๑๒
๑ ในปีที่เจ็ดของเยฮู โยอาชก็เริ่มเป็นกษัตริย์ และท่านครองราชย์ 40 ปีในเยรูซาเล็ม มารดาของท่านชื่อศิบียาห์แห่งเบเออร์เช-บา ๒ โยอาชกระทำสิ่งที่ถูกต้องในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า ตลอดทั้งชีวิตของท่าน เพราะเยโฮยาดาปุโรหิตสั่งสอนท่าน ๓ แต่สถานบูชาบนภูเขาสูงยังไม่ถูกกำจัดไป และประชาชนยังมอบเครื่องสักการะและเผาเครื่องหอมที่สถานบูชาบนภูเขาสูง
โยอาชปฏิสังขรณ์พระตำหนัก
๔ โยอาชบอกบรรดาปุโรหิตว่า “เงินถวายสำหรับเครื่องใช้ที่บริสุทธิ์ที่มอบให้พระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้าทั้งหมด เงินภาษีพระตำหนักที่เก็บได้จากทุกคน* อพยพ 30:11-16 เงินจากการตีราคาของแต่ละคน† เลวีนิติ 22:18-23 และเงินที่ถวายด้วยใจสมัคร ๕ จงให้ปุโรหิตใช้เงินที่มาจากผู้อุทิศ เพื่อซ่อมแซมพระตำหนักเท่าที่เห็นสมควรว่าจำเป็นต้องซ่อม” ๖ แต่เมื่อถึงปีที่ยี่สิบสามของกษัตริย์โยอาช บรรดาปุโรหิตก็ไม่ได้ซ่อมแซมพระตำหนักเลย ๗ ฉะนั้นโยอาชจึงเรียกเยโฮยาดาปุโรหิตและปุโรหิตอื่นๆ มาและสั่งว่า “ทำไมพวกท่านจึงไม่ซ่อมแซมพระตำหนัก ฉะนั้นไม่ต้องรับเงินจากผู้อุทิศอีก แต่จงเอาไปใช้ในการซ่อมพระตำหนัก” ๘ ดังนั้น บรรดาปุโรหิตจึงเห็นด้วยที่พวกเขาไม่ควรรับเงินจากประชาชนอีก และพวกเขาจะไม่เป็นฝ่ายจัดการเรื่องการซ่อมแซมพระตำหนัก
๙ และเยโฮยาดาปุโรหิตเอาหีบใบหนึ่งมาเจาะรูที่ฝา และตั้งหีบไว้ที่ข้างแท่นบูชา ทางด้านขวาของผู้ที่เข้าพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า และบรรดาปุโรหิตที่มีหน้าที่เฝ้าพระตำหนักตรงทางเข้า ก็เป็นผู้เก็บเงินทั้งหมดที่นำเข้ามาให้พระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ๑๐ เมื่อใดที่พวกเขาเห็นว่าในหีบมีเงินมาก เลขาของกษัตริย์และหัวหน้ามหาปุโรหิตก็จะมาเก็บและนับเงินที่ได้ในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ๑๑ และจะมอบเงินที่ชั่งแล้วให้แก่บรรดาหัวหน้าคุมงานพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า และจ่ายค่าแรงให้แก่ช่างไม้และช่างก่อสร้างที่ซ่อมแซมพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ๑๒ และจ่ายค่าแรงให้แก่ช่างก่ออิฐ และช่างสกัดหิน รวมทั้งค่าซื้อไม้และหินที่แต่งแล้วที่ใช้ซ่อมแซมพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า และค่าใช้จ่ายอื่นๆ ๑๓ แต่เงินที่อุทิศให้พระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้าไม่ได้นำไปใช้ในการหล่ออ่างเงิน กรรไกรตัดไส้ดวงประทีป ถ้วย แตรยาว ภาชนะเงินหรือทองคำใดๆ ๑๔ เพราะเป็นค่าใช้จ่ายให้แก่พวกช่างที่ซ่อมแซมพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ๑๕ และไม่มีการถามไถ่เรื่องบัญชีจากผู้คุมงานที่จ่ายพวกช่าง เพราะพวกเขาสุจริตในเรื่องนั้น ๑๖ ส่วนเงินจากของถวายเพื่อไถ่โทษ และเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาปนั้น ไม่ได้นำมาใช้ในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า เพราะเป็นส่วนของปุโรหิต
๑๗ ในครั้งนั้นฮาซาเอลกษัตริย์แห่งอารัมได้โจมตีเมืองกัท และยึดเมืองได้ แต่เมื่อฮาซาเอลตัดสินใจไปโจมตีเมืองเยรูซาเล็ม ๑๘ โยอาชกษัตริย์แห่งยูดาห์นำของถวายบริสุทธิ์ทุกชิ้นที่บรรพบุรุษของท่าน คือเยโฮชาฟัท เยโฮรัม และอาหัสยาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ได้ถวาย รวมกับของถวายบริสุทธิ์ของท่าน และทองคำที่พบในคลังพระตำหนักและวัง และส่งไปเป็นของกำนัลแก่ฮาซาเอลกษัตริย์แห่งอารัม ดังนั้นฮาซาเอลจึงถอยทัพไปจากเยรูซาเล็ม
โยอาชสิ้นชีวิต
๑๙ กิจอื่นๆ ทั้งสิ้นของโยอาช และทุกสิ่งที่ท่านกระทำ ก็ได้มีบันทึกไว้แล้วในหนังสือแห่งพงศาวดารของบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์มิใช่หรือ ๒๐ บรรดาข้าราชการของท่านคบคิดทำร้ายและสังหารโยอาชในบ้านที่มิลโล ทางที่ลงไปยังสิลลา ๒๑ ข้าราชการที่สังหารท่าน คือโยซาคาร์บุตรชิเมอัท และเยโฮซาบาดบุตรโชเมอร์ โยอาชจึงได้สิ้นชีวิต และพวกเขาบรรจุศพไว้กับบรรพบุรุษของท่านในเมืองของดาวิด และอามาซิยาห์บุตรของท่านครองราชย์แทนท่าน