๓๘
พระผู้เป็นเจ้าตอบโยบ
๑ พระผู้เป็นเจ้าจึงตอบเป็นเสียงจากพายุว่า
๒ “นี่ใครกัน ที่สงสัยแผนการของเรา
ด้วยการพูดจาที่ปราศจากความรู้
๓ จงเตรียมพร้อมอย่างลูกผู้ชาย
เราจะถามเจ้า
และเจ้าจงตอบเรา
๔ เจ้าอยู่ที่ไหนเวลาที่เราวางฐานรากของแผ่นดินโลก
บอกเราสิ ถ้าเจ้าเข้าใจเรื่องนี้ดี
๕ ใครตัดสินใจขนาดของมัน เจ้าต้องรู้แน่เชียว
หรือใครวัดขนาดที่แผ่กว้างบนแผ่นดินโลก
๖ ฐานของโลกตั้งอยู่บนอะไร
หรือใครเป็นผู้วางศิลามุมเอก
๗ เมื่อดวงดาวยามย่ำรุ่งร้องประสานเสียงกัน
และบรรดาบุตรของพระเจ้า* โยบ 1:6โห่ร้องด้วยความยินดี
๘ หรือใครใช้ประตูปิดกั้นทะเลไว้
เมื่อน้ำทะลักออกจากท้องทะเล
๙ เมื่อเราสร้างเมฆให้คลุมท้องทะเล
และพันด้วยความมืดมิดดั่งผ้าพันทารก
๑๐ และสั่งให้มีขอบเขตจำกัด
ด้วยสลักดาลประตู
๑๑ และบอกทะเลว่า ‘เจ้าออกมาได้เพียงเท่านี้ ห้ามเลยออกไปอีก
และพลังคลื่นที่คึกคะนองก็หยุดอยู่ที่นั่น’
๑๒ ตั้งแต่เจ้าเกิดมา เจ้าเคยบัญชาให้เกิดเวลาเช้าหรือ
และสั่งให้รุ่งอรุณรู้จักตำแหน่งหน้าที่ของมันหรือ
๑๓ และให้รุ่งอรุณครอบคลุมทั่วแหล่งหล้า
และกำจัดคนชั่วไปเสีย
๑๔ แผ่นดินโลกเปลี่ยนไปเหมือนดินเผาที่มีตราประทับ
และมีลักษณะเด่นชัดดั่งเครื่องนุ่งห่ม
๑๕ คนชั่วถูกยึดแสงไป
และพวกเขาถูกตัดกำลัง
๑๖ เจ้าเคยเข้าไปถึงตาน้ำในทะเล
หรือเรียนรู้ถึงความลึกลับซับซ้อนของห้วงน้ำลึกหรือ
๑๗ ประตูแดนคนตายถูกเปิดเผยให้เจ้ารู้
หรือว่าเจ้าเคยเห็นประตูแห่งความมืดมิดหรือ
๑๘ เจ้าเคยเข้าใจถึงโดมกว้างใหญ่ของโลกไหม
ถ้าเจ้ารู้ทุกสิ่งในเรื่องนี้ก็บอกเราสิ
๑๙ เจ้าไปทางไหนจึงจะพบความสว่างได้
และความมืดอยู่ที่ไหน
๒๐ เจ้าจะได้พามันไปยังถิ่นแดนของมัน
และจะได้รู้ทางกลับไปยังที่ของมัน
๒๑ เจ้ารู้สินะ เพราะในเวลานั้นเจ้าก็เกิดแล้ว
และเจ้าก็มีอายุมากเสียเหลือเกิน
๒๒ เจ้าเคยเข้าไปในแหล่งเก็บหิมะ
หรือเจ้าเคยเห็นแหล่งเก็บลูกเห็บไหม
๒๓ เป็นที่ซึ่งเราเก็บสำรองไว้ในยามคับขัน
ในยามต่อสู้และสงคราม
๒๔ เจ้ารู้จักทางไปยังที่ซึ่งเราแจกจ่ายกระแสฟ้าแลบ
หรือที่ซึ่งลมทะเลทรายถูกพัดไปบนแผ่นดินโลกไหม
๒๕ ใครเบิกทางให้ฝนกระหน่ำลง
และเปิดทางให้ฟ้าผ่า
๒๖ เพื่อนำฝนลงมาบนแผ่นดินที่ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่
บนทะเลทรายซึ่งหามีผู้คนไม่
๒๗ เพื่อทำให้ที่ร้างอันแร้นแค้นได้ชุ่มชื่น
และทำให้พื้นดินมีหญ้างอกขึ้นมา
๒๘ ฝนมีพ่อหรือ
หรือใครทำให้หยดน้ำค้างเกิดขึ้น
๒๙ น้ำแข็งออกมาจากครรภ์ของผู้ใด
และใครให้กำเนิดน้ำค้างแข็งแห่งฟ้าสวรรค์
๓๐ น้ำกลายเป็นน้ำแข็งดั่งหิน
และผิวห้วงน้ำลึกก็แข็งตัว
๓๑ เจ้าสามารถผูกมัดดาวลูกไก่
หรือแก้มัดสายดาวไถได้หรือ
๓๒ เจ้าสามารถนำกลุ่มดาวออกมาตามฤดูกาลของมันได้หรือ
เจ้าสามารถนำทางดาวจระเข้ออกมากับลูกๆ ของมันได้หรือ
๓๓ เจ้ารู้กฎเกณฑ์ของดวงสว่างบนฟ้าสวรรค์ไหม
เจ้าสามารถใช้กฎของมันเป็นกฎบนแผ่นดินโลกได้หรือ
๓๔ เจ้าสามารถตะโกนสั่งหมู่เมฆ
เพื่อให้ฝนตกหนักท่วมตัวเจ้าได้หรือ
๓๕ เจ้าสามารถสั่งสายฟ้าให้แลบและมันก็ทำตามเจ้า
และจะตอบเจ้าอีกด้วยว่า ‘พวกเราอยู่นี่’ อย่างนั้นหรือ
๓๖ ใครสร้างสติปัญญาไว้ในส่วนลึก
หรือให้ความเข้าใจแก่ความนึกคิด
๓๗ ใครสามารถนับจำนวนเมฆด้วยปัญญา
หรือใครสามารถเอียงถุงเก็บน้ำในท้องฟ้าได้
๓๘ ยามที่ผงคลีดินกลายเป็นโคลน
และก้อนดินเกาะติดกันแน่น
๓๙ เจ้าสามารถล่าเหยื่อให้สิงโต
และทำให้สิงโตหนุ่มหายหิวได้หรือ
๔๐ เมื่อพวกมันหมอบอยู่ในถ้ำ
หรือนอนซุ่มพร้อมจะกระโจน
๔๑ ใครจัดหาเหยื่อให้นกกา
เมื่อพวกลูกน้อยของมันร้องขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า
และเร่ร่อนไปมาเพราะขาดอาหาร