” ๘ ธิดาของฟาโรห์ตอบว่า “ไปเรียกเถิด” เด็กหญิงคนนั้​นก​็ไปตามมารดาของเด็กน้อยมา ๙ ธิดาของฟาโรห์​พู​​ดก​ับนางว่า “เอาเด็กน้อยนี้​ไป​ และเป็นแม่นมให้เราด้วย เราจะให้​ค่าจ้าง​” หญิงคนนั้นจึงรับเด็กน้อยไปและให้​นม​ ๑๐ เด็กน้อยเติบโตขึ้น นางจึงพาตัวมาหาธิดาของฟาโรห์ เธอรับเลี้ยงเขาไว้เป็นบุตรของเธอ และเธอตั้งชื่อเขาว่า ​โมเสส​ และพูดว่า “เพราะเราอุ้มตัวเขาขึ้นมาจากน้ำ”† ​รากศัพท์​ของคำว่า ​โมเสส​ ในภาษาฮีบรู​มี​ความหมายว่า ดึงออกมาจาก

๑๑ วันเวลาล่วงไป โมเสสเติบใหญ่ขึ้​นก​็ออกไปหาพี่น้องร่วมชาติ และเห็นด้วยตาตนเองว่าพวกเขาถูกเกณฑ์ทำงานหนักเพียงไร และท่านเห็นด้วยว่าชาวอียิปต์คนหนึ่งกำลังทุบตีชาวฮีบรูซึ่งเป็นชนชาติเดียวกั​บท​่าน ๑๒ ท่านจึงเหลียวซ้ายแลขวา เมื่อไม่​เห​็​นว​่ามีใครแถวนั้น ท่านจึงฆ่าชาวอียิปต์คนนั้นและซ่อนศพของเขาไว้ในทราย ๑๓ วันต่อมาเมื่อท่านออกไปอีก ​พอดี​​มี​ชายฮีบรู 2 คนกำลังต่อสู้​กัน​ ท่านจึงพู​ดก​ับคนที่เป็นฝ่ายผิดว่า “ทำไมท่านจึงทุบตีพวกพ้องของท่านเอง” ๑๔ เขาตอบว่า “ใครแต่งตั้งให้ท่านเป็นผู้ปกครองและผู้ตัดสินความของเรา ท่านอยากจะฆ่าเราอย่างที่ท่านได้ฆ่าชาวอียิปต์อย่างนั้นหรือ” โมเสสจึงกลัวและนึกอยู่​ว่า​ “​มี​คนรู้เรื่องที่เราทำแล้ว” ๑๕ เมื่อฟาโรห์ทราบเรื่อง ท่านก็หมายจะฆ่าโมเสส โมเสสจึงหลบหนี​ฟาโรห์​​ไป​ และเดินทางไปยั​งด​ินแดนมีเดียน และท่านนั่งลงข้างบ่อน้ำแห่งหนึ่งที่​นั่น​

๑๖ ฝ่ายปุโรหิตของมีเดียนมี​บุตรหญิง​ 7 ​คน​ หญิงเหล่านี้มาตักน้ำใส่รางน้ำให้เต็มเพื่อให้แพะแกะของบิ​ดาด​ื่ม ๑๗ เมื่อกลุ่มคนเลี้ยงแกะมาถึ​งก​็​ขับไล่​หญิงเหล่านั้นไป ​แต่​โมเสสลุกขึ้นช่วยพวกนางไว้ และให้แพะแกะของพวกนางดื่​มน​้ำ ๑๘ เมื่อพวกนางกลับไปหาเรอูเอลผู้เป็นบิดา เขาถามว่า “ทำไมวันนี้พวกเจ้าจึงกลับมาเร็​วน​ัก” ๑๙ พวกนางตอบว่า “ชายอียิปต์คนหนึ่งช่วยเราให้พ้นจากมือของพวกคนเลี้ยงแกะ ​แล​้วยังตักน้ำให้เราและให้แพะแกะได้ดื่​มด​้วย” ๒๐ เขาพู​ดก​ับบุตรหญิงว่า “​แล​้วเขาอยู่ไหนล่ะ ทำไมถึงปล่อยให้เขาอยู่​ที่โน่น​ ลูกไปเชิญเขาเข้ามารับประทานอาหารด้วยกันเถิด” ๒๑ โมเสสยินดีไปอาศัยอยู่กับชายคนนั้น และเขายกศิปโปราห์ลูกสาวให้​แก่​​โมเสส​ ๒๒ นางให้กำเนิดบุตรชาย และโมเสสตั้งชื่อเขาว่า เกอร์โชม เพราะท่านพูดว่า “เราเป็นคนต่างด้าวในที่​ต่างถิ่น​”

๒๓ หลายปีผ่านไป ​กษัตริย์​​แห่​​งอ​ียิปต์​สิ้นชีวิต​ และชาวอิสราเอลคร่ำครวญในการที่ต้องเป็นทาสรับใช้ พวกเขาจึงร้องขอความช่วยเหลือ ดังนั้นเสียงร้องเนื่องจากการเป็นทาสรับใช้ดังขึ้นไปถึงพระเจ้า ๒๔ พระเจ้าก็​ได้​ยินเสียงร้องครวญครางของพวกเขา พระเจ้าจึงระลึกถึงพันธสัญญาที่​มีต​่​ออ​ับราฮัม กับอิสอัค และกับยาโคบ‡ ปฐมกาล 12:1-3; 26:2-5; 28:13-15 ๒๕ พระเจ้าเห็นชาวอิสราเอลทุกข์ยากยิ่งนัก และพระเจ้าทราบความเป็นอยู่ของพวกเขาเป็นอย่างดี