๒๔
๑ อย่าอิจฉาคนเลว
และอย่าปรารถนาจะอยู่กับพวกเขา
๒ เพราะจิตใจของเขาคิดแผนการสู่ความหายนะ
และปากก็พูดถึงเรื่องที่จะทำให้เดือดร้อน
๓ บ้านถูกสร้างขึ้นด้วยสติปัญญา
และก่อตั้งได้อย่างมั่นคงด้วยความเข้าใจ
๔ ห้องทุกห้องบรรจุเต็มด้วยสมบัติอันมีค่า
และสวยงามได้ก็ด้วยความรู้
๕ คนมีสติปัญญามีพลังมากกว่าคนแข็งแรง
และคนมีความรู้ก็เกินหน้ากว่าคนมีพละกำลัง
๖ เจ้าสู้สงครามได้ก็ด้วยคำแนะนำอันชาญฉลาด
และจะมีชัยชนะได้ก็ด้วยผู้ปรึกษามากหลาย
๗ สติปัญญามีค่าสูงเกินไปสำหรับคนโง่
และที่ประตูเมืองเขาก็ไม่อาจเปิดปากพูด
๘ คนวางแผนชั่วร้ายจะได้ชื่อว่าเป็น
ผู้กระทำความเดือดร้อน
๙ บาปเป็นแผนการของคนโง่
และคนช่างเย้ยหยันเป็นที่น่ารังเกียจต่อมนุษย์
๑๐ ถ้าเจ้าเป็นลมล้มไปในยามคับขัน
ก็นับว่าเจ้าเป็นคนแรงน้อย
๑๑ จงช่วยชีวิตคนที่กำลังถูกพาตัวไปฆ่า
และคนที่กำลังซัดเซไปยังที่ประหาร
๑๒ ถ้าเจ้าอ้างว่า “เราไม่รู้เรื่องนี้เลย”
แล้วพระองค์ดูที่ใจของเจ้าจะไม่เข้าใจหรือ
พระองค์ผู้ดูแลจิตวิญญาณของเจ้าจะไม่รู้หรือ
พระองค์จะไม่สนองตอบทุกคนตามแต่การกระทำของเขาหรือ
๑๓ ลูกเอ๋ย กินน้ำผึ้งเถิด เพราะว่าเป็นสิ่งดี
และน้ำผึ้งที่หยดจากรวงมีรสหวาน
๑๔ จงรู้ด้วยว่าสติปัญญาก็เป็นเช่นนั้นต่อจิตวิญญาณของเจ้า
ถ้าเจ้าพบ เจ้าก็จะมีอนาคต
และความหวังของเจ้าจะไม่ถูกตัดขาดไป
๑๕ อย่าทำตัวเหมือนโจรที่ดักซุ่มเพื่อกระทำการต่อต้านบ้านของคนมีความชอบธรรม
อย่าทำลายที่อยู่อาศัยของเขา
๑๖ ด้วยว่า คนมีความชอบธรรมล้มเจ็ดครั้ง แล้วก็ลุกขึ้นอีก
ส่วนคนชั่วจะล้มลงในความหายนะ
๑๗ อย่ายินดีเวลาศัตรูของเจ้าล้มลง
และอย่าสะใจเวลาที่เขาพลาด
๑๘ โดยเกรงว่าพระผู้เป็นเจ้าจะเห็นและไม่พอใจ
และพระองค์ก็จะเลิกโกรธกริ้วเขา
๑๙ อย่าวุ่นวายใจเพราะคนทำความชั่ว
หรืออิจฉาคนเลว
๒๐ ด้วยว่าคนชั่วไม่มีอนาคต
ตะเกียงของคนเลวจะถูกดับ
๒๑ ลูกเอ๋ย จงเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้าและกษัตริย์
และจงเชื่อฟังทั้งสอง
๒๒ เพราะว่าความหายนะจากพระผู้เป็นเจ้าและกษัตริย์จะเกิดขึ้นโดยฉับพลัน
แล้วใครจะรู้ถึงขนาดของความเสียหายที่จะเกิดขึ้นจากทั้งสอง
ผู้มีสติปัญญาสั่งสอนเพิ่มขึ้น
๒๓ สิ่งที่จะกล่าวต่อไปนี้มาจากผู้มีสติปัญญาเช่นกัน
การตัดสินอย่างลำเอียงเป็นสิ่งไม่ดี
๒๔ คนที่พูดกับคนชั่วว่า “เจ้าไม่มีความผิด”
บรรดาชนชาติก็จะสาปแช่ง และบรรดาชนชาติจะกล่าวโทษเขา
๒๕ แต่คนที่ห้ามคนชั่วไว้จะมีความยินดี
และพระพรอันประเสริฐจะเป็นของเขา
๒๖ ใครก็ตามที่ตอบตามความเป็นจริง
เป็นเสมือนจูบที่ริมฝีปาก
๒๗ จงเตรียมงานข้างนอกของเจ้าให้เสร็จ
ให้ทุกสิ่งในไร่นาพร้อมสำหรับเจ้า
และหลังจากนั้นจึงสร้างบ้านของเจ้า
๒๘ อย่าเป็นพยานเท็จต่อต้านเพื่อนบ้านของเจ้าโดยไม่มีสาเหตุ
และอย่าหลอกลวงด้วยริมฝีปากของเจ้า
๒๙ อย่าพูดว่า “เราจะกระทำต่อเขาให้เท่ากับที่เขากระทำต่อเรา
เราจะสนองตอบคนนั้นตามที่เขาได้กระทำไป”
๓๐ เราผ่านไร่นาของคนเกียจคร้าน
ผ่านสวนองุ่นของคนไร้สามัญสำนึก
๓๑ และดูเถิด มีหนามเต็มไปหมด
พื้นดินปกคลุมไปด้วยไม้หนาม
และกำแพงหินก็ถูกพังทลายลง
๓๒ เราเห็นแล้วก็พิจารณา
เรามองดูแล้วก็ได้รับบทเรียน
๓๓ นอนสักนิด หลับสักหน่อย
วางมือพักสักประเดี๋ยว
๓๔ แล้วความจนก็จะมาถึงตัวเจ้าประหนึ่งโจรมา
และเจ้าจะขาดแคลนประหนึ่งคนถือโล่