1 मनूतय्‌गु थी थी भासं व स्‍वर्गदूततय्‌गु भासं हे नवाये सःसां जिं कर्पिन्‍त माया मयात धाःसा जिं अथे नवाःगु खँ भुस्‍याः व गं थाःगु थें जक जुइ। 2 अगमवाणी कनेगु वरदान बिया तःसां, अले हानं फुक्‍क ज्ञान दुसां, फुक्‍क गुप्‍ति खँ थुइके फुसां, पहाड हे ल्‍यहें थनिगु विश्वास दुसां, जिके माया धयागु मदुसा जि छुं नं मखु।* १३:२ मत्ती १७:२०; २१:२१; मर्क ११:२३ 3 थःके दुगु फुक्‍कं नयेमखंपिन्‍त इना ब्‍यूसां, अले थःगु हे म्‍हयात तकं छ्वय्‌के ब्‍यूसां जिके माया धयागु मदुसा जिं यानागु फुक्‍कं सितिं वनी।

4 माया दुम्‍ह मनुखं सह यानाच्‍वनी व दया याइ। नुगः मुइकी मखु, थः थःम्‍हं तुं तःधंछुया जुइ मखु, अले घमण्‍ड याइ मखु। 5 माया दुम्‍ह मनू छुच्‍चा जुइ मखु, वं थः जक भिंकेगु स्‍वइ मखु, तंम्‍वय्‌की मखु, अले जुइ धुंकूगु बांमलाःगु व मभिंगु लुमंका तइ मखु। 6 मभिंगु बांमलाःगु खँय्‌ माया दुम्‍ह मनू लय्‌ताइ मखु, बरु सत्‍य खँय्‌ लय्‌ताइ। 7 माया दुम्‍ह मनुखं न्‍ह्याबलें सह यानाच्‍वनी, न्‍ह्याबलें विश्वास याइ, न्‍ह्याबलें आशा यानाच्‍वनी, अले न्‍ह्याबलें मनयात थातं तयाच्‍वनी।

8 माया सदां दयाच्‍वनी। अगमवाणी कनेगु वरदान धाःसा मदया वनी। थी थी भासं नवायेगु वरदान नं मदया वनी। ज्ञान नं मदया वनी। 9 झीत वरदान बियातःगु ज्ञान पूमवं, अले अगमवाणी कनेगु नं पूमवं। 10 पूवंगु वल कि पूमवंगु फुक्‍क मदया वनी।

11 मचाबलय्‌ जिं मस्‍तय्‌सं थें नवायेगु, मस्‍तय्‌सं थें मतिइ तयेगु, मस्‍तय्‌सं थें बिचाः यायेगु। आः जि तःधि जुइ धुन, उकिं जिं मचाबलय्‌यागु फुक्‍कं त्‍वःता छ्वये धुन। 12 आः ला झीसं न्‍हाय्‌कनय्‌ थें जक बुल्‍लुक खनाच्‍वना। अबलय्‌ धाःसा झीसं चूलाक हे स्‍वये दइतिनि। आः ला जिं पूवंक मस्‍यूनि। अबलय्‌ धाःसा परमेश्वरं जिगु खँ पूवंक स्‍यू थें तुं जिं नं पूवंक सी।

13 अय्‌जूसां विश्वास, आशा व माया, थुपिं स्‍वता धाःसा दया हे च्‍वनी, तर उपिं मध्‍यय्‌ दकलय्‌ तःधंगु ला माया खः।