สดุดี ๑๐๖
พระผู้เป็นเจ้ากรุณาต่อชนชาติของพระองค์
๑ จงสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
ขอบคุณพระผู้เป็นเจ้าเพราะพระองค์ประเสริฐ
เพราะความรักอันมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่ตลอดกาล
๒ ใครจะประกาศการกระทำอันยิ่งใหญ่ของพระผู้เป็นเจ้า
หรือประกาศคำสรรเสริญพระองค์
๓ บรรดาผู้ปฏิบัติตามความเป็นธรรมก็เป็นสุข
คือผู้กระทำด้วยความชอบธรรมเสมอไป
๔ โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดระลึกถึงข้าพเจ้า เวลาพระองค์โปรดปรานชนชาติของพระองค์
เวลาพระองค์ช่วยพวกเขาให้รอดพ้น ก็โปรดช่วยข้าพเจ้าด้วย
๕ เพื่อข้าพเจ้าจะได้เห็นคนที่พระองค์เลือกเจริญก้าวหน้ารุ่งเรืองขึ้น
และข้าพเจ้าจะได้เป็นสุขด้วยกันกับประชาชาติของพระองค์
และสรรเสริญร่วมกับผู้สืบมรดกของพระองค์
๖ พวกเราได้ทำบาปเหมือนๆ กับบรรพบุรุษของเรา
เรากระทำผิดไปแล้ว เรากระทำความชั่ว
๗ บรรพบุรุษของพวกเราในอียิปต์
ไม่ได้คำนึงถึงสิ่งมหัศจรรย์ของพระองค์
พวกเขาไม่นึกถึงความรักมั่นคงอันอุดมของพระองค์
แต่กลับฝ่าฝืนที่ริมฝั่งทะเลที่ทะเลแดง
๘ แม้กระนั้น พระองค์ยังช่วยให้พวกเขารอดพ้นเพื่อพระนามของพระองค์
เพื่อให้อานุภาพอันยิ่งใหญ่ของพระองค์เป็นที่ประจักษ์
๙ พระองค์ออกคำสั่งกับทะเลแดง และทะเลก็แห้งเหือดลง
ครั้นแล้วพระองค์นำพวกเขาไปทางทะเลลึกราวกับไปทางถิ่นทุรกันดาร
๑๐ พระองค์ช่วยพวกเขาให้พ้นจากเงื้อมมือของศัตรู
และช่วยให้พวกเขารอดพ้นจากอำนาจของข้าศึก
๑๑ และกระแสน้ำก็ท่วมเหล่าปรปักษ์
โดยไม่มีใครรอดพ้นไปได้สักคน
๑๒ แล้วพวกเขาก็เชื่อในคำพูดของพระองค์
และร้องเพลงสรรเสริญพระองค์
๑๓ ไม่นานหลังจากนั้นพวกเขาก็ลืมสิ่งที่พระองค์กระทำ
และไม่รอฟังคำปรึกษาของพระองค์
๑๔ พวกเขาเกิดความอยากยิ่งนักขณะที่อยู่ในถิ่นทุรกันดาร
และลองดีกับพระเจ้าในที่ร้างอันแร้นแค้น
๑๕ พระองค์ให้สิ่งที่พวกเขาขอ
แต่ก็ให้โรคระบาดอันร้ายแรงเกิดขึ้นกับพวกเขาด้วย
๑๖ พวกเขาอิจฉาโมเสสในค่ายที่พัก
และอิจฉาอาโรนคนบริสุทธิ์ของพระผู้เป็นเจ้า
๑๗ แผ่นดินแยกออกจากกันและกลืนดาธาน
และฝังอะบีรามกับพรรคพวกจนมิด* กันดารวิถี 16:1-35
๑๘ ไฟเผาผลาญคนทั้งกลุ่ม
เปลวไฟเผาไหม้คนชั่วเหล่านั้น
๑๙ พวกเขาปั้นรูปลูกโคขึ้นที่โฮเรบ
และบูชารูปเคารพที่ได้หลอมไว้
๒๐ พวกเขาเอาพระบารมีของพระเจ้า
แลกกับรูปปั้นของโคที่กินหญ้า
๒๑ พวกเขาลืมพระเจ้าผู้ช่วยให้รอดพ้นของเขา
ผู้กระทำสิ่งอันยิ่งใหญ่ในอียิปต์
๒๒ สิ่งมหัศจรรย์ในดินแดนของฮาม
สิ่งอันน่าเกรงขามที่ทะเลแดง
๒๓ แล้วพระองค์กล่าวว่า พระองค์จะทำลายพวกเขา
แต่โมเสสผู้ที่พระองค์เลือกไว้
ไปยืนทัดทานพระองค์
เพื่อให้พระองค์หันจากความเกรี้ยวโกรธและไม่ทำลายพวกเขา
๒๔ ต่อมาภายหลัง พวกเขาก็ไม่กล้าเข้าไปในแผ่นดินอันน่าอยู่
เขาไม่เชื่อในสัญญาของพระองค์
๒๕ พวกเขาต่างบ่นพึมพำอยู่ในกระโจมที่พักของตน
และไม่เชื่อฟังพระผู้เป็นเจ้า
๒๖ ฉะนั้น พระองค์ยกมือขึ้นปฏิญาณกับพวกเขาว่า
พระองค์จะปล่อยให้เขาตายในถิ่นทุรกันดาร
๒๗ และจะทำให้ผู้สืบเชื้อสายของเขากระจัดกระจายไปในบรรดาประชาชาติ
ให้เขากระจัดกระจายไปทั่วแผ่นดิน
๒๘ พวกเขาเทียมแอกกับเทพเจ้าบาอัลแห่งเปโอร์† กันดารวิถี 25:1-13
และกินของที่นำไปบูชาสิ่งไม่มีชีวิต
๒๙ การกระทำของเขาถือเป็นการยั่วโทสะ
และโรคระบาดเกิดขึ้นท่ามกลางพวกเขา
๓๐ ครั้นแล้วฟีเนหัสช่วยเป็นคนกลางจัดการเรื่อง
และโรคระบาดก็หยุด
๓๑ เขาถูกนับว่ามีความชอบธรรม
ตลอดทุกยุคทุกสมัยจนนิรันดร์กาล
๓๒ พวกเขาทำให้พระองค์กริ้วที่แหล่งน้ำเมรีบาห์‡ อพยพ 17:1-7; กันดารวิถี 20:2-13
และเป็นเหตุให้โมเสสเดือดร้อน§ กันดารวิถี 20:12
๓๓ พวกเขากดดันจิตวิญญาณของท่าน
ท่านจึงพูดโดยไม่ได้ตรึกตรอง
๓๔ พวกเขาไม่ได้ทำลายบรรดาชนชาติ
ตามที่พระผู้เป็นเจ้าได้บัญชา
๓๕ แต่กลับไปใช้ชีวิตร่วมกับบรรดาประชาชาติ
และรับวิถีทางของพวกเขามา
๓๖ เขาบูชารูปเคารพของคนเหล่านั้น
ซึ่งต่อมาก็คือบ่วงแร้วสำหรับตนเอง
๓๗ เขายกบุตรชายหญิงให้เป็น
เครื่องสักการะแก่พวกมาร
๓๘ พวกเขาฆ่าคนไร้ความผิด
เลือดของบุตรชายหญิงของเขาเอง
ถูกใช้เป็นเครื่องสักการะให้แก่บรรดารูปเคารพแห่งคานาอัน
และแผ่นดินแปดเปื้อนด้วยเลือด
๓๙ พวกเขาจึงไม่ใช่คนบริสุทธิ์เนื่องจากสิ่งที่ตัวเองกระทำ
และความประพฤติของเขาเป็นเช่นของหญิงแพศยา
๔๐ แล้วความโกรธของพระผู้เป็นเจ้าพลุ่งขึ้นต่อชนชาติของพระองค์
และพระองค์ชิงชังผู้สืบมรดกของพระองค์
๔๑ พระองค์มอบพวกเขาให้อยู่ในมือของบรรดาประชาชาติ
ซึ่งเป็นพวกที่เกลียดชังและมีอำนาจเหนือพวกเขา
๔๒ ศัตรูทำให้พวกเขามีความทุกข์
และพวกเขาถูกบังคับให้อยู่ใต้อำนาจของศัตรู
๔๓ พระองค์ช่วยให้พวกเขารอดปลอดภัยหลายครั้ง
แม้ว่าเขาจะฝ่าฝืนพระองค์อย่างไม่หยุดยั้ง
และถลำลึกลงในบาปมากยิ่งขึ้น
๔๔ ถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังเหลียวแลในยามพวกเขาตกทุกข์ได้ยาก
สนใจฟังในยามที่เขาร้องทุกข์
๔๕ พระองค์ระลึกถึงพันธสัญญาที่มีต่อพวกเขา
และเปลี่ยนใจตามความรักอันมั่นคงของพระองค์ที่มีอย่างเอนกอนันต์
๔๖ พระองค์โปรดให้พวกเขาได้รับความเมตตา
จากบรรดาผู้ที่จับเขาไปเป็นเชลย
๔๗ โอ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเรา ช่วยพวกเราให้รอดพ้นเถิด
และรวบรวมพวกเราจากบรรดาประชาชาติ
เพื่อเราจะได้ขอบคุณพระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์
และสรรเสริญพระองค์อย่างภาคภูมิใจ
๔๘ สรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอล
จากนิรันดร์กาลจนถึงนิรันดร์กาล
และให้ชนชาติทั้งปวงกล่าวว่า “อาเมน”
จงสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า