Ⅰ ശാലമസ്യ രാജാ സർവ്വോപരിസ്ഥസ്യേശ്വരസ്യ യാജകശ്ച സൻ യോ നൃപതീനാം മാരണാത് പ്രത്യാഗതമ് ഇബ്രാഹീമം സാക്ഷാത്കൃത്യാശിഷം ഗദിതവാൻ,

Ⅱ യസ്മൈ ചേബ്രാഹീമ് സർവ്വദ്രവ്യാണാം ദശമാംശം ദത്തവാൻ സ മൽകീഷേദക് സ്വനാമ്നോഽർഥേന പ്രഥമതോ ധർമ്മരാജഃ പശ്ചാത് ശാലമസ്യ രാജാർഥതഃ ശാന്തിരാജോ ഭവതി|

Ⅲ അപരം തസ്യ പിതാ മാതാ വംശസ്യ നിർണയ ആയുഷ ആരമ്ഭോ ജീവനസ്യ ശേഷശ്ചൈതേഷാമ് അഭാവോ ഭവതി, ഇത്ഥം സ ഈശ്വരപുത്രസ്യ സദൃശീകൃതഃ, സ ത്വനന്തകാലം യാവദ് യാജകസ്തിഷ്ഠതി|

Ⅳ അതഏവാസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് യസ്മൈ ലുഠിതദ്രവ്യാണാം ദശമാംശം ദത്തവാൻ സ കീദൃക് മഹാൻ തദ് ആലോചയത|

Ⅴ യാജകത്വപ്രാപ്താ ലേവേഃ സന്താനാ വ്യവസ്ഥാനുസാരേണ ലോകേഭ്യോഽർഥത ഇബ്രാഹീമോ ജാതേഭ്യഃ സ്വീയഭ്രാതൃഭ്യോ ദശമാംശഗ്രഹണസ്യാദേശം ലബ്ധവന്തഃ|

Ⅵ കിന്ത്വസൗ യദ്യപി തേഷാം വംശാത് നോത്പന്നസ്തഥാപീബ്രാഹീമോ ദശമാംശം ഗൃഹീതവാൻ പ്രതിജ്ഞാനാമ് അധികാരിണമ് ആശിഷം ഗദിതവാംശ്ച|

Ⅶ അപരം യഃ ശ്രേയാൻ സ ക്ഷുദ്രതരായാശിഷം ദദാതീത്യത്ര കോഽപി സന്ദേഹോ നാസ്തി|

Ⅷ അപരമ് ഇദാനീം യേ ദശമാംശം ഗൃഹ്ലന്തി തേ മൃത്യോരധീനാ മാനവാഃ കിന്തു തദാനീം യോ ഗൃഹീതവാൻ സ ജീവതീതിപ്രമാണപ്രാപ്തഃ|

Ⅸ അപരം ദശമാംശഗ്രാഹീ ലേവിരപീബ്രാഹീമ്ദ്വാരാ ദശമാംശം ദത്തവാൻ ഏതദപി കഥയിതും ശക്യതേ|

Ⅹ യതോ യദാ മൽകീഷേദക് തസ്യ പിതരം സാക്ഷാത് കൃതവാൻ തദാനീം സ ലേവിഃ പിതുരുരസ്യാസീത്|

Ⅺ അപരം യസ്യ സമ്ബന്ധേ ലോകാ വ്യവസ്ഥാം ലബ്ധവന്തസ്തേന ലേവീയയാജകവർഗേണ യദി സിദ്ധിഃ സമഭവിഷ്യത് തർഹി ഹാരോണസ്യ ശ്രേണ്യാ മധ്യാദ് യാജകം ന നിരൂപ്യേശ്വരേണ മൽകീഷേദകഃ ശ്രേണ്യാ മധ്യാദ് അപരസ്യൈകസ്യ യാജകസ്യോത്ഥാപനം കുത ആവശ്യകമ് അഭവിഷ്യത്?

Ⅻ യതോ യാജകവർഗസ്യ വിനിമയേന സുതരാം വ്യവസ്ഥായാ അപി വിനിമയോ ജായതേ|

ⅩⅢ അപരഞ്ച തദ് വാക്യം യസ്യോദ്ദേശ്യം സോഽപരേണ വംശേന സംയുക്താഽസ്തി തസ്യ വംശസ്യ ച കോഽപി കദാപി വേദ്യാഃ കർമ്മ ന കൃതവാൻ|

ⅩⅣ വസ്തുതസ്തു യം വംശമധി മൂസാ യാജകത്വസ്യൈകാം കഥാമപി ന കഥിതവാൻ തസ്മിൻ യിഹൂദാവംശേഽസ്മാകം പ്രഭു ർജന്മ ഗൃഹീതവാൻ ഇതി സുസ്പഷ്ടം|

ⅩⅤ തസ്യ സ്പഷ്ടതരമ് അപരം പ്രമാണമിദം യത് മൽകീഷേദകഃ സാദൃശ്യവതാപരേണ താദൃശേന യാജകേനോദേതവ്യം,

ⅩⅥ യസ്യ നിരൂപണം ശരീരസമ്ബന്ധീയവിധിയുക്തയാ വ്യവസ്ഥായാ ന ഭവതി കിന്ത്വക്ഷയജീവനയുക്തയാ ശക്ത്യാ ഭവതി|

ⅩⅦ യത ഈശ്വര ഇദം സാക്ഷ്യം ദത്തവാൻ, യഥാ, "ത്വം മക്ലീഷേദകഃ ശ്രേണ്യാം യാജകോഽസി സദാതനഃ| "

ⅩⅧ അനേനാഗ്രവർത്തിനോ വിധേ ദുർബ്ബലതായാ നിഷ്ഫലതായാശ്ച ഹേതോരർഥതോ വ്യവസ്ഥയാ കിമപി സിദ്ധം ന ജാതമിതിഹേതോസ്തസ്യ ലോപോ ഭവതി|

ⅩⅨ യയാ ച വയമ് ഈശ്വരസ്യ നികടവർത്തിനോ ഭവാമ ഏതാദൃശീ ശ്രേഷ്ഠപ്രത്യാശാ സംസ്ഥാപ്യതേ|

ⅩⅩ അപരം യീശുഃ ശപഥം വിനാ ന നിയുക്തസ്തസ്മാദപി സ ശ്രേഷ്ഠനിയമസ്യ മധ്യസ്ഥോ ജാതഃ|

ⅩⅪ യതസ്തേ ശപഥം വിനാ യാജകാ ജാതാഃ കിന്ത്വസൗ ശപഥേന ജാതഃ യതഃ സ ഇദമുക്തഃ, യഥാ,

ⅩⅫ "പരമേശ ഇദം ശേപേ ന ച തസ്മാന്നിവർത്സ്യതേ| ത്വം മൽകീഷേദകഃ ശ്രേണ്യാം യാജകോഽസി സദാതനഃ| "

ⅩⅩⅢ തേ ച ബഹവോ യാജകാ അഭവൻ യതസ്തേ മൃത്യുനാ നിത്യസ്ഥായിത്വാത് നിവാരിതാഃ,

ⅩⅩⅣ കിന്ത്വസാവനന്തകാലം യാവത് തിഷ്ഠതി തസ്മാത് തസ്യ യാജകത്വം ന പരിവർത്തനീയം|

ⅩⅩⅤ തതോ ഹേതോ ര്യേ മാനവാസ്തേനേശ്വരസ്യ സന്നിധിം ഗച്ഛന്തി താൻ സ ശേഷം യാവത് പരിത്രാതും ശക്നോതി യതസ്തേഷാം കൃതേ പ്രാർഥനാം കർത്തും സ സതതം ജീവതി|

ⅩⅩⅥ അപരമ് അസ്മാകം താദൃശമഹായാജകസ്യ പ്രയോജനമാസീദ് യഃ പവിത്രോ ഽഹിംസകോ നിഷ്കലങ്കഃ പാപിഭ്യോ ഭിന്നഃ സ്വർഗാദപ്യുച്ചീകൃതശ്ച സ്യാത്|

ⅩⅩⅦ അപരം മഹായാജകാനാം യഥാ തഥാ തസ്യ പ്രതിദിനം പ്രഥമം സ്വപാപാനാം കൃതേ തതഃ പരം ലോകാനാം പാപാനാം കൃതേ ബലിദാനസ്യ പ്രയോജനം നാസ്തി യത ആത്മബലിദാനം കൃത്വാ തദ് ഏകകൃത്വസ്തേന സമ്പാദിതം|

ⅩⅩⅧ യതോ വ്യവസ്ഥയാ യേ മഹായാജകാ നിരൂപ്യന്തേ തേ ദൗർബ്ബല്യയുക്താ മാനവാഃ കിന്തു വ്യവസ്ഥാതഃ പരം ശപഥയുക്തേന വാക്യേന യോ മഹായാജകോ നിരൂപിതഃ സോ ഽനന്തകാലാർഥം സിദ്ധഃ പുത്ര ഏവ|