Da 95. Psalm.
Gott Lohva Un Eem Heicha
Kummet un vella singa zumm Hah,
vella fraylich singa zumm Felsa funn unsah saylichkeit.
Vella dankboah fannich een kumma,
un een preisa mitt fraylichi psaltah.
 
Fa da Hah is en grohsah Gott,
da grohs Kaynich ovvich awl di gettah.
Di deefi bletz funn di eaht sinn in sei hand,
un di gibbel funn di berga sinn aw sei.
Da say is sei, veil eah een gmacht hott,
un sei hend henn's drukka land kshaffa.
 
Kummet, vella uns nunnah bikka un een ohbayda,
vella nunnah gneeya fannich da Hah es uns gmacht hott.
Eah is unsah Gott,
un miah sinn di leit funn sei vayt-feld,
di shohf funn sei hand.
 
Heit, vann diah sei shtimm heahret,
fashtokket eiyah hatza nett vi diah hend an Meribah,
adda an Massa sellah dawk in di vildahnis.
Datt henn eiyah foah-feddah mich ausbroviaht,
un henn mich fasucht, even vo si mei eahvet ksenna katt henn.
10 Fa fatzich yoah voahrich bedreebt un gedruvveld mitt selli leit,
un ich habb ksawt, “Si sinn leit mitt hatza es iahra ayknah vayk vella,
un si doon's nett fa mei vayk nohch gay.”
11 So habb ich kshvoahra in meim zann,
“Si zayla nee nett in mei roo kumma.”