๒๒
เอลีฟัสพูด: โยบชั่วร้ายมาก
๑ แล้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบว่า
๒ “คนจะเป็นประโยชน์อะไรสำหรับพระเจ้าได้
จริงทีเดียว คนเฉลียวฉลาดจะเป็นประโยชน์สำหรับตนเอง
๓ ถ้าท่านมีความชอบธรรม แล้วองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพจะชื่นชอบหรือ
ถ้าท่านดำเนินชีวิตโดยไร้ข้อตำหนิ แล้วพระองค์จะได้รับประโยชน์อะไร
๔ เป็นเพราะท่านยำเกรงพระองค์ พระองค์จึงตักเตือนว่ากล่าวท่าน
และลงโทษท่านอย่างนั้นหรือ
๕ ท่านมีความชั่วร้ายมากมิใช่หรือ
บาปของท่านไม่มีที่สิ้นสุด
๖ เพราะท่านได้ยึดของจากพี่น้องของท่านเป็นประกัน
และท่านยึดแม้แต่เสื้อผ้าของเขาไปจนต้องเปลือยกาย
๗ ท่านไม่ได้ให้น้ำดื่มแก่คนที่เหนื่อยอ่อน
และท่านกักอาหารจากผู้หิวโหย
๘ คนมีอำนาจเป็นเจ้าของที่ดิน
และคนสูงศักดิ์อาศัยอยู่ที่นั่น
๙ ท่านได้ให้หญิงม่ายกลับไปมือเปล่า
และท่านกดขี่ข่มเหงพวกเด็กกำพร้า
๑๐ ฉะนั้น ท่านจึงติดบ่วงแร้ว
และความกลัวทำให้ท่านหวาดหวั่นยิ่งนัก
๑๑ ความมืดทำให้ท่านมองไม่เห็น
และน้ำท่วมตัวท่าน
๑๒ พระเจ้าไม่ได้อยู่ ณ ที่สูงในฟ้าสวรรค์หรือ
ดูสิว่าหมู่ดาวอยู่สูงเพียงไร พระองค์มองลงมายังหมู่ดาวที่อยู่สูงสุด
๑๓ แต่ท่านพูดว่า ‘พระเจ้าทราบอะไร
พระองค์จะตัดสินความจากการมองผ่านความมืดมิดได้หรือ
๑๔ ท่านคิดว่า เมฆมืดมิดบังพระองค์จึงทำให้พระองค์มองไม่เห็น
และพระองค์เดินบนวิถีโค้งสุดขอบฟ้า’
๑๕ ท่านจะดำเนินในหนทางเก่าที่
คนชั่วเดินมาก่อนหรือ
๑๖ พวกเขาถูกคว้าตัวไปก่อนที่จะถึงเวลาอันควร
รากฐานของเขาถูกพัดพาไป
๑๗ พวกเขาพูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับพวกเรา’
และ ‘องค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพจะสามารถทำอะไรเราได้’
๑๘ พระองค์ก็ยังโปรดให้ครอบครัวเขาสมบูรณ์ด้วยสิ่งดีๆ
แต่ฉันอยู่ห่างจากคำแนะนำของคนชั่ว
๑๙ คนมีความชอบธรรมยินดีเมื่อเห็นคนชั่วรับโทษ
คนไร้ความผิดหัวเราะเยาะเขา โดยพูดว่า
๒๐ ‘ศัตรูของเราพินาศอย่างแน่นอน
และไฟเผาผลาญทุกสิ่งที่เขามีเหลือ’
๒๑ จงยอมอยู่ในบังคับบัญชาของพระเจ้า
และมีสันติสุข เพื่อท่านจะได้รับความเจริญ
๒๒ จงรับฟังคำสั่งสอนจากปากพระองค์
และสะสมคำพูดของพระองค์ไว้ในใจท่าน
๒๓ ถ้าท่านกลับไปหาองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ ท่านจะกลับคืนดีดังเดิม
ถ้าท่านกำจัดความไม่ชอบธรรมไปจากกระโจมของท่าน
๒๔ ถ้าท่านคิดเสียว่า ทองคำเป็นดั่งผงคลีดิน
และทองคำแห่งโอฟีร์เป็นดั่งก้อนหินที่ธารน้ำ
๒๕ แล้วองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพก็จะเป็นทองคำ
เป็นเงินบริสุทธิ์ของท่าน
๒๖ แล้วท่านจะสุขใจในองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ
และเงยหน้าของท่านขึ้นหาพระเจ้า
๒๗ ท่านจะอธิษฐานต่อพระองค์ และพระองค์จะได้ยินท่าน
และท่านจะรักษาคำปฏิญาณ
๒๘ ท่านตัดสินใจทำอะไร ท่านก็จะประสบความสำเร็จ
และจะมีแสงไฟส่องทางให้ท่านเดิน
๒๙ เมื่อคนถูกเหยียดลง ท่านก็พูดว่า ‘เป็นเพราะความยโส’
แต่พระองค์ช่วยคนถ่อมตนให้รอด
๓๐ พระองค์ช่วยแม้แต่คนที่มีความผิดให้รอดพ้น
และท่านจะได้รับความรอดพ้นตามความสะอาดของมือท่าน”