5
หนังสือม้วนกับลูกแกะ
1 แล้วข้าพเจ้าก็หันหนังสือม้วนมัดนึ่งในมือขวาของพระองค์ผู้ตี้นั่งอยู่บนบัลลังก์ หนังสือม้วนนั้นมีกำเขียนไว้ตึงตังหน้าตังหลัง กับปิดไว้โดยก๋าจ๊ำเจ็ดดวง 2 จากนั้นข้าพเจ้าหันทูตสวรรค์ผู้มีอำนาจองค์นึ่ง บอกเสียงอันดังว่า “ใผสมควรตี้จะได้แกะก๋าจ๊ำตี้ติดอยู่ กับเปิดหนังสือม้วนนี้ออก” 3 แต่ก็บ่มีใผในสวรรค์ บนโลก กาว่าใต้ปื๊นแผ่นดินโลก ตี้สมควรจะเปิดหนังสือม้วนนี้แล้วอ่านข้อความตังในได้ 4 ข้าพเจ้าไห้แล้วไห้แหมย้อนยังบ่มีใผสมควรจะเปิดหนังสือม้วนนี้กับอ่านข้อความตังในนั้น 5 แต่มีผู้อาวุโสคนนึ่งอู้กับข้าพเจ้าว่า “บ่ดีไห้เน่อ ผ่อหั้นลอ สิงโตจากเผ่าของยูดาห์ผู้เป๋นเจื๊อสายอันยิ่งใหญ่ของกษัตริย์ดาวิดมีชัยแล้ว กับสามารถแกะก๋าจ๊ำตึงเจ็ดดวง แล้วเปิดหนังสือม้วนนี้ออกได้”
6 แล้วข้าพเจ้าก็หันลูกแกะ๕ 5:6 พระคัมภีร์ไทยฉบับมาตรฐานใจ๊กำว่า พระเมษโปดกตั๋วนึ่งยืนอยู่ตั๊ดก๋างใก้ๆ กับบัลลังก์ สิ่งมีจีวิตตึงสี่ต๋นกับหมู่ผู้อาวุโสแวดมันอยู่ ผ่อเหมือนว่าลูกแกะตั๋วนั้นเกยถูกฆ่ามาแล้ว มันมีเจ็ดเขากับเจ็ดต๋า เซิ่งเป๋นวิญญาณตึงเจ็ดตี้ฮับใจ๊พระเจ้า ตี้พระองค์ส่งออกไปใคว่โลก 7 แล้วลูกแกะตั๋วนั้นก็เตียวเข้ามาฮับหนังสือม้วนนั้นจากมือขวาของพระเจ้าผู้ตี้นั่งอยู่บนบัลลังก์ 8 เมื่อลูกแกะตั๋วนั้นฮับหนังสือม้วนนั้นแล้ว สิ่งมีจีวิตตึงสี่ต๋นกับหมู่ผู้อาวุโสตึงซาวสี่คนก็ก้มกราบลงต่อหน้าลูกแกะตั๋วนั้น แต่ละคนมีพิณกับก๋ำสลุงคำตี้มีเครื่องหอมเต๋มไปหมด เซิ่งเป๋นกำอธิษฐานของคนของพระเจ้า 9 หมู่เขาก็ฮ้องเพลงบทใหม่ว่า
“พระองค์เป๋นผู้ตี้สมควรตี้จะได้ฮับหนังสือม้วนนี้
กับแกะก๋าออก
ย้อนพระองค์ได้ถูกฆ่าแล้ว
กับได้ไถ่คนตังหลายหื้อพระเจ้าโดยเลือดของพระองค์
เซิ่งคนหมู่นั้นมาจากกู้เผ่า กู้ภาษา กู้จ้าด กับกู้บ้านเมือง
10 พระองค์เยียะหื้อหมู่เขาเป๋นปุโรหิตในอาณาจักรของพระเจ้าของเฮา
กับหมู่เขาจะปกครองโลกนี้”
11 ข้าพเจ้าก็ผ่อแหมเตื้อ แล้วได้ยินเสียงของทูตสวรรค์นักขนาดเป๋นจ๋ำนวนล้านๆ ตี้อยู่ล้อมแวดบัลลังก์กับสิ่งมีจีวิตตึงสี่ต๋นตึงผู้อาวุโสตังหลาย 12 ทูตสวรรค์ก็ฮ้องด้วยเสียงอันดังว่า
“ลูกแกะตั๋วนั้นตี้ถูกฆ่า ก็สมควรจะได้ฮับ
ฤทธิ์อำนาจ ความมั่งคั่ง ผญาปั๋ญญา ก๋ำลัง
เกียรติยศ พระสิริ กับกำสรรเสริญ”
13 จากนั้นข้าพเจ้าก็ได้ยินเสียงสิ่งมีจีวิตตึงหมดในสวรรค์ บนแผ่นดินโลก ใต้ปื๊นแผ่นดินโลกกับในทะเล ก็คือกู้สิ่งกู้อย่างตี้มีจีวิตอยู่ในจักรวาล ฮ้องสรรเสริญว่า
“ขอกำสรรเสริญ เกียรติยศ พระสิริ กับฤทธิ์อำนาจ
จงมีแก่พระองค์ผู้ตี้นั่งอยู่บนบัลลังก์ กับแก่ลูกแกะตั๋วนั้น
ตลอดไป”
14 จากนั้นสิ่งมีจีวิตตึงสี่ต๋นก็อู้ว่า “อาเมน” แล้วผู้อาวุโสตึงหมดก็ก้มลงกราบนมัสก๋าน