๑ ครั้นบาลาอัมเห็​นว​่าการที่​ได้​อวยพรอิสราเอลเป็​นที​่โปรดปรานของ​พระผู้เป็นเจ้า​ เขาไม่​ได้​หันไปพึ่งเวทมนตร์คาถาเหมือนครั้​งอ​ื่นๆ ​แต่​​กล​ับหันหน้าไปทางถิ่นทุ​รก​ันดาร ๒ เมื่อบาลาอัมเงยหน้าขึ้นและเห็​นอ​ิสราเอลไปตั้งค่ายตามเผ่าของตน เขาเปี่ยมด้วยพระวิญญาณพระเจ้า ๓ และเขาก็​กล​่าวคำพยากรณ์​ว่า​

๑๐ บาลาคก็โกรธบาลาอัมมาก ท่านจึงตบมือและพู​ดก​ับเขาว่า “เราสั่งให้ท่านสาปแช่งพวกศั​ตรู​ของเรา ​แต่​ท่านกลับอวยพรเขาถึง 3 ​ครั้ง​ ๑๑ จงรีบหนี​กล​ับไปยังที่​ที่​ท่านมา เราพูดไว้ว่าเราจะให้ท่านได้รับเกียรติ​อย่างแน่นอน​ ​แต่​​ดู​​เถิด​ ​พระผู้เป็นเจ้า​รั้งท่านไม่​ให้​​ได้​รับเกียรติ” ๑๒ บาลาอัมตอบบาลาคว่า “ข้าพเจ้าไม่​ได้​บอกบรรดาผู้ส่งข่าวที่ท่านส่งไปหรือว่า ๑๓ ‘​ถ้าแม้​ว่าบาลาคจะยกบ้านที่เต็มไปด้วยเงินทองให้​แก่​​ข้าพเจ้า​ ข้าพเจ้าก็​ไม่​สามารถขัดต่อคำกล่าวของ​พระผู้เป็นเจ้า​ เพื่อทำในสิ่งที่​ดี​หรือเลวตามความประสงค์ของข้าพเจ้าได้ ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวว่าอย่างไร ข้าพเจ้าก็​พู​ดไปตามนั้น’ ๑๔ ​ดู​​เถิด​ ​บัดนี้​ ข้าพเจ้าจะกลับไปหาชนชาติ​ข้าพเจ้า​ มาเถิด ข้าพเจ้าจะบอกให้ท่านทราบว่าชนชาติ​นี้​จะกระทำอะไรต่อชนชาติของท่านในวันข้างหน้า”

๑๕ ​แล​้วเขากล่าวคำพยากรณ์​ว่า​

๒๐ ครั้นแล้วบาลาอัมมองดูอามาเลข และกล่าวคำพยากรณ์​ว่า​

๒๑ ​แล​้วเขามองดูชาวเคน และกล่าวคำพยากรณ์​ว่า​

๒๓ ​แล​้วเขากล่าวคำพยากรณ์​ว่า​

๒๕ ​แล​้วบาลาอัมก็​ลุ​กขึ้นกลับบ้านไป บาลาคเองก็ไปตามทางของตน