16
สลุงเจ็ดใบตี้ใส่ความโขดของพระเจ้า
1 แล้วข้าพเจ้าก็ได้ยินเสียงตี้ดังออกมาจากพระวิหารสั่งหมู่ทูตสวรรค์ตึงเจ็ดองค์ว่า “เอาสลุงตึงเจ็ดตี้มีความโขดของพระเจ้านั้นถอกลงบนแผ่นดินโลก”
2 ทูตสวรรค์องค์ตี้นึ่งจึงออกไปถอกสลุงของต๋นลงบนแผ่นดินโลก เยียะหื้อคนตี้มีเครื่องหมายของสัตว์ฮ้ายกับนมัสก๋านฮูปปั้นของมัน เป๋นแผลปุ๊ปองปวดแสบปวดฮ้อนไปตึงตั๋ว
3 ทูตสวรรค์องค์ตี้สองก็ถอกสลุงของต๋นลงในทะเล เยียะหื้อทะเลก๋ายเป๋นเลือดเหมือนเลือดของคนต๋าย สิ่งมีจีวิตในทะเลก็ต๋ายหมด
4 ทูตสวรรค์องค์ตี้สามก็ถอกสลุงของต๋นลงในแม่น้ำกับต๋าน้ำตังหลาย แล้วน้ำหมู่นั้นก็ก๋ายเป๋นเลือด
5 ข้าพเจ้าได้ยินทูตสวรรค์ตี้มีสิทธิอำนาจเหนือน้ำนั้น อู้ว่า
“พระองค์ผู้เป๋นอยู่ในบ่าเดี่ยวนี้กับในอดีต พระองค์เป๋นผู้บริสุทธิ์
พระองค์ยุติธรรมแล้ว ตี้ได้ตัดสินลงโต้ษจาอี้
6 ย้อนหมู่เขาได้เยียะหื้อเลือดของคนของพระองค์
กับของผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระองค์ไหลออกมา
สมควรแล้วตี้พระองค์ได้หื้อหมู่เขากิ๋นเลือด๑ 16:6 ในวัฒนธรรมยิวสมัยนั้นก๋านกิ๋นเลือดเป๋นสิ่งตี้บ่ดีนักขนาด”
7 ข้าพเจ้าได้ยินเสียงจากแต้นปู่จาฮ้องว่า
“แม่นแล้ว องค์พระผู้เป๋นเจ้าพระเจ้าผู้มีฤทธิ์อำนาจสูงสุด
ก๋านตัดสินลงโต้ษของพระองค์ถูกต้องกับยุติธรรมแล้ว”
8 จากนั้นทูตสวรรค์องค์ตี้สี่ก็ถอกสลุงของต๋นลงตี้ตะวัน เซิ่งเยียะหื้อตะวันมีอำนาจตี้จะเผาคนตังหลายด้วยไฟ 9 ความฮ้อนอันใหญ่หลวงนั้นได้เผาคนตังหลาย หมู่เขาก็แจ้งด่าจื้อของพระเจ้าผู้มีฤทธิ์อำนาจเหนือความฉิบหายหมู่นี้ แต่หมู่เขาก็ยังบ่ได้กลับใจ๋จากบาป กับบ่ได้สรรเสริญพระเจ้า
10 ทูตสวรรค์องค์ตี้ห้าก็ถอกสลุงคำของต๋นลงบนบัลลังก์ของสัตว์ฮ้าย แล้วแผ่นดินของมันก็ตกอยู่ในความมืด คนตี้อยู่ในแผ่นดินนั้นก็ขบลิ้นของตั๋วย้อนความเจ็บปวด 11 หมู่เขาก็แจ้งด่าพระเจ้าตี้ปกครองในสวรรค์ ย้อนความเจ็บปวดจากแผลปุ๊ปองของหมู่เขา แต่หมู่เขาก็บ่ได้กลับใจ๋จากสิ่งบ่ดีตี้หมู่เขาได้เยียะ
12 ทูตสวรรค์องค์ตี้หกถอกสลุงคำของต๋นลงในแม่น้ำใหญ่ คือแม่น้ำยูเฟรติส เยียะหื้อน้ำแห้งแก็ก เปื้อเกียมตางสำหรับหมู่กษัตริย์ตี้มาจากตังวันออก 13 ข้าพเจ้าก็หันวิญญาณฮ้ายสามตั๋วตี้ผ่อเหมือนกบ ตั๋วนึ่งออกจากปากมังกร ตั๋วนึ่งออกจากปากสัตว์ฮ้ายฉ 16:13 วว. 13:11-15 กับแหมตั๋วนึ่งออกจากปากผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตั๋วป๋อม 14 วิญญาณฮ้ายหมู่นั้นเยียะหมายสำคัญ หมู่มันออกไปหากษัตริย์ตังหลายตี้อยู่ในโลก เปื้อหื้อกษัตริย์หมู่นั้นไปฮ่วมกั๋นเยียะสงครามในวันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าผู้มีฤทธิ์อำนาจสูงสุด
15 “ฟังหื้อดี เฮาจะมาหาหมู่ต้านเหมือนขโมย คนตี้ตื่นตั๋วกับเกียมเสื้อผ้าของตั๋วเก่าไว้พร้อมตี้จะใส่ ก็เป๋นสุข เขาจะบ่ได้ป๋วยตั๋วหื้ออายต่อหน้าคนตังหลาย”
16 แล้วหมู่มันก็ได้ฮ้องหมู่กษัตริย์ตังหลายหื้อมาจุมนุมกั๋นในสถานตี้แห่งนึ่ง ในภาษาฮีบรูฮ้องว่า “อารมาเกดโดน”๒ 16:16 กำนี้หมายเถิง ดอยของมาเกดโด เซิ่งมาเกดโดเป๋นสถานตี้ตี้จาวอิสราเอลเกยฮบกั๋น 2 พกษ. 23:29; ศคย. 5:19
17 ทูตสวรรค์องค์ตี้เจ็ดถอกสลุงของตั๋วลงไปในอากาศ มีเสียงดังออกมาจากบัลลังก์ในพระวิหารว่า “สำเร็จแล้ว” 18 หลังจากนั้นก็มีฟ้าแมบ ฟ้าฮ้องดังสนั่นปั่นปื๊น กับเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ เป๋นแผ่นดินไหวตี้ฮ้ายแฮงตี้สุดนับตั้งแต่มีมนุษย์อยู่ในโลกนี้มา 19 เมืองใหญ่นั้น๓ 16:19 คือเมืองบาบิโลนถูกแบ่งออกเป๋นสามส่วน บ้านเมืองของจ้าดตังหลายก็ถูกทำลายลง พระเจ้าบ่ลืมลงโต้ษเมืองบาบิโลนตี้ยิ่งใหญ่ตวย พระองค์หื้อนางกิ๋นจากถ้วยตี้ใส่เหล้าองุ่นแห่งความโขดแค้นของพระองค์ 20 หมู่เกาะตังหลายก็หายไปหมด ดอยตังหลายก็เซาะหาบ่ปะ 21 มีบ่าเห็บก้อนใหญ่หล่นลงมาจากต๊องฟ้าตกใส่คนตังหลาย แต่ละก้อนหนักประมาณห้าสิบกิโลกรัม คนตังหลายปากั๋นแจ้งด่าพระเจ้า ย้อนความฉิบหายตี้เกิดจากบ่าเห็บนี้ฮ้ายแฮงขนาด