1 Давут язған күй: —

Пәрвәрдигарға атап йеңи нахша ейтиңлар;

Чүнки У карамәт мөҗизиләрни яратти;

Униң оң қоли һәм муқәддәс билиги

Өзигә зәпәр-ниҗат кәлтүрди.

2 Пәрвәрдигар Өз ниҗатлиғини аян қилди;

Һәққанийитини әлләрниң көз алдида ашкарә көрсәтти.

3 У Исраил җәмәтигә болған меһир-муһәббитини һәм һәқиқәт-садақитини есигә алди,

Зиминниң чәт-яқилириму Худайимизниң ниҗатлиғини көрди.

4 Пәрвәрдигарға авазиңларни көтириңлар, пүткүл йәр йүзи;

Тәнтәнә қилип авазиңларни көтириңлар, нахша ейтиңлар!

5 Пәрвәрдигарға чилтар челип нахша ейтиңлар,

Чилтар билән, күйниң садаси билән!

6 Канай һәм сүнай авазлири билән,

Падиша болған Пәрвәрдигар алдида тәнтәнә қилиңлар;

7 Деңиз-океан һәм униңға толған һәммә җуш уруп,

Җаһан һәм униңда яшаватқанлар шавқунлисун!

8 Кәлкүн-ташқинлар чавак чалсун;

Пәрвәрдигар алдида тағлар қошулуп тәнтәнә қилип нахша ейтсун;

9 Чүнки мана, У йәрни сорақ қилишқа келиду;

У аләмни адиллиқ билән,

Хәлиқләрни Өз һәқиқәт-садақитидә сорақ қилиду.