๓
การพิพากษาเยรูซาเล็มและยูดาห์
๑ ดูเถิด สิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่
กำลังยึดไปจากเยรูซาเล็มและยูดาห์
ก็คือหลักค้ำจุนและเสบียง
ทั้งอาหารและน้ำ
๒ นักรบและทหาร
ผู้ตัดสินความและผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า
ผู้ทำนายและหัวหน้าชั้นผู้ใหญ่
๓ นายทหารกองกำลังห้าสิบและผู้มียศศักดิ์
ผู้ให้คำปรึกษาและผู้ใช้วิทยาคม
และผู้เสกคาถาที่ชาญฉลาด
๔ และพระเจ้ากล่าวดังนี้ว่า
“เราจะทำให้เด็กๆ เป็นผู้นำ
และเด็กทารกจะปกครองพวกเขา
๕ และประชาชนจะบีบบังคับกันและกัน
แต่ละคนกระทำต่อเพื่อนและเพื่อนบ้านของตน
ผู้มีอายุน้อยกว่าจะสบประมาทผู้สูงอายุ
และผู้ด้อยกว่าจะสบประมาทผู้มีเกียรติ
๖ ถ้าชายคนหนึ่งจะคว้าตัวพี่น้องของเขา
ที่อยู่ในบ้านบิดาและพูดว่า
‘นายมีเสื้อคลุม นายจะเป็นผู้นำของเรา
และกองซากปรักหักพังนี้จะอยู่ภายใต้การปกครองของนาย’
๗ ในวันนั้น เขาจะพูดว่า
‘ฉันแก้ไขอะไรไม่ได้
ไม่มีแม้แต่อาหารหรือเสื้อคลุมในบ้านของฉัน
นายจะบังคับฉันให้เป็นหัวหน้าของประชาชนไม่ได้’
๘ เพราะเยรูซาเล็มล้มลุกคลุกคลาน
และยูดาห์ก็ล้มแล้ว
เพราะคำพูดและการกระทำของพวกเขาขัดต่อพระผู้เป็นเจ้า
และท้าทายพระองค์ผู้ควรได้รับการยกย่อง
๙ เพราะสีหน้าของพวกเขาเป็นพยานฟ้องพวกเขาเอง
พวกเขาเปิดโปงบาปอย่างโสโดม
พวกเขาไม่ซ่อนเร้นบาป
วิบัติจงเกิดแก่พวกเขา
เพราะพวกเขาได้นำความเลวร้ายมาสู่ตนเอง
๑๐ จงบอกผู้มีความชอบธรรมว่า สำหรับเขา ทุกสิ่งจะเป็นไปด้วยดี
เพราะพวกเขาจะดื่มกินผลที่ได้จากการกระทำของตนเอง
๑๑ วิบัติจงเกิดแก่คนชั่ว เขาจะประสบกับความลำบาก
เพราะเขาจะได้รับโทษจากการกระทำของเขา
๑๒ ประชาชนของเราเอ๋ย เด็กๆ เป็นผู้บีบบังคับของพวกเจ้า
บรรดาผู้หญิงปกครองพวกเขา
โอ ประชาชนของเราเอ๋ย บรรดาผู้นำทางของเจ้านำเจ้าไปในทางที่ผิด
และพวกเขาได้ทำให้เจ้าหมดหนทาง”
๑๓ พระผู้เป็นเจ้าทำหน้าที่ของพระองค์เพื่อต่อสู้
พระองค์ยืนพิพากษาบรรดาชนชาติของพระองค์
๑๔ พระผู้เป็นเจ้าจะพิพากษาบรรดาหัวหน้าชั้นผู้ใหญ่
และพวกผู้นำของชนชาติของพระองค์
“พวกเจ้านั่นแหละที่เป็นผู้กลืนกินสวนองุ่น
ของที่ริบมาจากผู้ยากไร้ก็อยู่ในบ้านของพวกเจ้า
๑๕ เจ้าทำเช่นนี้ได้อย่างไรที่เอาเปรียบชนชาติของเรา
บดขยี้คนยากไร้จนแหลกละเอียด”
พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนั้น
๑๖ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้
“เพราะบรรดาธิดาของศิโยนหยิ่งยโส
และยืดคอเดินไปมา
เล่นหูเล่นตา
ก้าวเท้าสั้นๆ
ให้ข้อเท้ากระทบลูกกระพรวน
๑๗ ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจะทำให้บุตรหญิงของศิโยนมีแผลตกสะเก็ดบนศีรษะ
และพระผู้เป็นเจ้าจะทำให้นางศีรษะล้าน”
๑๘ ในวันนั้น พระผู้เป็นเจ้าจะปลดเครื่องประดับไปจากพวกนาง คือกำไลข้อเท้า ผ้าพันหน้าผาก เครื่องประดับรูปจันทร์เสี้ยวห้อยคอ ๑๙ จี้ กำไลมือ และผ้าคลุมหน้า ๒๐ ผ้าโพกศีรษะ กำไลแขน ผ้าคาดเอว ขวดน้ำหอม และเครื่องราง ๒๑ แหวนตรา และห่วงคล้องจมูก ๒๒ เสื้อออกงาน เสื้อชุดยาว เสื้อคลุมตัวนอก และกระเป๋า ๒๓ กระจกส่องหน้า เสื้อผ้าป่าน ผ้าโพกศีรษะ และผ้าคลุมไหล่
๒๔ จะมีกลิ่นเน่าเหม็นแทนน้ำหอม
และเส้นเชือกแทนเข็มขัด
หัวล้านแทนทรงผมงามสลวย
กระโปรงทำจากผ้ากระสอบแทนเสื้อคลุมยาวหรู
และรอยตีตราด้วยเหล็กเผาแทนความงาม
๒๕ ผู้ชายของพวกท่านจะตายด้วยคมดาบ
และนักรบของท่านจะต่อสู้ในสงคราม
๒๖ จะมีการร้องคร่ำครวญและเศร้าโศกอยู่ที่ประตูเมือง
นางจะนั่งอยู่ที่พื้นดินอย่างสิ้นเนื้อประดาตัว