୧୦
ସରଗର୍‌ ଦୁତ୍‌ ଆରି ସାନ୍‌ଟା ବଇ
୧ ତାର୍‌ପଚେ ଏଦେ ଦେକା ! ସର୍‌ଗେଅନି ଆରି ଗଟେକ୍‌ ବଡ୍‌ ଦୁତ୍‌ ଉତ୍‌ରି ଆଇବାଟା ମୁଇ ଦେକ୍‌ଲି । ତାକେ ଗଟେକ୍‌ ବାଦଲ୍‌ ଗୁଡାଇରଇଲା ଆରି ମୁଣ୍ଡେ ଗଟେକ୍‌ ଇନ୍ଦର୍‌ଦୁନୁ ଗୁଡିଆଇ ଅଇରଇଲା । ତାର୍‌ ମୁ ବେଲ୍‌ ପାରା ରଇଲା । ତାର୍‌ ଗଡ୍‌ମନ୍‌ ଜଇର୍‌ କୁନାଦି ପାରା ରଇଲା । ୨ ତାର୍‌ ଆତେ ଉଗାଡି ଅଇରଇବା ଗଟେକ୍‌ ସାନ୍‌ ବଇ ରଇଲା । ସେ ତାର୍‌ ଉଜାଗଡ୍‌ ସମ୍‌ଦୁର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ସଙ୍ଗଇଲା ଆରି ଡେବ୍‌ରି ଗଡ୍‌ ସୁକ୍‌ଲା ବୁଏଁ ସଙ୍ଗଇଲା । ୩ ସେ ଆଉଲି ଅଇଲାକେ ସିଅଁମନ୍‌ ଅଡର୍‌ଲା ପାରା ସୁନିଅଇଲା । ସେ ଡାକ୍‌ଲା ପଚେ, ସାତ୍‌ଟା ଗଡ୍‌ଗଡିମନ୍‌ ଅଡ୍‌ରିକରି କଇଲାଇ । ୪ ସେମନ୍‌ କାତା ଅଇଲା ଦାପ୍‌ରେ ମୁଇ ଲେକ୍‌ବାକେ ଆରାମ୍‌ ଅଇରଇଲି । ମାତର୍‌ ସର୍‌ଗେଅନି ଗଟେକ୍‌ ସବଦ୍‌ ସୁନ୍‌ଲି, ସାତ୍‌ଟା ଗଡ୍‌ଗଡିମନ୍‌ କଇଲାଟା କେ ନାଜାନ୍‌ଲାପାରା ସଙ୍ଗ । ସେଟା ଲେକ୍‌ନାଇ । ୫ ତାର୍‌ପଚେ ମୁଇ ଆଗ୍‌ତୁ ଦେକିରଇବା ଦୁତ୍‌ ଜେ କି ସମ୍‌ଦୁରେ ଆରି ସୁକ୍‌ଲା ପଦାଇ ଟିଆ ଅଇରଇଲା, ସେ ତାର୍‌ ଉଜା ଆତ୍‌ ସରଗ୍‌ବାଟେ ଲାମାଇଲା । ୬ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ନାଉଁ ଦାରି ସେ ଗଟେକ୍‌ ସପତ୍‌ କଲା । ପର୍‌ମେସର୍‌ କାଲ୍‌ କାଲ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ବଁଚ୍‌ସି । ସେ ସର୍‌ଗେ ରଇବାଟା, ଦର୍‌ତନିତେଇ ରଇବାଟା ଆରି ସମ୍‌ଦୁରେ ରଇବା ସବୁଜାକ ତିଆର୍‌ କଲା । ସେ ଦୁତ୍‌ କଇଲା, “ଆରି ଅଲ୍‌ସମ୍‌ ନ ଅଏ ।” ୭ ମାତର୍‌ ଜେଡେବେଲେ ସାତ୍‌ ଲମର୍‌ ଦୁତ୍‌ ତାର୍‌ ମଇରି ପୁକ୍‌ସି, ସେଡ୍‌କିବେଲେ, ପର୍‌ମେସର୍‌ କାକେ ନ ଜାନାଇରଇବା ତାର୍‌ ମନ୍‍ କଲାଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ସିଦ୍‌ କର୍‌ସି । ଏଟା ସେ ତାର୍‌ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାମନ୍‌କେ ଆରି ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତାମନ୍‌କେ ସେ ଆଗ୍‌ତୁ ଜାନାଇରଇଲା । ୮ ତାର୍‌ପଚେ ସର୍‌ଗେଅନି ଜନ୍‌ ସବଦ୍‌ ମର୍‌ସଙ୍ଗ୍‍ କାତା ଅଇତେରଇଲା, ସେଟା ଆରିତରେକ୍‌ ମକେ କଇଲା “ଜାଆ, ସମ୍‌ଦୁରେ ଆରି ସୁକ୍‌ଲା ଜାଗାଇ ଟିଆଅଇରଇବା ଦୁତର୍‌ ଆତେଅନି ଉଗାଡି ଅଇରଇବା କାଗଜ୍‌ ବେଟ୍‌ ।” ୯ ମୁଇ ଦୁତର୍‌ ଲଗେ ଗାଲି ଆରି ସାନ୍‌ଟା କାଗଜ୍‌ ମକେ ଦେ ବଲି କଇଲି । ସେ ମକେ କଇଲା “ଏଟା ନେଇକରି କାଆ । ତର୍‌ ପେଟେ ଏଟା ପିତା ଅଇସି । ମାତର୍‌ ତର୍‌ ଟଣ୍ଡେ ସେଟା ମୁ ପାରା ମୁନ୍ଦୁର୍‌ ରଇସି ।” ୧୦ ତେଇ ମୁଇ ଦୁତର୍‌ ଟାନେଅନି ସାନ୍‌ଟା କାଗଜ୍‌ ନେଲି ଆରି କାଇଲି । ସେଟା ମର୍‌ ଟଣ୍ଡେ ପାକାଇଲାକେ ମୁ ପାରା ସୁଆଦ୍‌ ରଇଲା । ମାତର୍‌ ଗିଲ୍‌ଲା ପଚେ ପେଟ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ପିତା ଅଇଗାଲା । ୧୧ ତାର୍‌ପଚେ ମକେ କଇଲା, “ସବୁ ରାଜାମନର୍‌ ବିସଇ, ବାସାମନର୍‌ ବିସଇ, ବଁସର୍‌ ବିସଇ, ଆରି ରାଇଜର୍‌ ବିସଇ, ଏ ସବୁଜାକର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ କବର୍‌ ତୁଇ ଆରିତରେକ୍‌ ଜାଇ ଜାନାଇବାର୍‌ ଆଚେ ।”