๓๕
เอลีฮูพูดต่อไป
๑ เอลีฮูตอบต่อไปอีกว่า
๒ “ท่านคิดว่ายุติธรรมแล้วหรือ
ที่ท่านพูดว่า ‘ฉันพ้นผิด ณ เบื้องหน้าพระเจ้า’
๓ ท่านถามว่า ‘ข้าพเจ้าได้ประโยชน์อะไร
และข้าพเจ้าได้อะไรตอบแทนถ้าข้าพเจ้าไม่ทำบาป’
๔ ข้าพเจ้าจะตอบท่าน
และเพื่อนๆ ของท่านด้วย
๕ มองดูฟ้าสวรรค์เถิด และดูหมู่เมฆ
ซึ่งอยู่สูงกว่าท่าน
๖ ถ้าท่านทำบาป ท่านทำอะไรกระทบพระองค์ได้หรือ
และถ้าท่านล่วงละเมิดมากขึ้น ท่านจะทำอะไรพระองค์ได้เล่า
๗ ถ้าท่านมีความชอบธรรม ท่านมอบอะไรแก่พระองค์
หรือทำอะไรให้แก่พระองค์ได้อย่างนั้นหรือ
๘ ความชั่วร้ายของท่านมีผลกระทบต่อคนอย่างท่าน
และสิ่งดีงามที่ท่านทำก็มีผลต่อบุตรของมนุษย์
๙ เพราะการถูกบีบบังคับอย่างสาหัสประชาชนจึงร้องเรียก
พวกเขาร้องขอความช่วยเหลือให้พ้นจากเงื้อมมือคนมีอำนาจ
๑๐ แต่ไม่มีผู้ใดพูดว่า ‘พระเจ้า องค์ผู้สร้างของฉันอยู่ที่ไหน
พระองค์ให้เราร้องเพลงในยามราตรี
๑๑ พระองค์สอนเราด้วยสัตว์ป่าบนแผ่นดินโลก
และสอนให้เรามีสติปัญญาด้วยพวกนกในอากาศ’
๑๒ เหล่ามนุษย์ร้องเรียก แต่พระองค์ไม่ตอบ
เพราะความหยิ่งของคนชั่ว
๑๓ ไม่มีประโยชน์ที่จะส่งเสียงร้องเรียก พระเจ้าไม่ฟังแน่นอน
องค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพไม่เหลียวมองด้วย
๑๔ และพระองค์จะได้ยินน้อยยิ่งกว่านั้นขนาดไหน
เมื่อท่านพูดว่าท่านมองไม่เห็นพระองค์
ท่านอ้างว่าร้องทุกข์ ณ เบื้องหน้าพระองค์
และท่านกำลังรอคอยพระองค์อยู่
๑๕ บัดนี้ ท่านยังคิดว่าพระองค์ไม่ลงโทษเมื่อโกรธ
และพระองค์ไม่เอาเรื่องกับการล่วงละเมิด
๑๖ โยบ ท่านเปิดปากพูดอย่างไร้สาระ
ท่านใช้คำพูดมากมายทั้งๆ ที่ท่านไม่ทราบอะไรเลย”