๒
วิบัติจงเกิดแก่ผู้กดขี่ข่มเหง
๑ วิบัติจงเกิดแก่บรรดาผู้ที่วางแผนชั่วร้าย
และเจตนาทำความชั่วขณะที่นอนอยู่บนเตียง
ทันทีที่ฟ้าสาง พวกเขาก็ดำเนินการ
เพราะมีอำนาจอยู่ในมือ
๒ พวกเขาโลภอยากได้ที่นาแล้วก็ยึดไป
อยากได้บ้านเรือนแล้วก็ยึดไป
พวกเขากดขี่ข่มเหงผู้อื่น และเอาบ้านของเขาไป
บ้านซึ่งเป็นมรดกของเขา
๓ ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้
“ดูเถิด เรากำลังวางแผนที่จะทำให้คนเหล่านี้พินาศ
และเจ้าจะไม่สามารถช่วยตัวเองให้รอดได้
แล้วเจ้าจะไม่ดำเนินชีวิตด้วยความยโส
เพราะจะเป็นกาลวิบัติ
๔ ในวันนั้น จะมีคนที่ใช้สุภาษิตถากถางเจ้า
และเขาจะร้องคร่ำครวญดังนี้ว่า
‘พวกเรายับเยินอย่างสิ้นเชิง
พระองค์เปลี่ยนส่วนแบ่งซึ่งเป็นของชนชาติของเรา
พระองค์เอาไปจากเราได้อย่างไร
พระองค์แบ่งที่นาของพวกเราไปให้แก่คนทรยศ’
๕ ฉะนั้น เจ้าจะไม่มีใครสักคนในที่ประชุมของพระผู้เป็นเจ้า
ที่จะแบ่งที่ดินด้วยการจับฉลาก
๖ พวกเขาเทศนาดังนี้ว่า ‘จงหยุดเทศนา
ไม่ควรมีใครกล่าวคำเทศนาเรื่องเหล่านี้
ความอัปยศจะไม่เกิดขึ้นกับพวกเรา’
๗ โอ พงศ์พันธุ์ของยาโคบเอ๋ย เจ้าควรจะพูดอย่างนี้กันหรือว่า
‘พระผู้เป็นเจ้าหมดความอดทนแล้วหรือ
พระองค์กระทำสิ่งเหล่านี้หรือ’
คำพูดของเราไม่ทำให้เกิดผลดี
กับคนที่ดำเนินชีวิตด้วยความเที่ยงธรรมหรือ
๘ เมื่อไม่นานมานี้ ชนชาติของเรา
ได้ลุกขึ้นสู้เหมือนเป็นศัตรู
เจ้าริบเสื้อคลุมไปจากบรรดาผู้เดินผ่านมา
ซึ่งไม่นึกถึงภัยอันตราย
แต่พวกเขาถูกริบอย่างคนที่กลับจากการสู้รบ
๙ พวกเจ้าขับไล่บรรดาผู้หญิงของชนชาติของเรา
ออกไปจากบ้านอันร่มรื่นของพวกนาง
เจ้าเอาบารมีของเราไปจากลูกๆ ของ
พวกนางไปตลอดกาล
๑๐ จงลุกขึ้นและไปให้พ้น
เพราะนี่ไม่ใช่ที่พักของพวกเจ้า
เนื่องจากความเป็นมลทิน
เจ้าจะถูกทำลายจนยับเยิน
๑๑ ถ้าคนใดคนหนึ่งดำเนินชีวิตด้วยการพูดอย่างลมๆ แล้งๆ และโป้ปดว่า
‘เราจะเทศนาเรื่องเหล้าองุ่นและสุราแก่เจ้า’
เขาจะเป็นนักเทศน์ของชนชาตินี้
๑๒ โอ ยาโคบเอ๋ย เราจะรวบรวมพวกเจ้าทุกคนอย่างแน่นอน
เราจะรวบรวมผู้ที่ยังมีชีวิตเหลืออยู่ของอิสราเอล
เราจะให้พวกเขาเข้ามาอยู่ด้วยกัน
เหมือนแกะในคอก
เหมือนฝูงแกะในทุ่งหญ้า
ผู้คนจำนวนมากส่งเสียงเอิกเกริก
๑๓ ผู้ที่ทะลวงทางจะนำหน้าพวกเขาขึ้นไป
จะพังประตู และออกไปทางนั้น
กษัตริย์ของพวกเขาจะเดินนำพวกเขาออกไป
พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้นำของพวกเขา”