๓๖
เอลีฮูยกย่องความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
๑ เอลีฮูพูดต่อไปอีกว่า
๒ “ขอท่านอดทนข้าพเจ้าอีกนิด และข้าพเจ้าจะชี้ให้ท่านเห็น
เพราะข้าพเจ้ายังมีเรื่องจะพูดแทนพระเจ้าอีก
๓ ข้าพเจ้าเอาความรู้มาจากหลายแหล่ง
และข้าพเจ้าพิสูจน์ได้ว่าองค์ผู้สร้างของข้าพเจ้ามีความชอบธรรม
๔ ท่านจงมั่นใจได้ว่าคำพูดของข้าพเจ้าไม่เป็นความเท็จ
ผู้มีความรู้อันสมบูรณ์อยู่กับท่าน
๕ ดูเถิด พระเจ้ามีอานุภาพ และไม่ดูหมิ่นผู้ใด
พระองค์เข้าใจได้อย่างลึกซึ้งยิ่งนัก
๖ พระองค์ไม่ปล่อยให้คนชั่วร้ายมีชีวิตอยู่
แต่พระองค์ให้ผู้มีทุกข์ได้รับความเป็นธรรม
๗ พระองค์ปกป้องผู้มีความชอบธรรม
พระองค์แต่งตั้งเขาให้ครองบัลลังก์กับบรรดากษัตริย์ไปตลอดกาล
และพวกเขาได้รับการยกย่อง
๘ และถ้าพวกเขาถูกล่ามโซ่
และติดอยู่ในตรวนแห่งความทุกข์ทรมาน
๙ และพระองค์จะชี้ให้เห็นถึงสิ่งที่พวกเขาได้กระทำ
และถึงการล่วงละเมิดของพวกเขาว่า
พวกเขาประพฤติด้วยความยโส
๑๐ พระองค์ทำให้พวกเขาตั้งใจฟังคำเตือน
และบัญชาพวกเขาให้หันจากการทำบาป
๑๑ ถ้าพวกเขาเชื่อฟังและรับใช้พระองค์
ชีวิตของพวกเขาก็จะประสบความสำเร็จ
และจะอยู่อย่างมีความสุข
๑๒ แต่ถ้าพวกเขาไม่เชื่อฟัง
พวกเขาก็จะวอดวาย
และตายโดยปราศจากความรู้
๑๓ จิตใจของคนที่ไม่เชื่อในพระเจ้าเก็บความโกรธไว้เรื่อยไป
เมื่อได้รับโทษ พวกเขาก็ไม่ร้องขอความช่วยเหลือ
๑๔ พวกเขาตายเมื่อยังหนุ่ม
และชีวิตจบลงท่ามกลางโสเภณีชาย
๑๕ พระองค์ช่วยผู้ทนทุกข์ด้วยบทเรียนที่เขาประสบ
และให้เขาฟังพระองค์เมื่อมีความลำบาก
๑๖ พระองค์นำท่านให้หลุดพ้นจากความทุกข์
และดูแลท่านให้อยู่ดีมีสุข
และเพียบพร้อมด้วยอาหารอันสมบูรณ์
๑๗ แต่ท่านจะได้รับโทษหนักอย่างคนชั่วได้รับ
ท่านจะหนีไม่พ้นจากการตัดสินลงโทษ
๑๘ จงระวังไม่ให้ผู้ใดล่อท่านด้วยความมั่งมี
และอย่าให้สินบนจำนวนมหาศาลเปลี่ยนใจท่าน
๑๙ ความมั่งมีหรืออำนาจของท่านทั้งหมด
จะช่วยให้ท่านหลุดจากความทุกข์ได้หรือ
๒๐ อย่าตั้งตาคอยให้ถึงเวลาค่ำ
ซึ่งเป็นเวลาที่คนถูกพรากจากไป
๒๑ จงไปให้พ้นจากบาป
เพราะเดิมท่านก็ปรารถนาเช่นนั้นมากกว่าความทุกข์อยู่แล้ว
๒๒ ดูเถิด อานุภาพของพระเจ้าได้รับการยกย่อง
ผู้ใดจะสั่งสอนได้เหมือนพระองค์
๒๓ ผู้ใดจะบอกพระเจ้าให้ทำอะไรได้
หรือผู้ใดจะพูดได้ว่า ‘พระองค์ทำผิด’
๒๔ อย่าลืมสรรเสริญพระองค์ในสิ่งที่พระองค์ทำ
ซึ่งผู้คนก็ได้ร้องเพลงถวายมาแล้ว
๒๕ มนุษย์ทั้งหลายเห็นงานของพระองค์แล้ว
พวกเขามองดูได้แต่ไกล
๒๖ ดูเถิด พระเจ้ายิ่งใหญ่ และพวกเรายังไม่รู้จักพระองค์ดี
เราไม่สามารถคำนวณอายุของพระองค์ได้
๒๗ เพราะพระองค์ดึงหยดน้ำขึ้นจากแผ่นดิน
และหยดน้ำถูกกลั่นเป็นหมอกและฝน
๒๘ ซึ่งทำให้ท้องฟ้าหลั่งน้ำนั้นลงมา
และหยดลงบนมนุษย์จนชื่นฉ่ำ
๒๙ ผู้ใดสามารถเข้าใจเมฆที่แผ่กระจายออกไหม
แล้วเสียงฟ้าร้องจากพลับพลาของพระองค์ล่ะ
๓๐ ดูเถิด พระองค์ให้ฟ้าแลบกระจายอยู่รอบพระองค์
และปกความลึกที่ใต้ท้องทะเล
๓๑ นี่แหละเป็นวิธีที่พระองค์ควบคุมชนชาติทั้งหลาย
พระองค์ให้อาหารอย่างสมบูรณ์
๓๒ พระองค์กำแสงฟ้าแลบในมือของพระองค์
และบัญชาให้ผ่าตรงจุดที่พระองค์ต้องการ
๓๓ เสียงฟ้าร้องประกาศถึงพายุที่กำลังพัดมา
ฝูงปศุสัตว์ประกาศว่า มันใกล้เข้ามาแล้ว