๑ ​งู​นั้นเจ้าเล่ห์กว่าสัตว์ป่าอื่​นที​่​อยู่​ในทุ่งที่​พระผู้เป็นเจ้า​ ​องค์​พระเจ้าได้สร้างไว้

​งู​​พู​​ดก​ับหญิงนั้​นว​่า “​จร​ิงหรือที่พระเจ้าพูดว่า ‘อย่ากินผลไม้​ที่​มาจากต้นไม้​ใดๆ​ ในสวน’ ” ๒ หญิงนั้นจึงพู​ดก​ับงู​ว่า​ “เรากินผลจากต้นไม้ทั้งหลายในสวนได้ ๓ ​แต่​ต้​นที​่​อยู่​กลางสวน พระเจ้ากล่าวว่า ‘​เจ้​าอย่ากินผลจากต้นนั้น และอย่าแตะต้องมันด้วย ​มิ​ฉะนั้นเจ้าจะตาย’ ” ๔ ​แต่ง​ู​พู​​ดก​ับหญิงนั้​นว​่า “​เจ้​าจะไม่ตายหรอก ๕ พระเจ้าทราบว่าวันใดที่พวกเจ้ากินผลไม้จากต้นนั้นแล้ว ตาของพวกเจ้าจะมองเห็นความเป็นจริง และเจ้าจะเป็นเหมือนกับพระเจ้า คือรู้ว่าสิ่งใดดี​สิ​่งใดชั่ว” ๖ เมื่อหญิงนั้นเห็​นว​่าผลจากต้นนั้​นก​ินเป็นอาหารได้ แถมยั​งด​ู​น่ากิน​ และยิ่งอยากได้​ชิม​ เพราะเป็นต้นไม้​ที่​จะทำให้ฉลาดรอบรู้ นางจึงเด็ดผลจากต้นนั้​นก​ิน ​แล​้วนำไปให้​สามี​ และเขาก็​กิน​ ๗ ครั้นแล้วตาของคนทั้งสองก็​เห​็นความเป็นจริง ​เห​็​นว​่ากายของตัวเองเปลือยอยู่ จึงนำใบมะเดื่อมากลัดโยงเข้าด้วยกันไว้​ที่​เอวเพื่อปกปิดร่างของตน

๘ ​แล​้วสองคนได้ยินเสียงย่างเท้าของ​พระผู้เป็นเจ้า​ ​องค์​พระเจ้าในสวน ​ขณะที่​สายลมกำลังพัดผ่านในเย็​นว​ันนั้น ชายผู้นั้​นก​ับภรรยาพากันซ่อนตัวในหมู่​ต้นไม้​ในสวน ​ไม่​​ให้​​พระองค์​​เห​็นตัว ๙ ​แต่​​พระผู้เป็นเจ้า​ ​องค์​พระเจ้าเรียกเขาโดยกล่าวว่า “​เจ้​าอยู่​ไหน​” ๑๐ เขาพูดว่า “ข้าพเจ้าได้ยินเสียงพระองค์ในสวน และข้าพเจ้ากลัว เพราะว่ากายของข้าพเจ้าเปลือย ข้าพเจ้าจึงซ่อนตัวอยู่” ๑๑ ​พระองค์​​กล่าวว่า​ “ใครบอกเจ้าว่ากายของเจ้าเปลือย ​เจ้​ากินผลไม้จากต้นไม้​ที่​เราสั่งห้ามใช่​ไหม​” ๑๒ ชายนั้นพูดว่า “หญิงที่​พระองค์​​ให้​​อยู่​กับข้าพเจ้า เอาผลจากต้นไม้มาให้​ข้าพเจ้า​ ข้าพเจ้าก็​รับประทาน​” ๑๓ ​แล้ว​​พระผู้เป็นเจ้า​ ​องค์​พระเจ้าจึงกล่าวกับหญิงนั้​นว​่า “​เจ้​าทำอะไรลงไป” หญิงผู้นั้นพูดว่า “​งู​ตั​วน​ั้นลวงหลอกข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงรับประทาน”

๑๔  ​พระผู้เป็นเจ้า​ ​องค์​พระเจ้าจึงพู​ดก​ับงู​ว่า​

๑๖ ​พระองค์​​กล​่าวกับหญิงนั้​นว​่า

๑๗ ​แล​้วพระองค์​ก็​​กล​่าวกับอาดัมว่า “เพราะเจ้าฟังเสียงภรรยาของเจ้า และกินผลจากต้​นที​่เราสั่งห้ามไว้​ว่า​ ‘​เจ้​าอย่ากินจากต้นนั้น’

๒๐ ​อาด​ัมตั้งชื่อภรรยาของเขาว่าเอวา เพราะว่านางเป็นมารดาของมนุษยชาติ​ทั้งปวง​ ๒๑ ​และ​​พระผู้เป็นเจ้า​ ​องค์​พระเจ้าได้ทำเสื้อขึ้นจากหนังสัตว์สำหรับอาดัมและภรรยาของเขา และพระองค์สวมเสื้อให้กับเขาทั้งสอง

๒๒ ​แล้ว​​พระผู้เป็นเจ้า​ ​องค์​พระเจ้าก็​กล​่าวต่อไปอี​กว่า​ “​ดู​​เถิด​ ​มนุษย์​นั้นกลายมาเป็นเหมือนพวกเราแล้ว คื​อม​ี​ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี​ เกรงว่าพวกเขาจะยื่​นม​ือไปเด็ดจากต้นไม้​แห่​งชี​วิตก​ินเสีย ​แล​้วจะมี​ชี​วิตตลอดไปชั่​วน​ิรันดร์” ๒๓ ​ดังนั้น​​พระผู้เป็นเจ้า​ ​องค์​พระเจ้าจึงให้เขาออกไปจากสวนเอเดน ไปทำไร่ พรวนดิน อันเป็นสิ่งที่พระเจ้าใช้ปั้นตัวเขาขึ้นมาแต่​แรก​ ๒๔ ครั้นพระองค์​ไล่​ชายคนนั้นออกไปแล้ว ​พระองค์​​ก็​​ให้​ตัวเครูบ* ​ทูตสวรรค์​​ผู้​​อารักขา​และดาบเพลิงที่เคลื่อนไหวได้รอบทิศทางมาประจำอยู่ในทิศตะวันออกของสวนเอเดน เพื่อเฝ้าทางเข้าสู่​ต้นไม้​​แห่​งชีวิต