32
पाप क्षमापाखें दइगु सुख
दाऊदया मश्किल
1 इपिं धन्य खः,
सुयागु पाप व मभिंगु ज्या
क्षमा जूगु दु।
2 इपिं धन्य खः,
सुयागु मभिंगु ज्यायात
परमप्रभुं दोष मबिल।
अले सुयागु मति मभिं मजू।* ३२:१-२ रोम ४:७-८
3 जिं थःगु पाप मानय्
मयानाबलय्
न्हिच्छि ख्वयागुलिं
जिगु म्ह न्यल।
4 चच्छि न्हिच्छि छिगु ल्हाः
जिगु म्हय् झ्यात्तुक
लानाच्वन।
जिगु बल फुक्कं निभालय्
लः सू थें सुनावन।
सेला
5 अले जिं छिगु न्ह्यःने जिगु
पाप मानय् याना।
जिं जिगु मभिंगु ज्याखँ
छिगु न्ह्यःने मसुचुका।
जिं थःम्हं थःत धया –
“जिं परमप्रभुया न्ह्यःने
थःगु पाप मानय् याये।”
अले छिं जिगु फुक्क पापया
क्षमा बियादिल।
सेला
6 उकिं ई दनिबलय् हे
छितः विश्वास याइपिन्सं
छिगु प्रार्थना यायेमाः।
अले दुःखकष्टया खुसिबाः वःसां
इमित स्यंके फइ मखु।
7 छि जिगु शरण कायेगु थाय् खः।
छिं जितः दुःखं बचय् यानादी।
अले जिगु प्यखें
छिं मुक्तिया म्ये थ्वय्कादी।
सेला
8 छिं जितः धयादिल –
“जिं छन्त छ वनेमाःगु लँ
क्यनाबी।
जिं छन्त स्यनेकने यानाः
बिचाः यानाच्वने।”
9 लकय् यायेत लगाम
व खिपः माःपिं सल
व गधा थें छुं मस्यूपिं
जुयाच्वने मते।
10 दुष्टतय्सं यक्व दुःखकष्ट
फयेमाली,
परमप्रभुयात विश्वास
याइपिन्त धाःसा
सदां दयाच्वनिगु दया माया दइ।
11 उकिं परमप्रभुयात विश्वास
याइपिं फुक्कं
परमप्रभुलिसे लय्तायाच्वँ!
नुगः यचुपिं फुक्कं लसतां चंचंधा!