๓๑
วิบัติแก่พวกที่ลงไปยังอียิปต์
๑ วิบัติแก่พวกที่ลงไปขอความช่วยเหลือจากอียิปต์
และพึ่งหวังม้าทั้งหลาย
เขาวางใจในรถศึกเพราะมีจำนวนมาก
และวางใจในทหารม้าเพราะพวกเขาแข็งแรงมาก
แต่ไม่ได้คิดคำนึงถึงองค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล
หรือหาคำปรึกษาจากพระผู้เป็นเจ้า
๒ แต่พระองค์เป็นผู้เต็มด้วยปัญญาและนำความทุกข์ร้อนมาสู่พวกเขา
พระองค์ไม่กลับคำ
แต่จะลุกขึ้นต่อสู้พงศ์พันธุ์ของคนชั่วร้าย
และต่อสู้ผู้ที่ช่วยบรรดาผู้ทำความชั่ว
๓ ชาวอียิปต์เป็นมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้า
ม้าทั้งหลายเป็นสัตว์มีเลือดเนื้อ ไม่ใช่วิญญาณ
เมื่อพระผู้เป็นเจ้ายื่นมือของพระองค์ออก
ผู้ที่ช่วยจะสะดุด
และคนที่ได้รับความช่วยเหลือจะล้มลง
และพวกเขาทุกคนจะสิ้นชีวิตไปด้วยกัน
๔ เพราะพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า
“เมื่อสิงโตหรือสิงโตหนุ่ม
คำรามขู่เหยื่อของมัน
และถึงแม้ว่าผู้เลี้ยงดูฝูงแกะทั้งกลุ่ม
จะมาช่วยกันไล่ให้มันไป
มันก็จะไม่กลัวเสียงตะโกน
หรือตกใจที่ได้ยินเสียง
พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาก็จะลงมา
ต่อสู้ที่ภูเขาศิโยนและบนเนินเขา
๕ พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาจะปกป้องเยรูซาเล็ม
เหมือนกับพวกนกที่บินวนเวียนอยู่
พระองค์จะปกป้องและช่วยให้พ้นภัย
พระองค์จะไว้ชีวิตและช่วยเยรูซาเล็มให้รอด”
๖ โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย จงกลับมาหาพระองค์ พวกท่านฝ่าฝืนต่อพระองค์อย่างร้ายแรง ๗ เพราะในวันนั้น ทุกคนจะปฏิเสธรูปเคารพเงินและทองคำซึ่งท่านหล่อมันขึ้นมาด้วยมือของท่าน อันเป็นมือที่ทำบาป
๘ “และชาวอัสซีเรียจะตายด้วยดาบซึ่งไม่ใช่ดาบของมนุษย์
และดาบซึ่งไม่ใช่ของมนุษย์จะพรากชีวิตเขาไป
และเขาจะหนีจากดาบ
และบรรดาชายหนุ่มจะถูกเกณฑ์ทำงานหนัก
๙ ที่พึ่งพิงอันแข็งแกร่งของเขาจะสาบสูญไปเพราะความหวาดหวั่น
และพวกผู้นำของเขาจะละทิ้งไปเมื่อเห็นธงในสนามรบเพราะตกใจยิ่งนัก”
พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนั้น
เพลิงไฟของพระองค์อยู่ในศิโยน
และเตาผิงของพระองค์อยู่ในเยรูซาเล็ม