1  Лагодны адказ адхінае ярасьць, а слова абразьлівае выклікае гнеў.

2  Язык мудрых прыносіць веды, а вусны неразумных выказваюць глупства.

3  Вочы ГОСПАДА на кожным месцы, яны бачаць добрых і ліхіх.

4  Здаровы язык — дрэва жыцьця, а зласьлівы — заламаньне духа.

5  Неразумны грэбуе настаўленьнем бацькі, а хто зважае на дакараньні — разумнее.

6  У доме праведніка шмат багацьця, а ў набытках бязбожніка — замяшаньне.

7  Вусны мудрых сеюць веды, а сэрца бязглуздых не такое.

8  Ахвяра бязбожнікаў — агіда для ГОСПАДА, а малітвы правых Яму даспадобы.

9  Агіда для ГОСПАДА — шлях бязбожніка, а таго, хто імкнецца да праведнасьці, Ён любіць.

10  Таму, хто ўхіляецца з дарогі, — строгая кара, і той, хто дакараньне ненавідзіць, — памрэ.

11  Адхлань і пекла перад [вачыма] ГОСПАДА, а тым больш сэрцы сыноў чалавечых.

12  Насьмешнік ня любіць таго, хто яго дакарае, і да мудрых ня пойдзе.

13  Радаснае сэрца робіць аблічча вясёлым, а калі сэрца сумуе — дух разьбіты.

14  Сэрца разумнае шукае веданьня, а вусны неразумных жывяцца дурнотаю.

15  Усе дні прыгнечанага ліхія, а ў каго добра на сэрцы, у таго заўсёды бяседа.

16  Лепш малое ў страху ГОСПАДАВЫМ, чым вялікія скарбы, а з імі трывога.

17  Лепш крыху гародніны з любоўю, чым тлусты вол з нянавісьцю.

18  Чалавек гняўлівы выклікае звадкі, а няскоры да гневу супакойвае спрэчку.

19  Шлях гультая як жываплот з церня, а сьцежка правых — гладкая.

20  Мудры сын — радасьць для бацькі, а дурны чалавек пагарджае маці сваёй.

21  Дурасьць — радасьць для невука, а чалавек разумны ідзе простай дарогай.

22  Бяз рады руйнуюцца намеры, а з мноствам дарадцаў яны зьдзяйсьняюцца.

23  Радуецца чалавек з адказу вуснаў сваіх, і якое добрае слова адпаведнае.

24  Сьцежка жыцьця ў разважлівага [вядзе] ўгару, каб пазьбегнуць адхлані, якая ў доле.

25  ГОСПАД развальвае дом пыхліўцаў, а мяжу ўдавы Ён вызначае.

26  Агіда для ГОСПАДА — думкі бязбожных, а прамовы чыстыя прыемныя [Яму].

27  Нішчыць свой дом сквапны да зыску, а хто ненавідзіць падарункі, будзе жыць.

28  Сэрца праведніка разважае адказ, а вусны бязбожнікаў вымаўляюць ліхоту.

29  ГОСПАД далёка ад бязбожнікаў, але малітвы праведных Ён чуе.

30  Сьвятло вачэй радуе сэрца, і добрая вестка ўмацоўвае косьці.

31  Вуха, якое слухае дакараньні жыцьця, будзе жыць сярод мудрых.

32  Хто адкідае настаўленьне, грэбуе душою сваёю, а хто слухае дакараньняў, здабывае розум.

33  Страх ГОСПАДАЎ навучае мудрасьці, і ўпакораньне папераджае славу.