Муқеддес Калам (кирил йезиқ) Аюп 23

Аюп җавап бериду — Ишәш-етиқатниң гуман билән болған күриши

1 Аюп җававән мундақ деди: —

2 «Бүгүнму шикайитим аччиқтур;

Униң мени басқан қоли аһ-зарлиримдинму еғирдур!□

3 Аһ, Уни нәдин тапалайдиғанлиғимни билгән болсам еди,

Ундақта Униң олтиридиған җайиға барар едим!

4 Шунда мән Униң алдида дәвайимни баян қилаттим,

Ағзимни муназириләр билән толдураттим,

5 Мән Униң маңа бәрмәкчи болған җававини биләләйттим,

Униң маңа немини демәкчи болғанлиғини чүшинәләйттим.

6 У маңа қарши туруп зор күчи билән мениң билән талишамти?

Яқ! У чоқум маңа қулақ салатти.

7 Униң һозурида һәққаний бир адәм униң билән дәвалишалайтти;

Шундақ болса, мән өз Сотчим алдида мәңгүгичә ақланған болаттим.

8 Әпсус, мән алға қарап маңсамму, лекин У у йәрдә йоқ;

Кәйнимгә янсамму, Униң сайисиниму көрәлмәймән.□

9 У сол тәрәптә иш қиливатқанда, мән Уни байқалмаймән;

У оң тәрәптә йошурунғанда, мән Уни көрәлмәймән;□

10 Бирақ У мениң маңидиған йолумни билип туриду;

У мени тавлиғандин кейин, алтундәк сап болимән.□

11 Мениң путлирим униң қәдәмлиригә чиң әгәшкән;

Униң йолини чиң тутуп, һеч чәтнимидим.■

12 Мән йәнә Униң ләвлириниң буйруғидин баш тартмидим;

Мән Униң ағзидики сөзләрни өз көңүлдикилиримдин қиммәтлик билип қәдирләп кәлдим.□

13 Бирақ Униң болса бирла муддиаси бардур, кимму Уни йолидин буруялисун?

У көңлидә немини арзу қилған болса, шуни қилиду.■

14 Чүнки У маңа немини ирадә қилған болса, шуни бәрһәқ вуҗудқа чиқириду;

Мана мошу хилдики ишлар Униңда йәнә нурғундур.

15 Шуңа мән Униң алдида дәккә-дүккигә чүшимән;

Буларни ойлисамла, мән Униңдин қорқуп кетимән.□

16 Чүнки Тәңри көңлүмни аҗиз қилған,

Һәммигә Қадир мени сарасимигә салиду.

17 Һалбуки, мән қараңғулуқ ичидә уҗуқтурулмидим,

Вә яки йүзүмни оривалған зулмәт-қараңғулуққиму һеч сүкүт қилмидим. □

□23:2 «Бүгүнму шикайитим аччиқтур» — бу айәттики «бүгүн» дегән сөз Аюпниң достлири билән болған муназирилириниң бир нәччә күн давамлашқанлиғиға испат болиду. Елифаз 22-бап, 29-айәттә «Худа чирайи сунғанларни қутқузиду» дегән еди. Аюп йәнә бу йәрдә Елифаз ейтқан «Шикайәт (әрз)» дегән сөзини қәстән ишлитип өзини «чирайи сунғанлардин» әмәслигини көрсәтмәкчи болған болуши мүмкин.

□23:8 «Әпсус, мән алға қарап маңсамму, лекин У у йәрдә йоқ; кәйнимгә янсамму, Униң сайисиниму көрәлмәймән» — йәнә бир хил тәрҗимиси: «Бирақ мән шәриққә маңимән, лекин У у йәрдә йоқ; ғәрипкә янсамму, Униң сайисиниму көрәлмәймән».

□23:9 «У сол тәрәптә ... У оң тәрәптә йошурунғанда, мән Уни көрәлмәймән» — Аюп өз әһвалидин Худаниң яхшилиқлиридин һеч қандақ испат көрәлмәйду вә Худаниң һазир униңға нисбәтән немини қиливатқанлиғини һеч билмәйду.

□23:10 «Бирақ У мениң маңидиған йолумни билип туриду» — бу айәтниң биринчи қисминиң йәнә бир хил тәрҗимиси: «У (Худа) Өзиниң маңа болған йолини билиду». Шүбһисизки, Аюпниң бундақ дегини йәнила униң етиқатиниң әң парлақ баянлиридин бири һесаплиниду. Биз йәнила униңға қайил болмай туралмаймиз.

■23:11 Аюп 31:4-8

□23:12 «...Униң ағзидики сөзләрни өз көңүлдикилиримдин қиммәтлик билип...» — яки «...Униң ағзидики сөзләрни өз нәпсимдин қиммәтлик билип...».

■23:13 Зәб. 32:9; 113:11; 134:6

□23:15 «Буларни , йәни 14-айәттики «мошу хилдики ишлар»ни ойлисамла, мән Униңдин қорқуп кетимән» — Аюп әнди немишкә Худа алдида беарам болуп, өз ишлирини ойлиса қорқуп кетиду? 14-айәттә у Худа униң үчүн бекитилгән ишлар (йәни униң һазир тартиватқан азап-оқубәтләр) тоғрисида сөз қилғандин кейин, у: «Униңда нурғунлиған мошундақ ишлар бардур» дәйду — демәк, у: «Мениң һазирғичә тартқан азаплиримдин йәнә нурғун «мошундақ ишлар» алдимда бармекин?» дәп интайин қийнилиду.

□23:17 «Һалбуки, мән қараңғулуқ ичидә уҗуқтурулмидим, вә яки йүзүмни оривалған зулмәт-қараңғулуққиму һеч сүкүт қилмидим» — бу айәтниң әсли тәкистини чүшиниш сәл тәс. Йәнә бир хил тәрҗимиси: «Чүнки мән қараңғулуқ чүшкәндә җандин үзүлмигиним билән, У мениң йүзүмни зулмәт-қараңғулуқтин қоғдап қутқузмиған».