இறைவன் இரட்சிப்பை,

அதன் மதில்களாகவும் பாதுகாப்பாகவும் ஆக்குகிறார்.

நீதியுள்ள நாடு உள்ளே வரட்டும்,

நேர்மையான நாடு உள்ளே வரட்டும்.

நீர் முழுநிறைவான சமாதானத்துடன் வைத்திருப்பீர்;

ஏனெனில் அவன் உம்மிலேயே நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறான்.

ஏனெனில், யெகோவா, யெகோவாவே நித்திய கற்பாறை.

உயர்த்தப்பட்ட பட்டணத்தை

அதைத் தரைமட்டமாக்கிப் புழுதியாக்குகிறார்.

ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் பாதங்களும்,

ஏழைகளின் காலடிகளுமே அதை மிதிக்கின்றன.

நீதியாளரே, நீரே நீதியானவர்களின் வழியைச் சீர்படுத்துகிறீர்.

உமக்குக் காத்திருக்கிறோம்;

எங்கள் இருதயங்களின் வாஞ்சையாய் இருக்கின்றன.

காலையிலே என் ஆவி உம்மை வாஞ்சையுடன் தேடுகிறது.

உலக மக்கள் நியாயத்தைக் கற்றுக்கொள்வார்கள்.

அவர்கள் நியாயத்தைக் கற்றுக்கொள்வதில்லை.

யெகோவாவின் மாட்சிமையையும் அவர்கள் மதிப்பதில்லை.

ஆயினும் அதை அவர்கள் காணாதிருக்கிறார்கள்.

அவர்கள் வெட்கமடையட்டும்;

அவர்களைச் சுட்டெரிக்கட்டும்.

நாங்கள் நிறைவேற்றியவற்றை நீரே எங்களுக்காக செய்திருக்கிறீர்.

உம்மைத்தவிர வேறு ஆளுநர்களும் நம்மை ஆண்டிருக்கிறார்கள்;

ஆனால் உமது பெயரை மட்டுமே நாங்கள் கனப்படுத்துகிறோம்.

இனி அவர்கள் வாழ்வதில்லை, பிரிந்துபோன அந்த ஆவிகள் எழும்புவதில்லை.

அவர்களைப்பற்றிய நினைவையே அழித்துப்போட்டீர்.

யெகோவாவே, நீர் நாட்டைப் பெருகப்பண்ணியிருக்கிறீர்.

நாட்டின் எல்லைகள் அனைத்தையும் நீர் விரிவாக்கியிருக்கிறீர்.

நீர் அவர்களைச் சீர்ப்படுத்துவதற்காகத் தண்டித்தபோது,

அவர்கள் மன்றாடுவதற்குக்கூட பெலனற்று இருந்தார்கள்.

தனது வேதனையில் துடித்து அழுவதுபோல,

யெகோவாவே, நாங்களும் உமது முன்னிலையில் வருந்தி நின்றோம்.

ஆனால் நாங்கள் காற்றையே பெற்றெடுத்தோம்.

நாங்கள் உலக மக்களைப் பெற்றெடுக்கவுமில்லை.

அவர்களின் உடல்கள் உயிர்த்தெழும்பும்.

எழுந்து மகிழ்ந்து சத்தமிடுங்கள்.

பூமி தனது மரித்தோரைப் பெற்றெடுக்கும்.

கதவுகளை மூடுங்கள்.

சற்று நேரம் உங்களை மறைத்துக்கொள்ளுங்கள்.

யெகோவா தனது உறைவிடத்தில் இருந்து வருகிறார்.

அது தன்மேல் கொலைசெய்யப்பட்டவர்களை இனிமேல் மறைக்கப் போவதில்லை.