๕
ผู้สืบเชื้อสายของรูเบน
๑ รูเบนเป็นบุตรคนแรกของอิสราเอล (เพราะว่าเขาเป็นคนหัวปี แต่เป็นเพราะเขาทำให้ที่เอนกายของพ่อเขาเป็นมลทิน* ปฐมกาล 35:22 สิทธิของลูกหัวปีที่ควรจะเป็นของเขาก็เลยถูกยกให้แก่บรรดาบุตรของโยเซฟผู้เป็นบุตรของอิสราเอล† ปฐมกาล 48:15-22 ดังนั้นชื่อของรูเบนจึงไม่อยู่ในบันทึกของลำดับเชื้อสายที่มีสิทธิของบุตรชายหัวปี ๒ ถึงแม้ว่ายูดาห์เป็นผู้ที่เข้มแข็งในหมู่พี่น้องของเขา และผู้นำในการปกครองก็มาจากเขา‡ 1 ซามูเอล 16:1; มัทธิว 2:6 แต่สิทธิของบุตรชายหัวปียังเป็นของโยเซฟ) ๓ รูเบนผู้เป็นบุตรหัวปีของอิสราเอลมีบุตรชื่อ ฮาโนค ปัลลู เฮสโรน และคาร์มี ๔ โยเอลมีบุตรชื่อเชไมยาห์ เชไมยาห์มีบุตรชื่อโกก โกกมีบุตรชื่อชิเมอี ชิเมอีมีบุตรชื่อมีคาห์ ๕ มีคาห์มีบุตรชื่อเรอายาห์ เรอายาห์มีบุตรชื่อบาอัล ๖ บาอัลมีบุตรชื่อเบเอราห์ที่ทิกลัทปิเลเสอร์กษัตริย์แห่งอัสซีเรียจับตัวไปเป็นเชลย เบเอราห์เป็นผู้นำของชาวรูเบน ๗ และญาติพี่น้องตามตระกูลของพวกเขา นับตามลำดับเชื้อสายที่บันทึกไว้คือ เยอีเอลซึ่งเป็นผู้นำ และเศคาริยาห์ ๘ เบ-ลาบุตรของอาซาส อาซาสเป็นบุตรของเช-มา เช-มาเป็นบุตรของโยเอล เขาตั้งหลักแหล่งอยู่ในอาณาเขตตั้งแต่อาโรเออร์ ไปจนถึงเนโบ และบาอัลเมโอน ๙ เนื่องจากฝูงปศุสัตว์ของคนเหล่านี้ทวียิ่งขึ้นในแผ่นดินกิเลอาด พวกเขาจึงได้ขยับขยายออกไปทางด้านตะวันออก ไกลถึงทางเข้าถิ่นทุรกันดารทางฝั่งนี้ของแม่น้ำยูเฟรติส ๑๐ และในสมัยของซาอูล พวกเขาทำสงครามกับชาวฮาการ์ซึ่งตกอยู่ในมือของพวกเขา และได้อาศัยอยู่ในกระโจมทั่วอาณาเขตด้านตะวันออกของกิเลอาด
ผู้สืบเชื้อสายของกาด
๑๑ บรรดาบุตรของกาดอาศัยอยู่ใกล้คนเชื้อสายรูเบนในแผ่นดินบาชาน ไปจนถึงสาเลคาห์ ๑๒ โยเอลเป็นผู้นำ ชาฟามเป็นที่สอง คนต่อไปคือยานัย และชาฟัทในบาชาน ๑๓ ญาติพี่น้องของเขาตามลำดับตระกูล 7 คนคือ มีคาเอล เมชุลลาม เชบะ โยรัย ยาคาน ศิอา และเอเบอร์ ๑๔ คนเหล่านี้เป็นบุตรของอาบีฮาอิลผู้เป็นบุตรของหุรี หุรีเป็นบุตรของยาโรอาห์ ยาโรอาห์เป็นบุตรของกิเลอาด กิเลอาดเป็นบุตรของมีคาเอล มีคาเอลเป็นบุตรของเยชิชัย เยชิชัยเป็นบุตรของยาโด ยาโดเป็นบุตรของบูซ ๑๕ อาหิเป็นบุตรของอับดีเอล อับดีเอลเป็นบุตรของกูนี อาหิเป็นผู้นำของตระกูล ๑๖ ชาวกาดอาศัยอยู่ในกิเลอาด ในบาชาน และตามหมู่บ้าน และในบริเวณทุ่งหญ้าทั่วๆ ไปในที่ราบชาโรนจนสุดเขตแดน ๑๗ คนเหล่านี้มีบันทึกไว้ตามลำดับเชื้อสายในสมัยของโยธามกษัตริย์แห่งยูดาห์ และในสมัยของเยโรโบอัมกษัตริย์แห่งอิสราเอล
๑๘ ชาวรูเบน ชาวกาด และคนมนัสเสห์อีกครึ่งเผ่า มีชายผู้กล้าหาญ 44,760 คนที่ใช้โล่และดาบ ใช้ธนู และชำนาญสงคราม พร้อมที่จะสู้รบ ๑๙ พวกเขาทำศึกสงครามกับชาวฮาการ์ เยทูร์ นาฟิช และโนดับ ๒๐ พวกเขาได้รับความช่วยเหลือในการต่อสู้ ชาวฮาการ์และพวกที่ร่วมสงครามด้วยก็ถูกมอบไว้ในมือ เนื่องจากพวกเขาร้องขอพระเจ้าให้ช่วยต่อสู้ และพระองค์ตอบคำอธิษฐาน เพราะพวกเขาวางใจในพระองค์ ๒๑ พวกเขาได้ยึดฝูงปศุสัตว์คือ อูฐ 50,000 ตัว แกะ 250,000 ตัว ลา 2,000 ตัว และเชลยจำนวน 100,000 คน ๒๒ พวกที่แพ้สงครามเสียชีวิตจำนวนมาก เพราะพระเจ้าช่วยคนของพระองค์ และพวกเขาได้อาศัยอยู่ที่นั่นจนถึงเวลาที่ถูกเนรเทศ§ กันดารวิถี 32:28-33; เฉลยธรรมบัญญัติ 3:12,13
คนมนัสเสห์อีกครึ่งเผ่า
๒๓ ชาวเผ่ามนัสเสห์ครึ่งหนึ่งมีจำนวนมาก พวกเขาตั้งหลักแหล่งตั้งแต่บาชานถึงบาอัลเฮอร์โมน เสนีร์ และภูเขาเฮอร์โมน ๒๔ บรรดาผู้นำของตระกูลพวกเขาชื่อ เอเฟอร์ อิชอี เอลีเอล อัสรีเอล เยเรมีย์ โฮดาวิยาห์ และยาดีเอล ล้วนเป็นนักรบผู้เก่งกล้า เป็นที่เลื่องลือ และเป็นผู้นำของตระกูล ๒๕ แต่พวกเขาไม่ภักดีต่อพระเจ้าของบรรพบุรุษ และทำตัวประหนึ่งหญิงแพศยา โดยปันใจไปเชื่อในบรรดาเทพเจ้าของผู้ที่อาศัยอยู่ในดินแดน ซึ่งพระเจ้าได้กำจัดไปต่อหน้าพวกเขาแล้ว ๒๖ ดังนั้นพระเจ้าของอิสราเอลจึงกระตุ้นจิตใจของปูลกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย (คือทิกลัทปิเลเสอร์กษัตริย์แห่งอัสซีเรีย) และท่านจึงจับชาวรูเบน ชาวกาด และครึ่งหนึ่งของเผ่ามนัสเสห์ไปเป็นเชลย และให้พวกเขาไปอยู่ที่ฮาลาห์ ฮาโบร์ ฮารา และแม่น้ำโกซานมาจนถึงทุกวันนี้