Ĉu efektive vi parolas veron, vi potenculoj?

Ĉu vi juste juĝas, homidoj?

2 Kontraŭe, en la koro vi faras krimaĵojn,

Sur la tero vi pesas per manoj rabemaj.

3 De la momento de sia naskiĝo la malvirtuloj devojiĝis;

De el la ventro de sia patrino la mensogantoj ekeraris.

4 Ilia veneno estas simila al la veneno de serpento,

De surda aspido, kiu ŝtopas sian orelon,

5 Kiu ne aŭskultas la vortojn de sorĉistoj,

Kiel ajn lertaj en sia arto.

6 Ho Dio, frakasu iliajn dentojn en ilia buŝo;

Frakasu la makzelojn de la junaj leonoj, ho Eternulo!

7 Ili forverŝiĝu kiel akvo, kiu malaperas;

Kiam Li ĵetos Siajn sagojn, ili estu kiel buĉitaj.

8 Kiel limako konsumiĝanta ili malaperu,

Kiel abortaĵo virina, kiu ne vidis la sunon;

9 Antaŭ ol viaj kaldronoj eksentos la dornojn,

Ilin vivajn kaj freŝajn pereigu la ventego.

10 Ĝojos la virtulo, kiam li vidos venĝon;

Li lavos siajn piedojn en la sango de la malvirtulo.

11 Kaj la homoj diros: Ekzistas rekompenco por la virtulo,

Ekzistas Dio, juĝanto sur la tero.