๓๘
แท่นบูชาที่ใช้เผาสัตว์เพื่อเป็นของถวาย
๑ เขาสร้างแท่นบูชาที่ใช้เผาสัตว์เพื่อเป็นของถวายสี่เหลี่ยมจัตุรัสด้วยไม้สีเสียด ขนาดกว้างยาวเท่ากันคือ 5 ศอก สูง 3 ศอก ๒ มีเชิงงอนที่มุมทั้งสี่ทำจากไม้ชิ้นเดียวกันกับตัวแท่น แล้วเขาหุ้มแท่นนั้นด้วยทองสัมฤทธิ์ ๓ ตีภาชนะทุกชิ้นสำหรับแท่นบูชา คือหม้อ ทัพพี อ่างน้ำ ส้อม และถาดเก็บถ่านร้อน ภาชนะทุกชิ้นตีด้วยทองสัมฤทธิ์ ๔ และมีตะแกรงสำหรับแท่นบูชาที่ตีจากทองสัมฤทธิ์ ห้อยไว้ที่มุมทั้งสี่ใต้ขอบแท่น ๕ ห่วง 4 อันสำหรับมุมทั้งสี่ของตะแกรงทองสัมฤทธิ์ตีขึ้นสำหรับคล้องคานหาม ๖ เขาสร้างคานหามด้วยไม้สีเสียดหุ้มทองสัมฤทธิ์ ๗ แล้วสอดคานไว้ในห่วงที่ด้านข้างของแท่นบูชาสำหรับใช้หาม เขาสร้างแท่นกลวงจากไม้กระดาน
อ่างชำระล้าง
๘ เขาหล่ออ่างพร้อมฐานด้วยทองสัมฤทธิ์ ซึ่งเอามาจากกระจกส่องหน้าของบรรดาหญิงปฏิบัติงานที่ทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย
ลานรอบกระโจมที่พำนัก
๙ แล้วเขาปรับพื้นที่โดยรอบกระโจมที่พำนักด้านทิศใต้ให้เป็นลาน และแขวนผ้าป่านทอเนื้อดียาว 100 ศอก ๑๐ มีเสาหลัก 20 ต้นกับฐานทองสัมฤทธิ์ 20 อัน ส่วนขอเกี่ยวและราวตีด้วยเงิน ๑๑ ส่วนด้านเหนือยาว 100 ศอก เสาหลัก 20 ต้นและฐาน 20 อันเป็นทองสัมฤทธิ์ ส่วนขอเกี่ยวและราวตีด้วยเงิน ๑๒ สำหรับด้านตะวันตก แขวนผ้ากว้าง 50 ศอก บนเสาหลัก 10 ต้นกับฐาน 10 อัน ตีขอเกี่ยวและราวด้วยเงิน ๑๓ ลานด้านหน้าทางทิศตะวันออกมีความกว้าง 50 ศอก ๑๔ ผ้าแขวนสำหรับด้านหนึ่งของประตูมีขนาด 15 ศอก มีเสาหลัก 3 ต้นพร้อมด้วยฐาน 3 อัน ๑๕ อีกด้านก็มีผ้าแขวนขนาด 15 ศอก กับเสาหลัก 3 ต้นและฐาน 3 อันเช่นกัน ๑๖ ทุกด้านของลานมีผ้าป่านทอเนื้อดีแขวนไว้โดยรอบ ๑๗ ฐานของเสาหลักเป็นทองสัมฤทธิ์ ส่วนขอเกี่ยวและราวที่เสาหลักตีด้วยเงิน ที่ยอดเสาก็หุ้มด้วยเงิน และเสาหลักทุกต้นที่รอบลานมีราวและขอเกี่ยวตีด้วยเงิน ๑๘ ม่านบังตาสำหรับประตูทางเข้าลานปักลวดลายด้ายทอสีน้ำเงิน ม่วง และแดงสด และผ้าป่านทอเนื้อดี ได้ความยาว 20 ศอก สูงและกว้าง 5 ศอก เหมือนกับผ้าแขวนที่ลาน ๑๙ เสาหลักรับม่านมี 4 ต้น ฐานทั้งสี่หล่อด้วยทองสัมฤทธิ์ ขอเกี่ยวตีด้วยเงิน ที่ยอดเสาและราวหุ้มด้วยเงิน ๒๐ หมุดทุกตัวสำหรับกระโจมที่พำนักและรอบลานเป็นทองสัมฤทธิ์
วัสดุใช้สำหรับกระโจมที่พำนัก
๒๑ วัสดุที่ใช้สำหรับกระโจมที่พำนัก ซึ่งเป็นกระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญามีตามลำดับรายการดังต่อไปนี้ โมเสสสั่งให้ระบุไว้ว่ามีชาวเลวีเป็นคนนับจำนวนภายใต้การควบคุมของอิธามาร์บุตรของอาโรนปุโรหิต ๒๒ เบซาเลลบุตรของอุรีผู้เป็นบุตรของฮูร์จากเผ่ายูดาห์ได้ทำทุกสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาไว้กับโมเสส ๒๓ ผู้ร่วมงานกับเขาคือโอโฮลีอับบุตรของอาหิสะมัคจากเผ่าดาน เขาเป็นทั้งช่างฝีมือ นักออกแบบ และช่างปั่นด้ายสีน้ำเงิน ม่วง และแดงสด และผ้าป่านทอเนื้อดี
๒๔ ทองคำทั้งหมดที่ใช้ในงานสร้างทุกส่วนของสถานที่บริสุทธิ์เป็นทองที่ได้จากเครื่องโบกถวาย มีน้ำหนัก 29 ตะลันต์ 730 เชเขล* 1,000 กก. ตามมาตราน้ำหนักทองของสถานที่บริสุทธิ์ ๒๕ และเงินจากมวลชนตามทะเบียนสำมะโนครัวประชากร นับได้ 100 ตะลันต์ 1,775 เชเขล ตามมาตราน้ำหนักเงินของสถานที่บริสุทธิ์ ๒๖ หัวละ 1 เบคา (คือครึ่งเชเขล ตามมาตราน้ำหนักเงินของสถานที่บริสุทธิ์) ทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปถูกนับในทะเบียนสำมะโนครัวประชากร ตั้งแต่อายุ 20 ปีขึ้นไป มีชายจำนวน 603,550 คน ๒๗ เงินหนัก 100 ตะลันต์ใช้สำหรับหล่อทำฐานของสถานที่บริสุทธิ์และม่านกั้น รวมฐานทั้งหมดได้ 100 อันซึ่งใช้ 100 ตะลันต์ คือฐานละ 1 ตะลันต์ ๒๘ และสำหรับ 1,775 เชเขลนั้น เขาตีขอเกี่ยวสำหรับเสาหลัก หุ้มยอดเสาและราวด้วยเงิน ๒๙ ส่วนทองสัมฤทธิ์ที่ได้มาจากเครื่องโบกถวายเป็นจำนวน 70 ตะลันต์ 2,400 เชเขล ๓๐ เขาใช้ทองสัมฤทธิ์สำหรับหล่อฐานที่ทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย สร้างแท่นบูชากับตะแกรง และเครื่องใช้ประกอบทั้งหมดของแท่น ๓๑ หล่อฐานรอบลาน ฐานประตูทางเข้าลาน หมุดทั้งหมดสำหรับกระโจมที่พำนักและรอบๆ ลาน