1  Прыповесьці Салямона. Мудры сын — радасьць для бацькі, а дурны сын — гора для маці.

2  Не прыносяць карысьці скарбы бязбожныя, а праведнасьць ратуе ад сьмерці.

3  Не дазволіць ГОСПАД галадаваць душы праведніка, але адкіне жаданьні бязбожнікаў.

4  Лянівая рука робіць бедным, а рука працавітая ўзбагачае.

5  Хто летам зьбірае, той сын разважлівы, а хто сьпіць у жніво — сын ганебны.

6  Дабраславенствы — на галаве праведнага, а вусны бязбожнікаў хаваюць няправасьць.

7  Памяць пра праведніка дабраслаўлёная, а імя бязбожнікаў спарахнее.

8  Мудры сэрцам прыймае прыказаньні, а той, хто мае вусны неразумныя, упадзе.

9  Хто ходзіць беззаганна, той ходзіць бясьпечна, а хто кры?віць шляхі свае, будзе выяўлены.

10  Хто міргае вачыма, той робіць прыкрасьць, а той, хто мае вусны неразумныя, упадзе.

11  Вусны праведніка — крыніца жыцьця, а вусны бязбожнікаў хаваюць няправасьць.

12  Нянавісьць выклікае сваркі, а любоў пакрывае ўсе правіны.

13  У вуснах разумнага знаходзіцца мудрасьць, а кій — на сьпіне бязглуздага.

14  Мудрыя захоўваюць веданьне, а вусны неразумнага вядуць да загубы.

15  Маёмасьць багатага — умацаваны горад для яго, загуба для бедных — іхняя галеча.

16  Праца праведніка вядзе да жыцьця, набытак бязбожніка — да грэху.

17  На сьцежцы жыцьця той, хто прыймае настаўленьне, а хто адкідае дакараньне — блукае.

18  Хто хавае нянавісьць, у таго вусны хлусьлівыя, а хто паклёп разносіць, той дурань.

19  У мностве словаў не пазьбегнеш грэху, а хто стрымлівае вусны свае, той разважлівы.

20  Язык праведніка — адборнае срэбра, а сэрца бязбожніка нічога ня вартае.

21  Вусны праведнага пасьвяць многіх, а бязглуздыя паміраюць ад нястачы розуму.

22  Дабраславенства ГОСПАДАВА, яно ўзбагачае, і смутку з сабою не прыносіць.

23  Радасьць для дурня — учынкі ганебныя, а для чалавека разумнага — мудрасьць.

24  Тое, чаго баіцца бязбожнік, прыйдзе на яго, а прагненьні праведных споўняцца.

25  Калі пранясецца віхор, дык і ня будзе больш бязбожніка, а праведнік мае вечны падмурак.

26  Як воцат для зубоў і як дым для вачэй, так гультай для тых, што яго пасылаюць.

27  Страх ГОСПАДАЎ памнажае дні, а гады бязбожнікаў скароцяцца.

28  Чаканьне праведнікаў — радасьць, а спадзяваньне бязбожнікаў загіне.

29  Шлях ГОСПАДАЎ — апора для беззаганных і загуба для злачынцаў.

30  Праведнік не пахісьнецца навекі, а бязбожнікі ня будуць жыць на зямлі.

31  Вусны праведніка памнажаюць мудрасьць, а язык падступны будзе адсечаны.

32  Вусны праведніка ведаюць, што даспадобы [Богу], а вусны бязбожнікаў — падступнасьць.