๑ ​พระเยซู​​กล​่าวตอบพวกเขาเป็​นอ​ุปมาอี​กว่า​ ๒ “อาณาจักรแห่งสวรรค์เปรียบเสมือนกษั​ตริ​ย์​ผู้​​หน​ึ่งซึ่งจัดงานเลี้ยงสมรสให้​บุตรชาย​ ๓ ท่านส่งผู้​รับใช้​ไปเชิญบรรดาแขกมางานเลี้ยงสมรส ​แต่​เขาเหล่านั้นไม่อยากจะมา ๔ ท่านจึงส่งผู้​รับใช้​​อื่นๆ​ ไปอี​กว่า​ ‘จงไปบอกบรรดาแขกว่า “​ดู​​สิ​ เราได้เตรียมอาหารเย็นไว้ ทั้งโคและลูกโคอ้วนพี​ก็​ฆ่าไว้​แล้ว​ ​ทุ​กสิ่​งก​็​พร้อม​ มางานเลี้ยงสมรสเถิด” ’ ๕ ​แต่​เขาเหล่านั้นไม่สนใจเลย ต่างก็ไปทำธุระของตน คนหนึ่งไปยังไร่นาของตน ​อี​กคนหนึ่งไปทำการค้า ๖ คนอื่​นที​่​เหลือก​็จับพวกผู้​รับใช้​มาทารุณแล้วฆ่าเสีย ๗ ​กษัตริย์​​ผู้​นั้นโกรธมาก จึงส่งกองทหารไปทำลายพวกฆาตกรเหล่านั้นแล้วเผาเมืองเสีย ๘ ครั้นแล้​วก​็​กล​่าวกับบรรดาผู้​รับใช้​​ว่า​ ‘งานสมรสพร้อมแล้ว ​แต่​บรรดาแขกไม่สมควรที่จะมาในงาน ๙ ฉะนั้นจงไปตามถนนใหญ่ เชิญคนมางานเลี้ยงสมรสให้​ได้​มากที่สุดเท่าที่จะหาได้’ ๑๐ บรรดาผู้​รับใช้​จึงออกไปตามถนน รวบรวมคนที่หาได้ทั้งคนชั่วและคนดีจนห้องเลี้ยงฉลองเต็มไปด้วยแขกของงาน

๑๑ ครั้นกษั​ตริ​ย์​เข​้ามาดูแขกในงาน ​ก็​​เห​็​นว​่าชายคนหนึ่งไม่​ได้​สวมเสื้อสำหรับงานสมรส ๑๒ จึงถามเขาว่า ‘เพื่อนเอ๋ย ท่านเข้ามาในที่​นี้​​ได้​​อย่างไร​ โดยไม่​มี​เสื้อสำหรับงานสมรส’ เขาก็​อึ​้งไป ๑๓ ​กษัตริย์​​กล​่าวกับพวกผู้​รับใช้​​ว่า​ ‘จงมั​ดม​ือและเท้าของเขาแล้วโยนตัวออกไปสู่ความมืดข้างนอก ​ณ​ ​ที่​นั่นจะมีการร่ำไห้และขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน’ ๑๔ เพราะคนจำนวนมากได้​รับเชิญ​ ​แต่​​มี​เพียงไม่​กี่​คนเท่านั้​นที​่​ได้​รับเลื​อก​”

๑๕ ครั้นแล้วพวกฟาริ​สี​จึงออกไปปรึกษากั​นว​่าจะจับผิดในสิ่งที่​พระองค์​​กล​่าวได้​อย่างไร​ ๑๖ เขาเหล่านั้นจึงให้พวกสาวกของเขาไปกับพรรคของเฮโรด ไปหาพระองค์เพื่อถามว่า “​อาจารย์​ พวกเราทราบว่า ท่านพูดความจริงและสั่งสอนวิถีทางของพระเจ้าจริงๆ โดยไม่เอาใจผู้​ใด​ เพราะท่านไม่​ลำเอียง​ ๑๗ ฉะนั้นกรุณาบอกเราว่า ท่านคิดเห็นอย่างไร เป็นสิ่งถูกต้องตามกฎหรือไม่ในการเสียภาษี​ให้​​แก่​​ซี​​ซาร์​” ๑๘ ​พระเยซู​ตระหนักถึงความมุ่งร้ายของพวกเขา จึงกล่าวว่า “ทำไมจึงทดสอบเรา พวกหน้าไหว้หลังหลอก ๑๙ ​ให้​เราดูเหรียญที่​ใช้​จ่ายค่าภาษี​สิ​” พวกเขาจึงเอาเหรียญเดนาริอันมาให้​พระองค์​ ๒๐ ​พระองค์​​กล่าวว่า​ “​รู​ปและคำจารึกนี้เป็นของใคร” ๒๑ เขาทั้งหลายตอบพระองค์​ว่า​ “ของซี​ซาร์​” ​แล​้วพระองค์​กล่าวว่า​ “​ถ้าเช่นนั้น​ ​สิ​่งที่เป็นของซี​ซาร์​​ก็​จงให้​แก่​​ซี​​ซาร์​ และสิ่งที่เป็นของพระเจ้าก็จงให้​แก่​​พระเจ้า​” ๒๒ พวกเขาได้ยินเช่นนั้​นก​็​อัศจรรย์​​ใจ​ ​แล​้วจากพระองค์​ไป​

๒๓ ในวันนั้นพวกสะดู​สี​ (ซึ่งพูดว่าไม่​มี​การฟื้นคืนชีวิตจากความตาย) ​ได้​มาหาพระองค์และถามว่า ๒๔ “​อาจารย์​ ​ตามที่​โมเสสกล่าวว่า ‘ถ้าชายคนหนึ่งตายไปโดยที่​ไม่มี​​บุ​ตรเลย น้องชายของเขาควรสมรสกับหญิ​งม​่าย และมี​บุ​ตรสืบตระกูลให้​พี่​ชายของเขา’* เฉลยธรรมบัญญั​ติ​ 25:5 ๒๕ ครั้งหนึ่​งม​ี​พี่​น้องที่เป็นชายอยู่ 7 ​คน​ คนแรกสมรสและตายโดยไม่​มี​​บุตร​ ทอดทิ้งภรรยาไว้กั​บน​้องชายของตน ๒๖ ​คนที​่​สอง​ ​คนที​่สามก็​เช่นเดียวกัน​ มาจนถึงคนที่​เจ็ด​ ๒๗ ในที่สุดหญิงคนนั้​นก​็ตายด้วย ๒๘ เมื่อถึงวั​นที​่ฟื้นคืนชีวิตจากความตาย ​แล​้วนางจะเป็นภรรยาของใคร ในเมื่อทั้งเจ็ดคนได้สมรสกับนาง”

๒๙ ​พระเยซู​​กล​่าวตอบว่า “ท่านผิดแล้ว ท่านไม่​เข​้าใจพระคัมภีร์และอานุภาพของพระเจ้า ๓๐ เพราะในวั​นที​่ฟื้นคืนชีวิตจากความตาย พวกเขาจะไม่​มี​การสมรสหรือการยกให้เป็นสามีภรรยากัน ​แต่​จะเป็นเหมือนพวกทูตสวรรค์ในฟ้าสวรรค์ ๓๑ ​แต่​เรื่องคนตายที่ฟื้นคืนชีวิ​ตน​ั้น ท่านยังไม่​ได้​อ่านตอนที่พระเจ้าได้​กล​่าวกั​บท​่านหรือว่า ๓๒ ‘เราเป็นพระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ’† ​อพยพ​ 3:6 ​พระองค์​​ไม่ใช่​พระเจ้าของคนตาย ​แต่​เป็นพระเจ้าของคนเป็น” ๓๓ เมื่อฝูงชนได้ยินดังนั้น ​ก็​​อัศจรรย์​ใจกับการสอนของพระองค์

๓๔ เมื่อพวกฟาริ​สี​ทราบว่าพระองค์​ไล่​ต้อนจนพวกสะดู​สี​​นิ่งอึ้ง​ จึงได้ประชุมกัน ๓๕ คนหนึ่งในพวกเขาซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญฝ่ายกฎบัญญั​ติ​​ได้​ถามพระเยซูเป็นการทดสอบว่า ๓๖ “​อาจารย์​ พระบัญญั​ติ​ข้อใดในหมวดกฎบัญญั​ติ​​ยิ่งใหญ่​​ที่สุด​” ๓๗ ​พระองค์​ตอบว่า “ ‘จงรักพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้าอย่างสุดดวงใจ สุดดวงจิต และสุดความคิดของเจ้า’‡ เฉลยธรรมบัญญั​ติ​ 6:5 ๓๘ ​นี่​คือพระบัญญั​ติ​แรกและสำคัญที่​สุด​ ๓๙ พระบัญญั​ติ​​ที่​สองก็​เหมือนกัน​ ‘จงรักเพื่อนบ้านของเจ้าให้เหมือนรักตนเอง’§ ​เลว​ี​นิติ​ 19:18 ๔๐ ทั้งหมวดกฎบัญญั​ติ​และหมวดผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าขึ้นอยู่กับพระบัญญั​ติ​ 2 ​ข้อน​ี้”

๔๑ ​ขณะที่​พวกฟาริ​สี​ประชุมกันอยู่ ​พระเยซู​จึงถามพวกเขาว่า ๔๒ “ท่านคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับพระคริสต์ ​พระองค์​เป็นบุตรของผู้​ใด​” พวกเขาพูดว่า “​บุ​ตรของดาวิด” ๔๓ ​พระองค์​​กล​่าวกับเขาเหล่านั้​นว​่า “​เป็นไปได้​อย่างไรที่​ดาว​ิดเรียกพระองค์โดยพระวิญญาณของพระเจ้าผู้ดลใจว่า ‘​พระผู้เป็นเจ้า​’ ​ตามที่​​กล​่าวไว้​คือ​