5
พระเยซูฮักษาโรคตี้สระน้ำ
1 หลังจากนั้น พระเยซูก็เตียวขึ้นไปตี้กรุงเยรูซาเล็ม เปื้อไปฮ่วมงานของจาวยิว 2 ในกรุงเยรูซาเล็มมีสระน้ำอยู่ใก้ๆ ปะตู๋ตี้จื้อว่า ปะตู๋แกะ ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “เบธซาธา” ตี้หั้นมีศาลาห้าหลัง 3 แล้วก็มีคนเจ็บคนป่วยนักขนาดตี้นอนอยู่ในศาลาต่างๆ นั้นคือ คนต๋าบอด คนเป๋นง่อย กับคนเป๋นอัมพาต๒ 5:3 สำเนาโบราณบางฉบับมีข้อ 4 ตี้ว่า “ย้อนว่า จะมีทูตสวรรค์ของพระเจ้ามาก๋วนน้ำตี้สระนั้นเป๋นบางเตื้อ เมื่อน้ำเป๋นคลื่น ใผตี้ลงไปในสระก่อนเป๋นคนเก๊า ก็จะหายจากโรคตี้เป๋นอยู่” 5 ตี้หั้นมีป้อจายคนนึ่ง บ่สบายได้สามสิบแปดปี๋แล้ว 6 เมื่อพระเยซูหันเขานอนอยู่ตี้หั้น พระเยซูก็ฮู้ว่าป้อจายคนนี้บ่สบายมาเมิน พระองค์ก็เลยอู้กับเขาว่า “ใค่อยากหายก่อ”
7 ป้อจายคนนี้ก็ตอบว่า “ต้านครับ เมื่อน้ำเป๋นคลื่น ก็บ่มีใผจ้วยเอาเฮาลงไปสักคน ต๋อนเฮากั๊นจะลง คนอื่นก็ลู่ลงไปเหียก่อนกู้เตื้อ”
8 พระเยซูก็เลยตอบว่า “ลุกขึ้น แล้วแบกตี้นอนของเจ้าเตียวไปเต๊อะ” 9 ป้อจายคนนี้ก็หายบ่าเดี่ยวนั้นเลย แล้วแบกตี้นอนเตียวไป
วันตี้เรื่องนี้เกิดขึ้นเป๋นวันสะบาโต 10 ผู้นำจาวยิวก็อู้กับป้อจายคนตี้หายว่า “ตี้ต้านแบกตี้นอนเตียวไปเตียวมาในวันสะบาโต ฮู้ก่อ มันผิดบทบัญญัติ”
11 ป้อจายคนนั้นก็ตอบว่า “คนตี้ฮักษาเฮาบอกหื้อเก็บตี้นอนเตียวไปเต๊อะ”
12 หมู่ผู้นำจาวยิวถามแหมกำว่า “ใผเป๋นคนอู้จาอั้น”
13 แต่ป้อจายคนนั้นบ่ฮู้ว่าคนตี้ฮักษาเขาจื้ออะหยัง ย้อนพระเยซูเตียวหายเข้าไปในหมู่คนตี้อยู่ตี้หั้นแล้ว
14 หลังจากนั้น พระเยซูก็ปะเขาแหมเตื้อในพระวิหาร พระองค์ก็อู้กับเขาว่า “ต๋อนนี้ต้านก็หายดีแล้ว หื้อย้างเยียะบาปเหีย เปื้อบ่หื้อความตุ๊กนักเหลือนี้เกิดขึ้นกับต้านแหม”
15 แล้วป้อจายคนนั้นก็ไปบอกหมู่ผู้นำจาวยิวว่าพระเยซูเป๋นคนฮักษาเขาหื้อหาย
16 จาอั้นหมู่ผู้นำจาวยิวก็ตั้งเก๊าค่ำพระองค์ ย้อนว่าพระองค์เยียะสิ่งหมู่นี้ในวันสะบาโต
17 พระเยซูก็บอกว่า “พระบิดาของเฮาเยียะก๋านอยู่ตลอด แล้วเฮาต้องเยียะก๋านตลอดตวย” 18 ย้อนจาอี้ หมู่ผู้นำจาวยิวก็ซ้ำกึ๊ดจะฆ่าพระองค์ ย้อนพระองค์บ่ได้ย้างเยียะก๋านในวันสะบาโต ป๋ายบ่ปอพระองค์ยังฮ้องพระเจ้าว่าเป๋นพระบิดาของตั๋วเก่าแหม ก็เต้ากับเป๋นก๋านยกตั๋วเก่าเต้ากับพระเจ้า
สิทธิอำนาจของพระบุตร
19 พระเยซูบอกกับหมู่ผู้นำจาวยิวว่า “เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า พระบุตรเยียะต๋ามใจ๋ตั๋วเก่าบ่ได้ พระองค์เยียะได้ก้าสิ่งตี้หันพระบิดาเยียะเต้าอั้น ย้อนว่าอะหยังตี้พระบิดาเยียะ พระบุตรก็เยียะตวย 20 ย้อนว่าพระบิดาฮักพระบุตร เลยหื้อพระบุตรหันกู้สิ่งกู้อย่างตี้พระบิดาเยียะ แล้วพระองค์จะหื้อพระบุตรหันสิ่งตี้ยิ่งใหญ่นักเหลือนี้แหม เป๋นสิ่งตี้พระบุตรจะเยียะ แล้วหมู่ต้านก็จะงืด 21 เหมือนกับตี้พระบิดาเยียะหื้อคนต๋ายแล้วเป๋นขึ้นจากความต๋าย พระบุตรก็จะหื้อจีวิตกับใผก็ได้ตี้พระองค์ใค่โผดหื้อเหมือนกั๋น 22 พระบิดาบ่ตัดสินใผ แต่พระองค์มอบสิทธิอำนาจตึงหมดในก๋านตัดสินหื้อพระบุตร 23 เปื้อหมู่คนตึงหมดจะหื้อเกียรติพระบุตรเหมือนตี้หมู่เขาหื้อเกียรติพระบิดา คนตี้บ่หื้อเกียรติพระบุตร หมู่เขาก็บ่หื้อเกียรติพระบิดาผู้ตี้ใจ๊พระบุตรมาตวย
24 “เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า คนตี้ฟังกำเฮาและเจื้อวางใจ๋พระองค์ผู้ตี้ใจ๊เฮามา เขาก็มีจีวิตนิรันดร์ กับจะบ่ถูกตัดสินลงโต้ษ ย้อนว่าเขาได้ป๊นจากความต๋าย ไปมีจีวิตนิรันดร์แล้ว 25 เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า เวลานั้นก็ใก้มาแผว บ่าเดี่ยวนี้ก็มาแผวแล้วตวยตี้คนต๋ายจะได้ยินเสียงพระบุตรของพระเจ้า คนตี้ได้ยินแล้วเจื้อฟัง ก็จะมีจีวิตนิรันดร์ 26 พระบิดาเป๋นบ่อเกิดของจีวิตตึงหมด กับได้หื้อพระบุตรของพระองค์เป๋นบ่อเกิดของจีวิตเหมือนกั๋น 27 พระบิดามอบสิทธิอำนาจตี้จะเป๋นผู้ตัดสินลงโต้ษหื้อพระบุตรของพระองค์ ย้อนว่าพระบุตรก็เป๋นบุตรมนุษย์ตวย 28 หมู่ต้านบ่ต้องงืดในเรื่องนี้ ย้อนว่าเวลาใก้จะมาแผวแล้วตี้คนต๋ายจะได้ยินเสียงบุตรมนุษย์ 29 แล้วปากั๋นออกมาจากอุโมงค์ฝังศพ คนตี้เยียะดีก็เป๋นขึ้นมาเปื้อฮับจีวิตนิรันดร์ คนตี้เยียะบ่ดีก็จะเป๋นขึ้นมาเปื้อถูกตัดสินลงโต้ษ
ผู้ตี้เป๋นกำพยานหื้อพระเยซู
30 “เฮาจะเยียะอะหยังต๋ามใจ๋ตั๋วเก่าบ่ได้ พระเจ้าสั่งจาใด เฮาก็ตัดสินไปจาอั้น แล้วกำตัดสินของเฮาก็ยุติธรรม ย้อนว่าเฮาเยียะต๋ามความต้องก๋านของผู้ตี้ใจ๊เฮามา บ่ใจ้ต๋ามใจ๋ของตั๋วเก่า
31 “ถ้าเฮาเป๋นพยานหื้อตั๋วเก่า กำพยานของเฮาก็เจื้อถือบ่ได้ 32 แต่เฮามีผู้นึ่งเป๋นพยานหื้อเฮา เฮาฮู้ว่ากำพยานของพระองค์เรื่องเฮานั้นเป๋นความจริง
33 “หมู่ต้านได้ส่งคนไปหายอห์น แล้วยอห์นก็ได้อู้กำพยานเรื่องเฮาตี้เป๋นความจริง 34 ตี้เฮาอู้จาอี้บ่ใจ้ว่าเฮาต้องหื้อคนมาเป๋นพยานหื้อ แต่เปื้อจ้วยหื้อหมู่ต้านเจื้อเฮา แล้วรอดป๊นบาปโต้ษ 35 ยอห์นเป๋นเหมือนโกมไฟตี้ต๋ามส่องแสง หมู่ต้านปอใจ๋ตี้จะฮับแสงของยอห์น แล้วจื้นจมยินดีกับแสงนั้นได้กำนึ่ง
36 “แต่เฮามีกำพยานตี้ยิ่งใหญ่นักเหลือกำพยานของยอห์น ย้อนว่าก๋านตี้พระบิดามอบหื้อเฮาเยียะจ๋นแล้ว คือกำสั่งสอนกับหมายสำคัญตี้เฮาก่ำลังเยียะอยู่ ก๋านนี้เป๋นพยานหื้อเฮาว่าพระบิดาเป๋นผู้ตี้ใจ๊เฮามา 37 พระบิดาผู้ตี้ใจ๊เฮามาก็เป๋นพยานหื้อเฮาตวย หมู่ต้านบ่เกยได้ยินเสียง บ่เกยหันฮูปฮ่างของพระองค์ 38 กำอู้ของพระองค์ก็บ่อยู่ในใจ๋ของหมู่ต้าน ย้อนว่าหมู่ต้านบ่เจื้อวางใจ๋ผู้ตี้พระบิดาส่งมา 39 หมู่ต้านตั้งใจ๋ฮ่ำเฮียนพระคัมภีร์ ย้อนกึ๊ดว่าหมู่ต้านจะปะตางตี้จะได้ฮับจีวิตนิรันดร์ในนั้น พระคัมภีร์นี้ละมีกำเขียนเถิงเฮา 40 แต่หมู่ต้านก็บ่ยอมมาหาเฮาเปื้อฮับจีวิตนิรันดร์
41 “เฮาบ่สนใจ๋กำยกย่องของคน 42 ย้อนเฮาฮู้จักหมู่ต้านกับฮู้ว่าในใจ๋หมู่ต้านบ่ได้ฮักพระเจ้าแต๊ๆ 43 เฮามาในนามของพระบิดา หมู่ต้านก็บ่ยอมฮับเฮา แต่ถ้ามีคนมาอู้ในนามตั๋วเก่า หมู่ต้านก็จะยอมฮับเขาเหีย 44 หมู่ต้านจะเจื้อเฮาได้จาใด ย้อนหมู่ต้านซอบยกย่องกั๋น แต่บ่สนใจ๋เซาะหากำยกย่องตี้มาจากพระเจ้าองค์เดียว 45 บ่ต้องกึ๊ดว่าเฮาจะฟ้องหมู่ต้านต่อหน้าพระบิดา หมู่ต้านหวังจะรอดป๊นบาปโต้ษโดยเจื้อฟังบทบัญญัติของโมเสส แต่โมเสสคนเนียะ จะเป๋นคนฟ้องหมู่ต้าน 46 ถ้าหมู่ต้านเจื้อโมเสสแต๊ๆ ต้านก็จะเจื้อเฮาตวย ย้อนโมเสสได้เขียนเถิงตั๋วเฮา 47 แต่ถ้าต้านบ่เจื้อในสิ่งตี้โมเสสเขียนแล้ว ต้านจะเจื้อกำอู้ของเฮาได้จาใด”
๒5:3 5:3 สำเนาโบราณบางฉบับมีข้อ 4 ตี้ว่า “ย้อนว่า จะมีทูตสวรรค์ของพระเจ้ามาก๋วนน้ำตี้สระนั้นเป๋นบางเตื้อ เมื่อน้ำเป๋นคลื่น ใผตี้ลงไปในสระก่อนเป๋นคนเก๊า ก็จะหายจากโรคตี้เป๋นอยู่”