■31:1 Зәб. 19:8; 32:16-17; Пәнд. 21:31; Йәр. 17:5
□31:2 «Бирақ Уму данадур!» — «Уму» дегән сөз кинайилик, һәҗвий гәп: «Сән Исраил бәк әкиллик, шундақ әмәсму? Лекин Уму (Худаму) даналиқғу!» дегәндәк. Исраилниң һеч даналиғи йоқ еди.
□31:4 «топ-топ падичилар» — бу ибарә Мисирни көрсәтсә, наһайити кинайилик гәп болиду; чүнки Мисирлиқлар қой вә падичиларға өч еди («Яр.» 46:34ни көрүң). Бәлким мошу тәмсилниң авалқи йерими, Худа Исраилни (ширдәк, Асурийә арқилиқ) җазалимақчи болса, Мисирлиқларни ярдәм беришкә чақириш беһудиликтур. Иккинчи йерими болса, Худа ахирда Өзи (қуштәк Өз қанити астиға елип — 31-айәт) Исраилни Асурийәдин қутқузиду, дегән мәнидә. «шавқунлиридин һеч һодуқмай,...» — яки «уларниң алдида йолни бошатмайдиған,...». «У (Пәрвәрдигар) Зион теғи ... үчүн чүшүп җәң қилиду» — Пәрвәрдигар кимгә қарши чиқип җәң қилиду? Жуқириқи айәткә қариғанда, у авал ширдәк (Асурийә арқилиқ) Өз олҗиси қилмақчи болған Йерусалимни қолиға елиш үчүн күрәш қилип, андин «овға ярдәмчи сүпитидә» «уни ширдин қутқузимиз» дегән Мисир билән җәң қилиду. Һеч болмиғанда, Йерусалим Худаниң (Асурийәликләр арқилиқ болған) тәрбийә җазасидин өзини қутқузалмайду. Бирақ 5-айәттә, Худа ахирида уларни Асурийәниң бесип киришидин қутқузиду, дәйду.
□31:5 «Униң (Пәрвәрдигарниң) «өтүп кетиши» билән Зион ниҗатлиққа еришиду» — Худа Муса пәйғәмбәр дәвридә Исраилни Мисирдин қутқузғанда, Исраилларниң өйлиридин «өтүп кетиш»и билән уларни җазалимай, уларни қутқузған. Тәпсилатлири үчүн «Мис.» 12:23 вә «Зәб.» 77:49ни көрүң — У Өзи әвәткән «һалак қилғучи пәриштә» Исраилларниң өйлиригә йетип кәлгәндә Өзи уларниң өйлириниң ишигиниң алдиға «өтүп туруш»и билән һалак қилғучи пәриштиниң йолини тосуп, муһапизәт қилип уларни сақ қалдурған. «Өтүп кетиш» дегән сөз Исраилни мошу иш тоғрилиқ әскәрткән болса керәк. «Мис.» 12:13, 23-айәт вә изаһатлирини көрүң.
□31:8 «Асурийә қилич билән жиқилиду, бирақ батурниң қиличи билән әмәс; ... қилич адәттики адәмниңки болмайду» — демәк, қилич инсан тәрипидин әмәс, бәлки Худа тәрипидин ишлитилиду (36-, 37-бапни көрүң).
□31:9 «Вәһимидин униң «һул теши» йоқайду...» — «һул теши» уларниң падишаси болуши керәк.