137
137-küy •••• Babilda sürgün bolushning derd-elimi
Babildiki derya-ériqlar boyida biz olturduq;
Zionni esliginimizde, berheq yigha kötürduq;
Chiltarimizni arisidiki sögetlerge ésip qoyduq.
Chünki bizni sürgün qilghanlar bizdin naxsha telep qildi;
Bizni zarlatquchilar bizdin tamasha telep qilip: —
«Hey, Zion naxshiliridin birni bizge éytqina» — déyishti. Zeb. 79:1
Yaqa yurtta turup Perwerdigarning naxshisini qandaqmu éytayli?
Ey Yérusalém, men séni untusam,
Ong qolum maharitini untusun! «Ong qolum maharitini untusun!» — yaki «Ong qolumni untughan bolsam!».
Séni eslimisem,
— Yérusalémni eng chong xursenlikimdin ewzel körmisem —
Tilim tanglayimgha chapliship qalsun!
I Perwerdigar, Édom baliliridin hésab alghanda, Yérusalémning béshigha chüshken künini yadinggha keltürgeysen;
Chünki ular: «Uni yer bilen yeksan qilinglar,
Ulighiche yer bilen yeksan qilinglar!» déyishti. Yer. 49:7; Ez. 25:12
I bulinish aldida turghan Babil qizi,
Bizge qilghan qilmishliringni özüngge qayturghuchi bextliktur! Yer. 50:15,29; Weh. 18:6
Bowaqliringni élip tashqa atquchi kishi bextliktur!
 
 

137:3 Zeb. 79:1

137:5 «Ong qolum maharitini untusun!» — yaki «Ong qolumni untughan bolsam!».

137:7 Yer. 49:7; Ez. 25:12

137:8 Yer. 50:15,29; Weh. 18:6