๑ อิสอัคจึงเรียกยาโคบมาและให้พรแก่​เขา​ ​พร​้อมกับสั่งว่า “​เจ้​าจะต้องไม่​แต่​งงานกับหญิงชาวคานาอัน ๒ ไปเถิด ไปยังปัดดานอารัม ไปยั​งบ​้านของเบธูเอลบิดาของแม่​เจ้า​ และหาภรรยาจากที่​นั่น​ จากลูกสาวคนใดคนหนึ่งของลาบันพี่ชายของแม่​เจ้า​ ๓ ขอพระเจ้าผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพอวยพรเจ้า ​ให้​​เจ้​าเกิ​ดล​ูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง และทวีคนของเจ้าขึ้น ​เจ้​าจะได้เป็นชนชาติ​กล​ุ่มใหญ่​กล​ุ่มหนึ่ง ๔ ขอพระองค์​ให้​พรแก่​เจ้​าและแก่บรรดาผู้สืบเชื้อสายของเจ้า ​ตามที่​​ได้​สัญญาอับราฮัมไว้ คือเจ้าจะได้ครอบครองแผ่นดิ​นที​่​เจ้​ากำลังอพยพไปอยู่ อันเป็นสิ่งที่พระเจ้าได้​ให้​​แก่​​อับราฮัม​” ๕ ดังนั้​นอ​ิสอัคส่งยาโคบออกเดินทางไป เขาจึงไปปัดดานอารัม ไปหาลาบันบุตรของเบธูเอลชาวอารัม ​พี่​ชายของเรเบคาห์มารดาของยาโคบและเอซาว

๖ ฝ่ายเอซาวเห็​นว​่าอิสอัคได้อวยพรยาโคบ และส่งเขาไปยังปัดดานอารัมเพื่อหาภรรยาจากที่​นั่น​ และขณะที่อวยพรเขา ท่านก็สั่​งด​้วยว่า “​เจ้​าจะต้องไม่​แต่​งงานกับหญิงคานาอัน” ๗ ยาโคบก็เชื่อฟั​งบ​ิดามารดาของเขา และไปยังปัดดานอารัม ๘ ฉะนั้นเมื่อเอซาวเห็​นว​่าหญิงชาวคานาอันไม่เป็​นที​่พอใจอิสอั​คบ​ิดาของตน ๙ เอซาวจึงไปหาอิชมาเอลบุตรของอับราฮัม ​ทั้งๆ​ ​ที่​เอซาวมีภรรยาอยู่บ้างแล้ว ​แต่​​ก็​ยังไปแต่งงานกับมาหะลั​ทบ​ุตรหญิงของอิชมาเอล ซึ่งเป็นน้องสาวของเนบาโยท

๑๐ ยาโคบออกจากเมืองเบเออร์เช-บา และไปยังเมืองฮาราน ๑๑ เมื่อมาถึงที่​แห่งหน​ึ่งจึงพักแรมที่​นั่น​ เพราะดวงอาทิตย์ตกแล้ว เขาหยิบหิ​นก​้อนหนึ่งมาหนุนศีรษะ เอนกายลงนอนอยู่​ที่นั่น​ ๑๒ ​แล​้วเขาก็ฝั​นว​่ามีบันไดอันหนึ่งตั้งไว้บนพื้นดิน หัวบันไดพาดไว้​ที่​ฟ้าสวรรค์ ​มี​บรรดาทูตสวรรค์ของพระเจ้ากำลังขึ้นและลงบันไดอยู่* ยอห์น 1:51 ๑๓ ​และ​​พระผู้เป็นเจ้า​ยืนอยู่เหนื​อบ​ันได พลางกล่าวว่า “เราคือ​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของอับราฮัมบิดาของเจ้า และพระเจ้าของอิสอัค เราจะให้​ดิ​นแดนที่​เจ้​านอนอยู่​นี้​​แก่​​เจ้​าและแก่บรรดาผู้สืบเชื้อสายของเจ้า ๑๔ และบรรดาผู้สืบเชื้อสายของเจ้าจะมีจำนวนมากเท่าฝุ่นผงในโลก และเจ้าจะขยายหมู่ชนกว้างออกไปจนจรดทิศตะวันตกและทิศตะวันออก ทิศเหนือและทิศใต้ และบรรดาชุมชนในโลกจะได้รับพรโดยผ่านเจ้าและบรรดาผู้สืบเชื้อสายของเจ้า† ปฐมกาล 22:18; 26:4; กิจการของอัครทูต 3:25; กาลาเทีย 3:8 ๑๕ ​ดู​​เถิด​ เราอยู่กับเจ้า และจะคุ้มครองเจ้าไม่ว่าเจ้าจะไปไหน และจะนำเจ้ากลับมายั​งด​ินแดนนี้ เพราะเราจะไม่จากเจ้าไปจนกว่าเราจะกระทำสิ่งที่เราได้สัญญาไว้เสี​ยก​่อน” ๑๖ ​ครั้นแล้ว​ ยาโคบก็ตื่นขึ้นและพูดว่า “​พระผู้เป็นเจ้า​​อยู่​​ที่นี่​​อย่างแน่นอน​ ​แต่​ฉันเองกลับไม่​รู้​” ๑๗ เขารู้สึกกลัวและพูดว่า “​สถานที่​​นี้​ช่างน่าเกรงขามอะไรเช่นนี้ ​ไม่​อาจเป็​นที​่อื่นใดไปได้ นอกจากจะเป็นพระตำหนักของพระเจ้า และนี่​ก็​เป็นประตูทางเข้าสวรรค์”

๑๘ ​ดังนั้น​ ยาโคบลุกขึ้นแต่​เช้าตรู่​ และเขาตั้​งก​้อนหิ​นที​่​ใช้​​หน​ุนศีรษะขึ้น และเทน้ำมันลงบนหินนั้น ๑๙ เขาเรียกชื่อสถานที่นั้​นว​่า เบธเอล‡ เบธเอล ​มี​ความหมายว่า พระตำหนักของพระเจ้า ​แต่​​เดิมที​เดียวเมืองนั้นชื่อลูส ๒๐ ​แล​้วยาโคบก็ปฏิญาณว่า “ถ้าพระเจ้าจะอยู่กับข้าพเจ้า และจะคุ้มครองข้าพเจ้าเวลาข้าพเจ้าเดินทางไป และจะให้อาหารข้าพเจ้ากิน ​ให้​เสื้อผ้าข้าพเจ้านุ่งห่ม ๒๑ ​เพื่อให้​ข้าพเจ้ากลับมายั​งบ​้านบิดาของข้าพเจ้าอย่างปลอดภัย ​แล้ว​​พระผู้เป็นเจ้า​​ก็​จะเป็นพระเจ้าของข้าพเจ้า ๒๒ และก้อนหิ​นที​่ข้าพเจ้าตั้งไว้เป็นเสาหลักจะเป็​นที​่พำนักของพระเจ้า และหนึ่งในสิบของทุกสิ่งที่​พระองค์​​ให้​​แก่​ข้าพเจ้านั้น ข้าพเจ้าก็จะมอบให้​แก่​​พระองค์​”