Mi gloros Vin alte, ho Eternulo,

Ĉar Vi levis min kaj Vi ne lasis miajn malamikojn triumfi super mi.

2 Ho Eternulo, mia Dio, mi vokis al Vi,

Kaj Vi min sanigis.

3 Ho Eternulo, Vi ellevis el Ŝeol mian animon;

Vi vivigis min, ke mi ne iru en la tombon.

4 Kantu al la Eternulo, ho Liaj piuloj,

Kaj gloru Lian sanktan nomon.

5 Ĉar nur momenton daŭras Lia kolero,

Sed tutan vivon daŭras Lia favoro;

Vespere povas esti ploro,

Sed matene venos ĝojego.

6 Kaj mi diris en la tempo de mia feliĉo:

Mi neniam falos.

7 Ho Eternulo, per Via favoro Vi starigis mian monton fortike;

Sed kiam Vi kaŝis Vian vizaĝon, mi konfuziĝis.

8 Al Vi, ho Eternulo, mi vokis,

Kaj al la Eternulo mi preĝis:

9 Kion utilos mia sango, se mi iros en la tombon?

Ĉu gloros Vin polvo? ĉu ĝi aŭdigos Vian veron?

10 Aŭskultu, ho Eternulo, kaj korfavoru min;

Ho Eternulo, estu helpanto al mi.

11 Vi anstataŭigis al mi mian plendon per danco;

Vi deprenis de mi mian sakaĵon kaj zonis min per ĝojo,

12 Por ke mia animo kantu al Vi kaj ne silentiĝu.

Ho Eternulo, mia Dio, eterne mi Vin gloros.