17
เปาโลกับสิลาสในเมืองเธสะโลนิก๋า
1 เมื่อเปาโลกับสิลาสเตียวตางผ่านเมืองอัมฟีบุรีกับเมืองอปอลโลเนียแล้ว ต้านตึงสองก็มาแผวเมืองเธสะโลนิก๋า ตี้หั้นมีธรรมศาลาของจาวยิว 2 ต๋ามปกติเปาโลก็ไปธรรมศาลาในวันสะบาโต แล้วอ้างพระคัมภีร์มาโต้ตอบกับหมู่เขารวมเป๋นเวลาสามวันสะบาโต 3 ต้านอธิบายพระคัมภีร์กับพิสูจน์หื้อหมู่เขาหันว่า พระคริสต์จ๋ำเป๋นต้องทนตุ๊กจ๋นต๋าย แล้วเป๋นขึ้นจากความต๋าย เปาโลอู้ว่า “พระเยซูตี้ข้าพเจ้าบอกหื้อหมู่ต้านฟังนี้ละคือพระคริสต์” 4 มีจาวยิวบางคนในหมู่นั้นก็ฮับเจื้อ จึงเข้าฮ่วมกับเปาโลตึงสิลาส ก็มีจาวกรีกจ๋ำนวนนักตี้นับถือพระเจ้า กับแม่ญิงคนสำคัญหลายคนก็เข้าฮ่วมตวย
5 แต่หมู่จาวยิวขอย จึงไปเข้ากับหมู่นักเลงต๋ามกาดจ๋ำนวนนัก ปากั๋นเยียะวุ่นวายขึ้นตึงเมือง หมู่เขาปากั๋นเข้าไปในบ้านของยาโสน แล้วฮิเซาะหาเปาโลกับสิลาส เปื้อจะลากคอหมู่เขาออกไปหื้อคนตังหลาย 6 แต่เมื่อเซาะบ่ปะ หมู่เขาก็ปากั๋นไปลากตั๋วยาโสนกับปี้น้องผู้เจื้อบางคนออกไปหาเจ้าหน้าตี้บ้านเมือง อู้ใส่ฮ้ายว่า “ไอ่ หมู่นั้นเป๋นคนเยียะหื้อวุ่นวายกู้ตี้ บ่าเดี่ยวนี้ก็มาตี้นี่แล้ว 7 ยาโสนต้อนฮับไอ่หมู่นั้นไว้ในบ้าน แล้วหมู่เขาก็เยียะผิดกฎของซีซาร์ หมู่เขาสอนว่า มีกษัตริย์แหมองค์นึ่งจื้อเยซู”
8 เมื่อจาวเมืองตังหลายกับเจ้าหน้าตี้บ้านเมืองได้ยินจาอั้นก็ฮ้อนใจ๋ 9 จึงสั่งยาโสนกับผู้เจื้อคนอื่นๆ จ่ายก้าประกั๋นตั๋ว แล้วก็ปล่อยตั๋วไป
เปาโลกับสิลาสไปตี้เมืองเบโรอา
10 เมื่อค่ำแล้ว หมู่ปี้น้องผู้เจื้อก็ส่งเปาโลกับสิลาสไปเมืองเบโรอา เมื่อต้านตึงสองคนไปเถิงตี้หั้นแล้ว ก็เข้าไปในธรรมศาลาของจาวยิว 11 จาวยิวตี้นี่มีใจ๋ยอมฮับนักเหลือจาวยิวในเมืองเธสะโลนิก๋า หมู่เขาฮับฟังกำสอนของเปาโลอย่างสนใจ๋ แล้วศึกษาพระคัมภีร์ตึงวัน เปื้อใค่ฮู้ว่าสิ่งตี้เปาโลสอนนั้นจะเป๋นเรื่องแต๊สักมอกใด 12 ย้อนจาอี้มีจาวยิวหลายคนมาฮับเจื้อ ก็มีแม่ญิงจาวกรีกตี้มีฐานะดีกับป้อจายจาวกรีกหลายคนฮับเจื้อตวย 13 แต่เมื่อจาวยิวในเมืองเธสะโลนิก๋าฮู้ว่าเปาโลมาสั่งสอนถ้อยกำของพระเจ้าตี้เมืองเบโรอา ก็ปากั๋นมาตี้หั้น แล้วสุ่ยจาวบ้านจาวเมืองหื้อต่อต้านเปาโล 14 หมู่ปี้น้องผู้เจื้อจึงส่งเปาโลออกเตียวตางไปตี้ฮิมฝั่งทะเลตันที แต่สิลาสกับทิโมธียังอยู่ตี้เมืองเบโรอานั้น 15 หมู่คนตี้ปาเปาโลไปส่งนั้นก็ปาต้านลงเฮือไปแผวเมืองเอเธนส์ เปาโลฝากกำสั่งหื้อคนหมู่นั้นไปบอกสิลาสกับทิโมธีว่า หื้อตึงสองคนขะใจ๋มาตวยหาเปาโลเวยๆ เมื่อหมู่เขาฮับกำแล้วก็ปากั๋นปิ๊กไปเมืองเบโรอา
เปาโลอยู่ในเมืองเอเธนส์
16 ต๋อนตี้เปาโลก่ำลังรอถ้าสิลาสกับทิโมธีในเมืองเอเธนส์หั้น ต้านลำบากใจ๋ย้อนหันฮูปเคารพเต๋มบ้านเต๋มเมืองไปหมด
17 ย้อนจาอั้นต้านจึงยกเหตุผลมาถกเถียงกับจาวยิวกับจาวกรีกตี้ยำเก๋งพระเจ้าในธรรมศาลาของจาวยิว ตึงคนตี้อยู่ในข่วงก๋างเมืองตึงวัน 18 มีนักปราชญ์ในหมู่ของเอปิคูเรียน๒ 17:18 เป๋นหมู่ตี้เจื้อว่าเป้าหมายของจีวิตคือก๋านม่วน สบายกับหมู่สโตอิก๓ 17:18 เป๋นหมู่คนตี้เน้นเรื่องก๋านมีเหตุผล สร้างคุณธรรมในก๋านใจ๊จีวิตกับฮับใจ๊สังคมบางคนมาเถียงกับเปาโล บางคนก็อู้ว่า “คนเก็บขี้ซากความฮู้ตี้บ่มีสาระจะเอาอะหยังมาอู้หื้อเฮาฟัง” บางคนก็อู้ว่า “ฟังผ่อเหมือนว่าเขาบอกเถิงเทพเจ้าต่างประเทศ” หมู่เขาอู้จาอี้ก็ย้อนว่าเปาโลก่ำลังสอนเรื่องพระเยซูกับก๋านเป๋นขึ้นจากความต๋าย 19 หมู่เขาจึงปาเปาโลไปตี้สภาอาเรโอปากัส แล้วถามว่า “จ้วยอธิบายกำสอนใหม่ของต้านหื้อหมู่เฮาฮู้น่อยว่าเป๋นจาใด 20 ย้อนต้านเอาเรื่องแปลกมาเล่าหื้อฟัง หมู่เฮาจึงใค่ฮู้ว่าเรื่องนี้มีความหมายว่าจาใด” 21 (จาวเอเธนส์กับคนต่างจ้าดตี้อยู่เมืองเอเธนส์นั้นซอบอู้กับฟังเรื่องใหม่ตลอด)
22 เปาโลก็ยืนขึ้นอู้ในสภาอาเรโอปากัสว่า “จาวเอเธนส์ตังหลายเหย ข้าพเจ้าแยงผ่อแล้วหันว่าหมู่ต้านเป๋นคนเคร่งศาสนาในกู้ด้าน 23 ย้อนต๋อนตี้ข้าพเจ้ามาเถิงเมืองนี้ ก็ผ่อหันสิ่งตี้หมู่ต้านเคารพปู่จาหลายอย่างต๋ามตาง แล้วก็ปะแต้นปู่จาอันนึ่งเขียนว่า ‘แก่เทพเจ้าตี้บ่ฮู้จัก’ เทพเจ้าองค์นี้ละตี้ต้านตังหลายบ่ฮู้จักแต่ก็ยังนมัสก๋าน กำเดียวข้าพเจ้าจะบอกหื้อฮู้
24 “เทพเจ้าองค์นี้ละคือพระเจ้าผู้ตี้สร้างโลกกับซะป๊ะกู้อย่างในโลกนี้ พระองค์เป๋นเจ้าเหนือต๊องฟ้ากับแผ่นดินโลก จึงบ่ได้อาศัยอยู่ในวิหารตี้แป๋งขึ้นจากมือคน 25 พระเจ้าบ่ต้องหื้อมนุษย์มาฮับใจ๊พระองค์เหมือนกับว่าพระองค์ต้องก๋านอะหยัง ย้อนว่าพระองค์หื้อจีวิตกับกู้สิ่งกู้อย่างแก่มนุษย์ 26 จากมนุษย์คนนึ่ง พระองค์สร้างมนุษย์กู้จ้าดสืบสายเลือดเดียวกั๋นหื้อไปอยู่ใคว่โลกต๋ามเขตแดนกับเวลาตี้พระองค์ก๋ำหนดไว้ล่วงหน้าสำหรับหมู่เขา 27 พระองค์เยียะจาอี้ก็เปื้อจาวโลกจะเซาะหาพระองค์ แล้วอาจจะซวามหาจ๋นปะพระองค์ แต่แต๊ๆ แล้ว พระองค์บ่ได้อยู่ไก๋จากหมู่เฮาแต่ละคนเลย 28 อย่างมีคนเกยอู้ไว้ว่า ‘ย้อนพระองค์เยียะหื้อหมู่เฮามีจีวิต ดิ้นต๊วงได้ กับเป๋นอยู่’ แล้วก็มีนักเขียนค่าวในหมู่ต้านเกยเขียนว่า ‘หมู่เฮาตังหลายเป๋นเจื๊อสายของพระองค์’
29 “ย้อนจาอั้นเมื่อหมู่เฮาเป๋นเจื๊อสายของพระเจ้าแล้ว หมู่เฮาก็บ่ดีกึ๊ดว่าพระองค์เป๋นเหมือนฮูปเคารพ ตี้คนกึ๊ดออกแบบแป๋งมาจากคำ จากเงิน กาว่าจากบ่าหิน 30 สมัยตะก่อนมนุษย์บ่ฮู้เรื่องเกี่ยวกับพระเจ้า พระเจ้าก็บ่ถือโต้ษอะหยัง แต่บ่าเดี่ยวนี้พระองค์สั่งหื้อมนุษย์ตึงหมดในกู้ตี้กลับใจ๋จากบาป 31 ย้อนพระองค์ก๋ำหนดวันนึ่งไว้แล้วเป๋นวันตี้พระองค์จะตัดสินกู้คนในโลกนี้อย่างยุติธรรม โดยป้อจายคนนึ่งตี้พระองค์แต่งตั้งไว้ พระองค์ก็พิสูจน์เรื่องนี้หื้อกู้คนฮู้ โดยหื้อคนนั้นเป๋นขึ้นจากความต๋าย”
32 เมื่อหมู่เขาฟังเรื่องก๋านเป๋นขึ้นจากความต๋าย บางคนใค่หัวใส่ แต่บางคนก็อู้ว่า “เฮาใค่ฟังต้านอู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แหม” 33 จากนั้นเปาโลก็จากหมู่เขาไป 34 แต่มีบางคนเข้าฮ่วมกับเปาโลแล้วฮับเจื้อ ในหมู่คนตี้ฮับเจื้อมีคนนึ่งจื้อดิโอนิสิอัส เขาเป๋นสมาชิกของสภาอาเรโอปากัส กับแม่ญิงคนนึ่งจื้อดามาริสรวมกับคนอื่นๆ ตวย