1 Rabbiyow, xaqa maqal, oo qayladayda u jeeso,

Oo baryadayda dhegta u dhig, taasoo aan ka bixin bushimo khiyaano leh.

2 Xukunkaygu ha ka yimaado hortaada,

Oo indhahaaguna caddaalad ha fiiriyeen.

3 Qalbigayga waad tijaabisay, oo habeennimaad i soo booqatay,

Waad i imtixaantay, oo wax shar ah igama aad helin,

Waxaan u qasdiyey inaanu afkaygu xadgudbin.

4 Shuqulladii dadkana waan ka hadhay,

Oo erayada bushimahaaga ayaan kaga joogsaday jidadkii kuwa wax dulma oo dhan.

5 Si aanay cagahaygu u simbiriirixan,

Tallaabooyinkayga ku adkee waddooyinkaaga.

6 Ilaahow, waan ku baryay, waayo, waad ii jawaabi doontaa,

Bal dhegta ii dhig, oo hadalkayga maqal.

7 Bal muuji raxmaddaada yaabka leh,

Adigoo kuwa isku kaa halleeya gacantaada midig kaga badbaadiya

Kuwa ku kaca iyaga.

8 Ii dhawr sida isha inankeeda,

Oo igu qari hooska baalashaada.

9 Waxaad iga qarisaa kuwa sharka leh oo i kharriba,

Kuwaas oo ah cadaawayaasha naftayda oo hareerahayga ku wareegsan.

10 Qalbigooday xidheen,

Oo afkooduna wuxuu ku hadlaa waxyaalo kibir miidhan ah.

11 Oo haatan waxay cidhiidhiyeen tallaabooyinkayagii,

Oo waxay noogu dhaygageen inay dhulka nagu tuuraan aawadeed.

12 Isagu waa sida aar libaax ugaadhsi damacsan,

Iyo sida aaran libaax oo meelo qarsoon ku dhuunta.

13 Rabbiyow, kac,

Oo isaga ka hor tag, oo dhulka hoos ugu tuur,

Oo naftaydana kan sharka leh seeftaada kaga samatabbixi,

14 Rabbiyow, waxaad dadka igaga samatabbixisaa gacantaada,

Kuwaas oo ah dadka dunida, oo qaybtoodu ku jirto nolosha adduunkan,

Oo aad calooshooda ka buuxisaa khasnaddaada,

Iyagu waxay ka dhergeen carruur,

Oo maalkooda hadhayna waxay uga tagaan dhallaankooda.

15 Laakiinse anigu xaqnimaan wejigaaga ku fiirin doonaa,

Oo waa i deeqi doonaa markii aan ammaantaada arko, oo aan ekaantaada la soo tooso.