1 Псальма Давідава.

Ня гневайся на злачынцаў, не зайздросьці несправядлівым,

2 бо яны, як трава, неўзабаве скошаны будуць, і як былінка зялёная, завянуць.

3 Спадзявайся на Госпада і рабі дабро; жыві на зямлі і праўды трымайся.

4 Суцяшайся Госпадам, і Ён спраўдзіць жаданьні сэрца твайго.

5 Госпаду перадай дарогу тваю, і на яго спадзявайся, і Ён зробіць,

6 і выведзе, як сьвятло, праўду тваю, і справядлівасьць тваю, як полудзень.

7 Скарыся Госпаду і на Яго спадзявайся. Не зайздросьці таму, каму шчасьціць у дарозе ягонай, чалавеку хітрамыснаму.

8 Перастань гневацца і пакінь запальчывасьць; ня імкніся рабіць благое,

9 бо хто робіць благое, будзе зьнішчаны, а хто спадзяецца на Госпада, зямлю ўспадкуе.

10 Яшчэ трохі, і злачынца ня стане; паглядзіш на месца ягонае, і няма яго.

11 А пакорныя зямлю ўспадкуюць, і ўраскошуюцца спакоем вялікім.

12 Бязбожны зло намышляе супроць праведніка і скрыгоча на яго зубамі сваімі;

13 а Гасподзь пасьміхаецца зь яго; бо бачыць, што прыходзіць дзень ягоны.

14 Бязбожныя вымаюць меч і напінаюць лук свой, каб паваліць беднага і ўбогага, каб зваліць тых, у каго дарога простая:

15 меч іхні ўвойдзе ў іхняе сэрца, і лукі іхнія паламаюцца.

16 Лепш - малое ў праведніка, чым багацьце - у многіх бязбожнікаў,

17 бо зламаюцца плечы ў бязбожных, а праведных сіліць Гасподзь!

18 Гасподзь ведае дні беззаганных і дастатак іхні застаецца навечна.

19 Ня будуць яны пасаромлены ў люты час, і ў дні голаду сытыя будуць;

20 а бязбожныя загінуць, і ворагі Гасподнія, як авечы лой, зьнікнуць, у дыме зьнікнуць.

21 Пазычае бязбожны - і не аддае, а праведны ўмілажальваецца і дае,

22 бо ўміласлаўленыя Ім - зямлю ўспадкуюць, а праклятыя Ім - будуць вынішчаны.

23 Ад Госпада крокі чалавека пабожнага ставяцца моцна, і Ён дабраволіць дарозе ягонай:

24 калі ён будзе падаць, не ўпадзе, бо Гасподзь падтрымлівае яго за руку.

25 Я быў малады і састарыўся, а ня бачыў праведніка пакінутага, і нашчадкаў яго, каб хлеба прасілі:

26 ён кожны дзень шкадуе і пазычае, і нашчадкам ягоным - дабраславеньне будзе.

27 Ухіляйся ад благога, і рабі дабро, і жыць будзеш вечна:

28 бо і Гасподзь любіць праўду, і не пакідае богабаязных Сваіх; навек ацалёныя будуць яны; а насеньне бязбожных вынішчыцца.

29 Праведныя ўспадкуюць зямлю, і будуць жыць на ёй вечна.

30 Вусны праведніка мудрасьць маўляюць, і язык ягоны вымаўляе праўду.

31 Закон Божы ў сэрцы ў яго; не пахіснуцца ногі ягоныя.

32 Бязбожны падглядвае праведніка і спрабуе забіць яго;

33 але Гасподзь не аддасьць яго ў рукі ягоныя, і ня дасьць зьвінаваціць яго, калі яго будуць судзіць.

34 Спадзявайся на Госпада, і трымайся дарогі Ягонай: і Ён падыме цябе, каб ты зямлю ўспадкаваў; і калі будуць зьнішчаць бязбожных, ты ўбачыш.

35 Бачыў я бязбожніка грознага, які разгаліноўваўся, нібы самарослае расахатае дрэва;

36 але ён прайшоў, і вось, няма яго; шукаю яго і не знаходжу.

37 Назірай за беспахібным і дзівіся на праведнага; бо чалавеку міралюбнаму - будучыня;

38 а беззаконьнікі ўсе вынішчацца; будучыня беззаконьнікаў зьнікне.

39 Ад Госпада выратаваньне праведнікам, Ён - абарона ім у часіны жальбы:

40 і дапаможа ім Гасподзь і вызваліць іх; выбавіць іх ад бязбожных і ўратуе іх, бо яны на Яго надзею кладуць.