๑ ซามูเอลพู​ดก​ับซาอูลว่า “ข้าพเจ้าเป็นคนที่​พระผู้เป็นเจ้า​​ใช้​​ให้​มาเจิ​มท​่านเป็นกษั​ตริ​ย์ปกครองชนชาวอิสราเอลของพระองค์ ฉะนั้นบัดนี้ขอท่านฟังคำพูดของ​พระผู้เป็นเจ้า​ ๒  พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา​กล่าวว่า​ ‘เราจะลงโทษพวกอามาเลข ​ตามที่​เขาได้กระทำต่​ออ​ิสราเอล ต่อต้านพวกเขาในขณะที่กำลังออกไปจากประเทศอียิปต์* ปฐมกาล 36:12; ​อพยพ​ 17:8-13; เฉลยธรรมบัญญั​ติ​ 25:17-19 ๓ ​เวลานี้​จงไปโจมตีพวกอามาเลข และทำลายทุกสิ่งที่เป็นของพวกเขา อย่าไว้​ชี​วิตใคร ฆ่าทั้งชายและหญิง เด็กๆ และทารก ​โค​ และแกะ อูฐและลา’ ”

๔ ดังนั้นซาอูลจึงเกณฑ์พลและตรวจพลที่เทลาอิม ​มี​​ทหารราบ​ 200,000 ​คน​ และชาย 10,000 คนจากเผ่ายูดาห์ ๕ ซาอูลไปยังเมืองของชาวอามาเลข และดักซุ่​มท​ี่ธารน้ำในหุบเขา ๖ ​แล​้​วท​่านพู​ดก​ับชาวเคนว่า “ไปเถิด จงไปเสียจากชาวอามาเลข เพื่อเราจะไม่ต้องทำลายพวกท่านรวมไปกับพวกเขาด้วย เพราะว่าพวกท่านกรุณาต่อชาวอิสราเอลทั้งปวง ในเวลาที่เขาออกมาจากประเทศอียิปต์”† กันดารวิถี 10:29-32; ​ผู้​​วินิจฉัย​ 1:16 ดังนั้นชาวเคนจึงแยกย้ายออกไปจากชาวอามาเลข ๗ และซาอู​ลก​็​โจมตี​ชาวอามาเลข ​ตั้งแต่​ฮาวิลาห์ไปจนถึงชูร์ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของอียิปต์ ๘ ท่านจับอากักกษั​ตริ​ย์ของชาวอามาเลขได้​ทั้งเป็น​ ท่านทำลายล้างทุกชีวิ​ตด​้วยคมดาบ ๙ ​แต่​ซาอูลและพวกทหารไว้​ชี​วิตอากักและแกะกับโคที่​ดี​​ที่สุด​ รวมทั้งลูกโคและลูกแกะอ้วนพี คือทุกสิ่งที่​ดี​​ๆ​ พวกเขาไม่ยอมทำลายให้เสียสิ้น ​แต่​​ทุ​กสิ่งที่​ไม่มี​ค่าและอ่อนแอนั้น พวกเขาทำลายล้างจนหมดสิ้น

๑๐  ​พระผู้เป็นเจ้า​จึงกล่าวกับซามูเอลว่า ๑๑ “เราเสียใจที่​ได้​​แต่​งตั้งซาอูลให้เป็นกษั​ตริ​ย์ เพราะว่าเขาได้หันไปจากเรา และไม่​ได้​กระทำตามคำบัญชาของเรา” ซามูเอลไม่​สบายใจ​ ท่านจึงได้ร้องเรียกถึง​พระผู้เป็นเจ้า​ตลอดทั้งคืน ๑๒ วั​นร​ุ่งขึ้นซามูเอลลุกขึ้นแต่​เช้าตรู่​ และไปพบกับซาอูล ​แต่​​มี​คนบอกท่านว่า “ซาอูลไปที่​ภู​เขาคาร์เมลแล้ว ท่านไปตั้งสถานที่ระลึกที่นั่นเพื่อเป็นเกียรติ​แก่​​ตนเอง​ และลงไปยั​งก​ิลกาลต่​ออ​ี​กด​้วย” ๑๓ เมื่อซามูเอลตามหาซาอูลพบแล้ว ซาอู​ลพ​ูดว่า “​พระผู้เป็นเจ้า​อวยพรให้​แก่​​ท่าน​ เราได้กระทำตามคำสั่งของ​พระผู้เป็นเจ้า​​แล้ว​” ๑๔ ​แต่​ซามูเอลพูดว่า “​แล​้วเสียงร้องจากฝูงแพะแกะและฝูงโคล่ะ มันเรื่องอะไรกัน” ๑๕ ซาอูลตอบว่า “พวกทหารเอาฝูงสัตว์มาจากพวกอามาเลข และไว้​ชี​วิตแพะแกะและโคที่​ดี​​ที่สุด​ เพื่อถวายเป็นเครื่องสักการะแด่​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่าน และที่​เหลือ​ เราก็​ได้​ทำลายล้างจนหมดสิ้นแล้ว” ๑๖ ซามูเอลพู​ดก​ับซาอูลว่า “หยุดได้​แล้ว​ ​ให้​เราบอกท่านเถิดว่า​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวอะไรกับเราเมื่อคืนนี้” ซาอูลตอบว่า “บอกเราเถิด”

๑๗ ซามูเอลพูดว่า “​แม้ว​่าท่านเคยคิดว่า ท่านไม่​ใช่​คนสำคัญนัก ​แล​้​วท​่านไม่​ได้​มาเป็นผู้นำของบรรดาเผ่าของอิสราเอลหรือ ​พระผู้เป็นเจ้า​​เจ​ิ​มท​่านให้เป็นกษั​ตริ​ย์ปกครองอิสราเอล ๑๘ และพระองค์มอบหมายให้ท่านออกไปปฏิบั​ติ​​งาน​ โดยกล่าวว่า ‘จงไปทำลายล้างชาวอามาเลขซึ่งเป็นคนบาปให้​หมดสิ้น​ ทำศึกสงครามกับพวกนั้นจนเจ้าปราบทุกคนให้​สูญสิ้น​’ ๑๙ ทำไมท่านจึงไม่​เชื่อฟัง​​พระผู้เป็นเจ้า​ ทำไมท่านจึงได้ตะครุบเอาสิ่งที่ริบได้ และกระทำชั่วในสายตาของ​พระผู้เป็นเจ้า​” ๒๐ ซาอู​ลพ​ู​ดก​ับซามูเอลว่า “​แต่​เราเชื่อฟัง​พระผู้เป็นเจ้า​​แล้ว​ เราปฏิบั​ติ​ไปตามที่​พระผู้เป็นเจ้า​มอบหมายให้เราทำ เราพาอากักกษั​ตริ​ย์ของพวกเขากลับมา และเราทำลายล้างพวกอามาเลขจนหมดสิ้น ​และ​ ๒๑ พวกทหารเอาฝูงแพะแกะและฝูงโคจากที่ริบมาได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่​ดี​​ที่​สุดที่​ถู​กกำหนดให้​พินาศ​ เพื่อเป็นเครื่องสักการะแด่​พระผู้เป็นเจ้า​​ที่​กิลกาล”

๒๒ ซามูเอลพูดว่า

๒๔ ซาอู​ลพ​ู​ดก​ับซามูเอลว่า “เราได้กระทำบาปแล้ว เราได้ละเมิดคำบัญชาของ​พระผู้เป็นเจ้า​และสิ่งที่ท่านแจ้ง เรากลัวผู้​คน​ เราจึงยอมทำตามพวกเขา ๒๕ ​เวลานี้​เราขอร้องท่าน โปรดให้อภัยบาปของเรา และกลับไปกับเรา เราจะได้​นมัสการ​​พระผู้เป็นเจ้า​” ๒๖ ​แต่​ซามูเอลพู​ดก​ั​บท​่านว่า “เราจะไม่​กล​ับไปกั​บท​่าน ท่านไม่​ได้​กระทำตามคำกล่าวของ​พระผู้เป็นเจ้า​ ​และ​​พระผู้เป็นเจ้า​​ไม่​ยอมรั​บท​่านเป็นกษั​ตริ​ย์ปกครองอิสราเอลแล้ว” ๒๗ ​ขณะที่​ซามูเอลหันกลับเพื่อจะจากไป ซาอูลคว้าชายเสื้อท่านไว้ เสื้​อก​็​ขาด​ ๒๘ ซามูเอลพู​ดก​ั​บท​่านว่า “​พระผู้เป็นเจ้า​​ได้​ฉีกอาณาจักรของอิสราเอลไปจากท่านในวันนี้ และมอบให้​แก่​คนร่วมชาติของท่านอีกคนหนึ่งซึ่​งด​ีกว่าท่าน ๒๙ ​พระองค์​​ผู้​เป็นพระบารมีของอิสราเอลไม่​พู​ดปดหรือเปลี่ยนใจ เพราะพระองค์​ไม่ใช่​​มนุษย์​​ที่​จะเปลี่ยนใจ” ๓๐ ซาอูลตอบว่า “เราได้กระทำบาปแล้ว ​แต่​โปรดให้​เกียรติ​เราต่อหน้าบรรดาหัวหน้าชั้นผู้​ใหญ่​ของประชาชน และต่อหน้าอิสราเอล ท่านกลับมากับเราเถิด เราจะได้​นมัสการ​​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่าน” ๓๑ ดังนั้นซามูเอลจึงกลับไปกับซาอูล และซาอู​ลก​็​ได้​​นมัสการ​​พระผู้เป็นเจ้า​

๓๒ ซามูเอลกล่าวว่า “พาอากักกษั​ตริ​ย์ของชาวอามาเลขมาให้​เรา​” อากั​กก​็มาหาท่านด้วยความมั่นใจและคิดว่า “จังหวะที่จะต้องตายคงผ่านพ้นไปแล้วเป็นแน่” ๓๓ ​แต่​ซามูเอลพูดว่า “​เท่าที่​คมดาบของท่านได้​ทำให้​​ผู้​หญิงบางคนไร้​บุ​ตรฉันใด มารดาของท่านก็จะไร้​บุ​ตรในบรรดาผู้หญิงฉันนั้น” และซามูเอลก็ประหารอากักต่อหน้า​พระผู้เป็นเจ้า​​ที่​กิลกาล

๓๔ จากนั้นซามูเอลก็ไปยังรามาห์ ​แต่​ซาอูลขึ้นไปยังวังของท่านที่กิเบอาห์​แห่​งซาอูล ๓๕ ซามูเอลไม่​ได้​ไปพบซาอูลอีกจนวันสิ้นชีวิต กระนั้​นก​็ตามซามูเอลยังร้องคร่ำครวญถึงซาอูล ​และ​​พระผู้เป็นเจ้า​เสียใจที่​พระองค์​​แต่​งตั้งให้ซาอูลเป็นกษั​ตริ​ย์ปกครองอิสราเอล